Ojciec przewyższa Syna

Jezus uczył swych uczniów modlić się: „Niech się święci imię Twoje”. Biblia opisuje naszego niebiańskiego Ojca, którego imię brzmi Jehowa, jako górującego nad Synem. Na przykład Jehowa istnieje „od wieku po wiek”. Biblia mówi natomiast, że Jezus jest „Pierworodnym wobec każdego stworzenia”. Sam Jezus nauczał, że Jehowa go przewyższa: „Ojciec większy jest ode Mnie” (Mateusza 6:9; Psalm 90:1, 2; Kolosan 1:15; Jana 14:28; Biblia Tysiąclecia). Mimo to według doktryny o Trójcy Ojciec i Syn są „jednakowo Boscy”.

Wyższość Ojca nad Synem oraz fakt, iż Ojciec jest zupełnie odrębną osobą, wyraźnie ukazują modlitwy Jezusa, na przykład ta przed jego egzekucją: „Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ten kielich [czyli haniebną śmierć] ode mnie. Jednakże nie moja wola, lecz twoja niech się dzieje” (Łukasza 22:42). Gdyby Bóg i Jezus ‛mieli jedną naturę’, co zakłada doktryna o Trójcy, to jakże wola Jezusa mogłaby się różnić od woli jego Ojca? (Hebrajczyków 5:7, 8; 9:24).

Poza tym gdyby można było postawić znak równości między Jehową i Jezusem, to jak jeden z nich mógłby wiedzieć o rzeczach, o których drugi nie wie? Weźmy pod uwagę choćby wypowiedź Jezusa na temat sądu nad światem: „O dniu owym lub godzinie nie wie nikt — ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec” (Marka 13:32).

Martin Werner, profesor Uniwersytetu w Bernie w Szwajcarii, zauważył: „Gdziekolwiek w Nowym Testamencie ukazywana jest pozycja Jezusa względem Boga, Ojca — czy to w odniesieniu do jego pojawienia się jako człowieka, czy do jego pozycji Mesjasza — zawsze jest pojmowana i wyraźnie przedstawiana jako podporządkowanie”.