ETBAAL

(„z Baalem”).

Król Sydończyków, ojciec Jezebel, żony króla Achaba (1Kl 16:31). Oddając swą córkę w małżeństwo Achabowi, zawarł z nim sojusz polityczny. Etbaal to zapewne Itobal, kapłan bogini Asztarte, o którym wspomina Józef Flawiusz, powołując się na historyka Menandra. Kapłan ten zdobył władzę po zamordowaniu Fellesa, potomka króla Tyru Chirama, z którym Salomon utrzymywał kontakty handlowe podczas budowy świątyni. Etbaal podobno żył 48 lat, z czego 32 zasiadał na tronie (Przeciw Apionowi, I, 123 [18]). O rozkwicie handlu pod jego rządami świadczy wzmianka Menandra, że zbudował Auzę w Libii. Ten sam historyk donosi, że za panowania Etbaala zdarzyła się całoroczna susza (Dawne dzieje Izraela, VIII, XIII, 2).