Ponieważ nie potrafią oni odpowiedzieć na jego ostrą krytykę, więc znowu przywołuje tłum do siebie. „Słuchajcie i pojmujcie sens” — zachęca. „Nic z tego, co się z zewnątrz dostaje do człowieka, nie może go skalać; natomiast kala człowieka to, co się z niego wydobywa”.

Kiedy Piotr w imieniu uczniów prosi o bardziej szczegółowe wyjaśnienie, co kala człowieka, Jezus wydaje się zdziwiony. „Czy wam też jeszcze brakuje zrozumienia?” — pyta. „Czy nie jesteście świadomi tego, że wszystko, co wchodzi do ust, przedostaje się do wnętrzności i bywa wydalane do ścieku? Natomiast to, co się wydostaje z ust, pochodzi z serca i to kala człowieka. Z serca pochodzą na przykład: niegodziwe rozumowanie, morderstwo, cudzołóstwo, rozpusta, złodziejstwo, fałszywe świadectwo, bluźnierstwo. Właśnie to kala człowieka; ale spożycie posiłku nie umytymi rękami go nie kala”.

Jezus nie występuje tu przeciwko zwykłym wymaganiom higieny. Nie twierdzi, że nie należy umyć rąk przed przygotowaniem lub spożyciem posiłku. Potępia jednak obłudę przywódców religijnych, którzy chytrze próbują obejść sprawiedliwe postanowienia Boże przez upieranie się przy niebiblijnej tradycji. Tak więc tym, co kala człowieka, są niegodziwe uczynki, a ich źródłem — jak wykazuje Jezus — jest ludzkie serce.