Teraz faryzeusze nie potrafią odpowiedzieć na ostrą krytykę ze strony Jezusa, a ten znowu przywołuje tłum do siebie. „Słuchajcie mnie”, zachęca, „i pojmujcie znaczenie. Nic z tego, co się z zewnątrz dostaje do człowieka, nie może go skalać; natomiast kala człowieka to, co się z niego wydobywa”.

Jezus wydaje się zdziwiony, gdy Piotr w imieniu uczniów prosi o bardziej szczegółowe wyjaśnienie, co kala człowieka. „Czy wam też jeszcze brakuje zrozumienia?” — powiada. „Czy nie jesteście świadomi tego, że wszystko, co wchodzi do ust, przedostaje się do wnętrzności i bywa wydalane do ścieku? Natomiast to, co się wydostaje z ust, pochodzi z serca i to kala człowieka. Z serca pochodzą na przykład: niegodziwe rozumowanie, morderstwo, cudzołóstwo, rozpusta, złodziejstwo, fałszywe świadectwo, bluźnierstwo. Właśnie to kala człowieka; ale spożycie posiłku nieumytymi rękami go nie kala”.

Jezus nie występuje tu przeciwko zwykłym wymaganiom higieny. Nie twierdzi, że nie należy umyć rąk przed przygotowaniem posiłku lub jego spożyciem. Potępia natomiast obłudę przywódców religijnych, którzy chytrze próbują obejść sprawiedliwe postanowienia Boże przez upieranie się przy niebiblijnej tradycji. Tak więc człowieka mogą skalać niegodziwe uczynki, Jezus zaś wykazuje, że ich źródłem jest ludzkie serce.