Mniej więcej w tym samym czasie sporo Albańczyków osiedliło się w Nowej Anglii (północno-wschodnia część USA). Należeli do nich Thanas (Nasho) Idrizi i Costa Mitchell. Po zapoznaniu się z prawdą biblijną obaj niezwłocznie przyjęli chrzest. W roku 1922 brat Idrizi wrócił do ojczyzny i zamieszkał w mieście Gjirokastra. Był pierwszym Albańczykiem, który zdecydował się na powrót do kraju, by głosić rodakom orędzie Boże. Jego ofiarność spotkała się z błogosławieństwem Jehowy — pojawili się zainteresowani. Wkrótce za jego przykładem poszli inni Albańczycy z Ameryki. Natomiast Costa Mitchell dalej dzielił się dobrą nowiną z Albańczykami mieszkającymi w Bostonie (w stanie Massachusetts).

W tym samym czasie w Bostonie co niedziela rano około 60 osób przychodziło posłuchać wygłaszanego po albańsku wykładu publicznego. Byli to pilni badacze prawd biblijnych, z upodobaniem zgłębiający tomy Wykładów Pisma Świętego. Sumiennie studiowali też książkę Harfa Boża, chociaż do jej przekładu wkradło się nieco pomyłek (na przykład początkowo błędnie przetłumaczono jej tytuł na Gitara Boża). Mimo wszystko ten podręcznik pomógł wielu Albańczykom poznać prawdę i umocnić wiarę.

W Roczniku tym można też było przeczytać: „W Ameryce jest około trzydziestu poświęconych braci albańskich, którym bardzo zależy, by dopomóc rodakom w poznaniu Prawdy”.