W tym samym roku w Bostonie wydano Pieśni na chwałę Jehowy w języku albańskim. Bracia w Albanii nauczyli się melodii i słów tych pieśni.

POZYTYWNE SKUTKI TRUDNOŚCI

Z powodu nasilających się trudności politycznych i gospodarczych coraz więcej Albańczyków wyjeżdżało za granicę. Niektórzy z nich poznawali prawdę w Ameryce — na ogół w którymś ze stanów Nowej Anglii lub w stanie Nowy Jork. Wszędzie, gdzie istniały skupiska albańskich imigrantów, widoczne było duże zainteresowanie biblijnym orędziem. Towarzyszyło temu zapotrzebowanie na literaturę, toteż z radością powitano wydane po albańsku broszury Królestwo — nadzieja świata oraz Kryzys.

[Ramka i ilustracje na stronie 134]

Pierwsze zgromadzenia

Albańczycy mieszkający w amerykańskich stanach Nowej Anglii należeli na ogół do zborów angielsko- lub greckojęzycznych, ale w niedziele organizowali zebrania w języku ojczystym. W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku korzystali z większych zgromadzeń, których program przedstawiany był po grecku. Cieszyli się, że mają plakietki z napisem: „Trzydniowa konwencja albańskich Badaczy Pisma Świętego”.

[Ilustracje]

Plakietka (po prawej), którą nosili albańscy bracia (poniżej) w czasie zgromadzenia w Bostonie pod koniec lat dwudziestych