W ciągu następnych trzech lat Sąd Najwyższy wydał przeciwko Świadkom Jehowy 19 niepomyślnych wyroków. Wśród nich najbardziej znaczące było orzeczenie z roku 1942 w sprawie Jones przeciw miastu Opelika.l Rosco Jones został skazany za rozpowszechnianie literatury na ulicach Opeliki w stanie Alabama bez opłacenia podatku licencyjnego. Sąd Najwyższy utrzymał wyrok w mocy i uznał, że władze mają prawo ściągać rozsądnej wysokości podatek za akwizycję i że tego rodzaju zarządzeń nie należy podważać, nawet jeśli licencja zostanie samowolnie anulowana przez miejscowe władze. Była to poważna porażka, gdyż teraz każda społeczność podjudzona przez kler albo innych wrogo usposobionych ludzi mogła w majestacie prawa zakazać Świadkom Jehowy prowadzenia ich działalności i w ten sposób — jak się zdawało przeciwnikom — położyć jej kres. Ale wtedy stało się coś dziwnego.

Sytuacja się odwraca

Podczas sprawy Jones przeciw miastu Opelika, której zakończenie było wielkim ciosem dla służby publicznej Świadków Jehowy, trzech sędziów oświadczyło, że nie tylko nie zgadzają się z większością składu sędziowskiego, ale czują się współodpowiedzialni za ten wyrok przez swą postawę w sprawie Gobitis. „Ponieważ uczestniczyliśmy w wydaniu orzeczenia w sprawie Gobitis”, dodali, „sądzimy, że jest to stosowna okazja, by oznajmić, iż obecnie tamtą decyzję również uważamy za niesłuszną”. Ich stanowisko zachęciło Świadków Jehowy, by jeszcze raz wnieść owe sprawy do sądu.

Złożono prośbę o ponowne rozpatrzenie sprawy Jones przeciw miastu Opelika. We wniosku przedstawiono przekonujące argumenty prawne. Zamieszczono również dobitne oświadczenie: „Sąd powinien też wziąć pod uwagę najważniejszą okoliczność, mianowicie że w tej sprawie prawnej ma do czynienia ze sługami Boga Wszechmocnego”. Przypomniano wydarzenia biblijne pokazujące, z czym się to wiąże. Zwrócono uwagę na radę Gamaliela, nauczyciela prawa, skierowaną do żydowskiego sądu najwyższego w I wieku: „Nie mieszajcie się w sprawy tych ludzi, lecz ich zostawcie; (...) w przeciwnym razie mogłoby się okazać, że w rzeczywistości walczycie z Bogiem” (Dzieje 5:34-39).

Wreszcie 3 maja 1943 roku na historycznym posiedzeniu w sprawie Murdock przeciw Pensylwaniia Sąd Najwyższy uchylił swą poprzednią decyzję w procesie Jones przeciw miastu Opelika. Oświadczył, że uzależnianie swobodnego praktykowania religii przez rozpowszechnianie literatury religijnej od jakiegokolwiek podatku licencyjnego jest niezgodne z konstytucją. Wyrok ten rozwiązał ręce Świadkom Jehowy w USA i odtąd powoływano się na niego w setkach spraw.

[Ilustracja na stronie 685]

Rosco Jones, którego sprawa — dotycząca służby kaznodziejskiej Świadków Jehowy — była dwa razy rozpatrywana przez Sąd Najwyższy USA