Jesienią 1920 roku opublikowano Złoty Wiek numer 27 — wydanie specjalne, w którym zdemaskowano niesprawiedliwe traktowanie Badaczy Pisma Świętego w roku 1918. Wspomniany wcześniej „krążownik” pracował dzień i noc. Wydrukowano ponad cztery miliony egzemplarzy.

Czytelnicy tego wydania dowiedzieli się o oburzającej sprawie Emmy Martin, kolporterki w San Bernardino w Kalifornii. Dnia 17 marca 1918 roku ona oraz trzech braci — Edward Hamm, Edward Sonnenburg i Ernest Stevens — uczestniczyli w niewielkim spotkaniu Badaczy.

Jeden z obecnych tam mężczyzn nie był zainteresowany poznawaniem Biblii. „Poszedłem na to spotkanie (...) na polecenie prokuratora” — zeznał później. „Miałem na celu zabezpieczenie dowodów”. Znalezionym przez niego „dowodem” był egzemplarz Dokonanej tajemnicy. Kilka dni później siostra Martin i trzej wspomniani bracia zostali aresztowani. Oskarżono ich o rozpowszechnianie zakazanej książki i tym samym naruszenie ustawy o szpiegostwie.

Wszystkich czworo uznano za winnych i skazano na trzy lata pozbawienia wolności. Ich kolejne apelacje odrzucano i w końcu 17 maja 1920 roku trafili do więzienia. Ale wkrótce ich sytuacja się zmieniła.

Brat Rutherford opowiedział o tych wydarzeniach 20 czerwca 1920 roku na zgromadzeniu w San Francisco. Słuchacze, oburzeni potraktowaniem tych chrześcijan, wysłali telegram do prezydenta Stanów Zjednoczonych. Napisali w nim: „Uważamy skazanie (...) pani Martin (...) na podstawie prawa o szpiegostwie za rzecz niesprawiedliwą (...). Postępowanie federalnych urzędników, którzy nadużyli mocy swego urzędu w celu usidlenia (...) pani Martin (...), a następnie uknuli z tego sprawę przeciwko niej, aby ją posłać do więzienia, (...) nazywamy hańbiącem” (pisownia oryginalna polskiego wydania Strażnicy).

Już następnego dnia prezydent Woodrow Wilson ułaskawił siostrę Martin oraz braci Hamma, Sonnenburga i Stevensa. Ich niesprawiedliwe uwięzienie dobiegło końca.