Brat Rutherford polecił wiceprezesowi Towarzystwa, C. A. Wise’owi, pojechać do Brooklynu i zorientować się, czy można tam ponownie otworzyć Betel i wynająć pomieszczenia na drukarnię. Pragnął się przekonać, jaki sposób działania spotka się z błogosławieństwem Bożym, dlatego powiedział: „Jedź i sprawdź, czy jest wolą Pana, abyśmy wrócili do Brooklynu”.

„Po czym poznam, że Pan chce, byśmy wrócili?” — zapytał brat Wise.

„W roku 1918 wypędził nas z Brooklynu do Pittsburgha brak węgla”c — odrzekł brat Rutherford. „Niech więc węgiel będzie teraz sprawdzianem. Pojedziesz i postarasz się o węgiel”.

„Jak myślisz, ile ton powinienem zamówić, żebyśmy mogli mieć pewność?”

„Cóż, niech nie będzie wątpliwości. Zamów 500 ton” — polecił brat Rutherford.

Brat Wise tak właśnie zrobił. Z jakim rezultatem? Po zgłoszeniu się do władz otrzymał przydział na 500 ton węgla — zapas wystarczający na wiele lat! Ale gdzie go złożyć? Na składnicę węgla zamieniono dużą część piwnicy Domu Betel.

Wyniki owej próby uznano za nieomylną wskazówkę, jaka jest wola Boża. Z początkiem października 1919 roku ponownie zaczęto kierować działalnością z Brooklynu.

[Ilustracja na stronie 577]

C. A. Wise miał się upewnić, czy Badacze Pisma Świętego powinni ponownie otworzyć Biuro Główne w Brooklynie