Amerykańskie pismo The Indianapolis Star donosiło o dwojgu ludziach, którzy znaleźli 4000 dolarów i zwrócili je właścicielowi. Jak zaznaczono, „nie mieli oni wątpliwości co do tego, jak mają postąpić”. Dlaczego? Powiedzieli wyraźnie: „Nie moglibyśmy ich zatrzymać. Jesteśmy Świadkami Jehowy”.

¹⁴ Kiedy w stanie Missouri (USA) pewien Świadek znalazł 9500 dolarów i oddał je na policję, w jednej z gazet zacytowano taką wypowiedź któregoś z funkcjonariuszy: „Niezwykle rzadko się zdarza, by ktoś, kto znalazł tyle pieniędzy, mimo wszystko je oddał. Za mojej pamięci w ogóle nie było u nas takiego wypadku. Rzecz naprawdę zdumiewająca”. W artykule tym wspomniano, iż oddawcy nawet przez myśl nie przeszło, że mógłby zatrzymać te pieniądze”. Oficer dyżurny powiedział o tymże Świadku Jehowy: „Przywrócił mi wiarę w to, iż jest jeszcze na świecie paru uczciwych ludzi”. Natomiast bohater owego zdarzenia rzekł: „Jesteśmy ludem, który się chlubi rzetelnością pod każdym względem”.

15, 16. Jakie przykłady dowodzą, że dostrzegana jest rzetelność nawet w drobnych sprawach?

¹⁵ Musimy być uczciwi nie tylko w wielkich sprawach. Równie nieodzowne jest to w drobnostkach (Łuk. 16:10). Kiedy na przykład pewna rodzina Świadków Jehowy przenocowała w hotelu na Florydzie, syn niechcący zabrał ze swymi rzeczami poszewkę na poduszkę, wziąwszy ją za podkoszulkę. Rodzice odesłali ją potem, a zarządca tego hotelu napisał do nich: „Chcielibyśmy serdecznie podziękować Państwu za ten dowód uczciwości. Być może taki zwrot naszej powłoczki jest dla Państwa czymś normalnym i postępujecie w ten sposób na co dzień, ale w naszych oczach zasługuje to na specjalną pochwałę”. Podobnie było, gdy dwoje Świadków zwróciło długopis przypadkowo zabrany z hotelu w stanie Georgia; kierownik obiektu odpisał im: „Pozwalam sobie podziękować za to, że poświęciliście Państwo czas, by odesłać długopis, który omyłkowo zapakowaliście ze swymi rzeczami. Niezwykle miło jest otrzymać wiadomość od tak uczciwych i sumiennych ludzi”.

¹⁶ Pewien piątoklasista, syn Świadków Jehowy, rozgrywał w szkole mecz baseballowy. Na krótko przed końcem zdał sobie sprawę z tego, iż w myśl przepisów powinien odpaść z gry. Koledzy z drużyny próbowali ratować sytuację twierdząc, że nic się nie stało i może pozostać na boisku. Ale wtedy jeden z zawodników drużyny przeciwnej oświadczył, iż zna niezawodny sposób na to, by się dowiedzieć, jak było naprawdę. „Zapytajcie o to jego samego”, powiedział. „Jest Świadkiem Jehowy, a oni nie kłamią”. Przykładne zachowanie chłopca na co dzień zostało zauważone przez drugich. Doprawdy, trzymanie się mierników Bożych sprawia, że nawet „usta niemowląt” przysparzają chwały Jehowie (Mat. 21:16).

Kiedy na przykład pewna rodzina Świadków Jehowy przenocowała w hotelu na Florydzie, syn niechcący zabrał ze swymi rzeczami poszewkę na poduszkę, wziąwszy ją za podkoszulkę. Rodzice odesłali ją potem, a zarządca tego hotelu napisał do nich: „Chcielibyśmy serdecznie podziękować Państwu za ten dowód uczciwości. Być może taki zwrot naszej powłoczki jest dla Państwa czymś normalnym i postępujecie w ten sposób na co dzień, ale w naszych oczach zasługuje to na specjalną pochwałę”. Podobnie było, gdy dwoje Świadków zwróciło długopis przypadkowo zabrany z hotelu w stanie Georgia; kierownik obiektu odpisał im: „Pozwalam sobie podziękować za to, że poświęciliście Państwo czas, by odesłać długopis, który omyłkowo zapakowaliście ze swymi rzeczami. Niezwykle miło jest otrzymać wiadomość od tak uczciwych i sumiennych ludzi”.

¹⁸ Do centrali działalności Świadków Jehowy w Nowym Jorku nadszedł list, w którym pewna kobieta postronna opisała, co się przydarzyło jej córce w szkole. Otóż dziewczynka ta miała cenną uzdę końską, którą pewnego dnia jej skradziono. Po dwóch latach otrzymała następujący list: „Droga Lili! Przesyłam ci twoją uzdę, która zginęła parę lat temu. To ja ją sobie wzięłam, ale teraz jestem Świadkiem Jehowy i sumienie nie pozwala mi jej dłużej zatrzymywać. Szczerze żałuję i proszę o wybaczenie”. Tak, kto chce służyć Jehowie, ten musi w sobie ukształtować „czyste sumienie”, starając się „we wszystkim (...) postępować rzetelnie” (Hebr. 13:18).