Grobowce — wrota do świata starożytnych wierzeń

WYOBRAŹ sobie, że przeniosłeś się w czasie tysiące lat wstecz. Jesteś w Ur, kwitnącym mieście sumeryjskim w Babilonii. Długi kondukt Sumeryjczyków opuszcza miasto, wchodzi na cmentarz i aleją zmierza w kierunku grobowca niedawno zmarłego władcy. Jego ściany i podłoga są wyłożone matami, a komnata grobowa jest przyozdobiona wspaniałymi dziełami sztuki. Procesji żołnierzy i służby towarzyszą muzycy. Przepych ich strojów wprost oszałamia. Oficerowie dumnie prezentują swe insygnia. W tym barwnym pochodzie jadą też rydwany zaprzężone w woły lub osły, przy których kroczą stajenni. Żałobnicy zajmują swe miejsca i przy akompaniamencie muzyki rozpoczyna się ceremonia religijna.

Po zakończeniu obrzędów każdy uczestnik — od muzyka po sługę — bierze przyniesiony ze sobą mały gliniany, kamienny lub metalowy kubek, zanurza go w miedzianym kotle i wypija specjalnie przygotowany napar. Następnie wszyscy układają się w ustalonym porządku na matach i zasypiają snem, z którego się już nie obudzą. Ktoś szybko zarzyna zwierzęta. Robotnicy zamurowują wejście i zapieczętowują grobowiec. Wierzą, że ich król, którego uważają za boga, jedzie teraz w chwale do innego świata na swym pogrzebowym rydwanie, wiodąc za sobą olśniewający orszak lojalnych sług i członków gwardii przybocznej.

Prowadząc wykopaliska w południowym Iraku, archeolog Leonard Woolley odkrył na cmentarzysku na terenie starożytnego Ur 16 królewskich grobowców przypominających ten opisany powyżej. Znalezisko to było wstrząsające, ale i nadzwyczajne. W książce Tombs, Graves and Mummies (Grobowce, mogiły i mumie) Paul Bahn pisze: „Bogactwo tych grobów nie ma sobie równych w całej archeologii mezopotamskiej, a składają się na nie najsłynniejsze dzieła sztuki sumeryjskiej, które obecnie uświetniają sale Muzeum Brytyjskiego oraz muzeum Uniwersytetu Pensylwańskiego”.

[Ilustracja na stronie 20]

Sumeryjskie nakrycie głowy i biżuteria służki pochowanej w królewskim grobowcu w Ur

[Prawa własności]

© The British Museum