1, 2. Opisz wizję zanotowaną w Ezechiela 47:1-12 (zobacz ilustrację tytułową).

WIZJA świątyni dana Ezechielowi zawiera jeszcze jeden niezwykły element: z tej świętej budowli wypływa strumień! Wyobraźmy sobie, jak prorok idzie wzdłuż niego, patrząc na jego krystalicznie czystą wodę (odczytaj Ezechiela 47:1-12). Strumień ten wypływa spod progu świątyni, po czym mija bramę zwróconą na wschód. Anioł i Ezechiel opuszczają teren świątyni. Idą wzdłuż strumienia i mierzą pokonaną drogę. Kiedy anioł kilkakrotnie poleca Ezechielowi przejść przez strumień, prorok zauważa, że staje się on coraz głębszy, aż w końcu zamienia się w rzekę. Żeby dostać się na drugą stronę, trzeba by ją przepłynąć.

² Ezechiel dowiaduje się od anioła, że ta rzeka wpada do Morza Martwego i przywraca życie w jego słonych wodach, dzięki czemu zaczynają się roić od ryb. Wzdłuż brzegów rzeki rośnie mnóstwo rozmaitych drzew. Każdego miesiąca wydają one pożywne owoce oraz wypuszczają liście mające lecznicze właściwości. Wszystko, co zobaczył Ezechiel, musiało napełniać jego serce spokojem i nadzieją. Ale co ta część wizji oznaczała dla niego oraz innych wygnańców? I jakie znaczenie ma dla nas?

Co rzeka z wizji Ezechiela oznaczała dla wygnańców?

3. Skąd wiemy, że Żydzi w czasach Ezechiela nie rozumieli jego wizji dosłownie?

³ Żydzi w czasach Ezechiela na pewno nie uważali, że przedstawiona w wizji rzeka istnieje naprawdę. Ten fragment Pism mógł przypominać im inne natchnione proroctwo o odrodzeniu, zapisane ponad 200 lat wcześniej przez Joela (odczytaj Joela 3:18). Kiedy wygnańcy czytali natchnione słowa tego proroka, nie oczekiwali, że góry dosłownie będą „ociekać młodym winem”, a „wzgórza mlekiem”, ani że „z domu Jehowy wytryśnie źródło”. Podobnie nie sądzili, że proroctwo Ezechiela dotyczyło literalnej rzekia. Co w takim razie Jehowa chciał przekazać swoim sługom? Pismo Święte pomaga ustalić znaczenie niektórych elementów tej wizji. My jednak skupimy się na jej głównym przesłaniu — na trzech zapewnieniach świadczących o miłości Jehowy.

4. (a) Jakich błogosławieństw od Jehowy mogli się spodziewać Żydzi? (b) Jak użycie w Biblii określeń „rzeka” oraz „woda” upewnia nas, że Jehowa będzie błogosławił swoim sługom? (Zobacz ramkę „Rzeka błogosławieństw od Jehowy”).

⁴ Rzeka błogosławieństw. W Biblii określenia „rzeka” oraz „woda” są często używane, żeby odmalować obraz obfitych, życiodajnych błogosławieństw. W wizji, którą zobaczył Ezechiel, rzeka wypływała ze świątyni. Żydzi mogli się więc spodziewać, że zaznają duchowych błogosławieństw od Jehowy, jeśli będą Go wielbić w czysty sposób. O jakie błogosławieństwa chodziło? Mieli znów otrzymywać wskazówki od kapłanów. A dzięki składanym w świątyni ofiarom mieli ponownie cieszyć się spokojem wynikającym z przebaczenia grzechów (Ezech. 44:15, 23; 45:17). Mieli być duchowo czyści, jak gdyby zostali umyci w czystej wodzie płynącej ze świątyni.

5. Jak wizja rzeki rozwiewała wątpliwości co do tego, czy z Bożych błogosławieństw będzie mógł skorzystać każdy?

⁵ Czy błogosławieństw miało być na tyle dużo, żeby każdy mógł z nich skorzystać? Wizja ta rozwiewa wszelkie wątpliwości, bo pokazuje, jak w cudowny sposób strumień staje się coraz większy — z małego strumyka zmienia się w wielką rzekę — i to na niewielkim, około dwukilometrowym odcinku! (Ezech. 47:3-5). Po powrocie do ojczyzny naród żydowski mógł być coraz liczniejszy, ale dzięki błogosławieństwom od Jehowy miały zostać zaspokojone potrzeby wszystkich. Ta rzeka symbolizowała obfitość i dostatek!

6. (a) Jaką obietnicę kryła w sobie wizja rzeki wpadającej do morza? (b) Jakie ostrzeżenie zawierała ta wizja? (Zobacz też przypis).

⁶ Woda zapewniająca życie. W wizji Ezechiela rzeka wpływała do Morza Martwego i przywracała życie w jego wodach. Co ciekawe, było tam tak dużo ryb, że ta różnorodność została porównana do zarybienia Morza Wielkiego, czyli Śródziemnego. Wzdłuż wybrzeża Morza Martwego — między dwoma oddalonymi od siebie miastami — miało dobrze prosperować rybołówstwo. Anioł powiedział: „Gdziekolwiek dotrze ta rzeka, wszystko tam będzie żyło”. Ale czy to oznaczało, że woda wypływająca z domu Jehowy docierała do każdej części Morza Martwego? Nie. Anioł wyjaśnił, że nie dopływała do niektórych bagnistych obszarów. Miejsca te miały zostać „wydane na pastwę soli” (Ezech. 47:8-11)b. Wizja rzeki zawierała więc zapewnienie, że dzięki czystemu wielbieniu lud Jehowy odżyje i zacznie rozkwitać. Ale zawierała również ostrzeżenie: nie każdy przyjmie błogosławieństwa od Jehowy i nie każdy zostanie uleczony.

7. Jaką gwarancję stanowiły dla żydowskich wygnańców symboliczne drzewa?

⁷ Drzewa, które dają pokarm i mają właściwości lecznicze. Co można powiedzieć o drzewach rosnących wzdłuż brzegów rzeki? Bez wątpienia dzięki nim ta wizja jest jeszcze piękniejsza, ale nabiera też głębszego znaczenia. Ezechiel i jego rodacy na pewno z przyjemnością wyobrażali sobie wyśmienite owoce, które co miesiąc rosną na tych drzewach! Co ważniejsze, była to dla nich gwarancja, że Jehowa będzie ich karmił pod względem duchowym. Zauważmy też, że liście drzew miały służyć „do uzdrawiania” (Ezech. 47:12). Jehowa wiedział, że powracający z wygnania Żydzi będą potrzebowali przede wszystkim uleczenia pod względem duchowym, i obiecał, że je im zapewni. Zapowiadały to jeszcze inne proroctwa dotyczące odrodzenia, których spełnienie zostało omówione w 9 rozdziale tej książki.

8. Skąd wiadomo, że wizja Ezechiela miała się spełnić na większą skalę?

⁸ W 9 rozdziale wspomniano też, że proroctwa o odrodzeniu spełniły się na wygnańcach tylko w ograniczonej mierze. Sami byli winni takiej sytuacji. Jak Jehowa miał im w pełni pobłogosławić, skoro większość z nich tak często wracała do złego postępowania, okazywała Mu nieposłuszeństwo i zaniedbywała czyste wielbienie? Widząc postępowanie swoich rodaków, lojalne osoby z pewnością przeżywały ból i rozczarowanie. Ale jednocześnie wiedziały, że Jehowa zawsze dotrzymuje swoich obietnic (odczytaj Jozuego 23:14). Dlatego pewnego dnia wizja Ezechiela miała się spełnić na większą skalę. Kiedy miało to nastąpić?

Rzeka płynie również dzisiaj!

9. Kiedy wizja świątyni miała się spełnić na większą skalę?

⁹ Jak wykazano w rozdziale 14 tej książki, wizja świątyni, którą oglądał Ezechiel, ma większe spełnienie „pod koniec dni”, kiedy czyste wielbienie jest wywyższone jak nigdy wcześniej (Izaj. 2:2). W jakim sensie spełnia się obecnie część wizji dotycząca rzeki?

10, 11. (a) Jakich błogosławieństw zaznajemy obecnie? (b) Dlaczego możemy powiedzieć, że w dniach ostatnich wody prawdy płyną coraz szerszym strumieniem?

¹⁰ Rzeka błogosławieństw. O jakich dzisiejszych błogosławieństwach przypomina nam woda wypływająca z domu Jehowy? O wszystkim, co otrzymujemy, żebyśmy mogli zachować zdrowie duchowe. Ale co ważniejsze, przypomina nam o oczyszczającej mocy ofiary złożonej przez Chrystusa, dzięki której możemy uzyskać przebaczenie grzechów. Do życiodajnej, oczyszczającej wody zostały też porównane nieskażone prawdy ze Słowa Bożego (Efez. 5:25-27). Jak te wszystkie błogosławieństwa spłynęły na lud Boży w naszych czasach?

¹¹ W roku 1919 na świecie było tylko kilka tysięcy sług Jehowy. Z zachwytem przyjmowali oni potrzebny im pokarm duchowy. W ciągu kolejnych dziesięcioleci ich szeregi stale się powiększały. A dzisiaj sług Jehowy jest już ponad 8 milionów. Czy czystych wód prawdy starcza dla wszystkich? Tak! Otrzymujemy przeogromną ilość pokarmu duchowego. W ciągu ostatnich 100 lat do rąk sług Jehowy „spłynęły” dosłownie miliardy egzemplarzy Biblii, książek, czasopism, traktatów oraz broszur. Tak jak przedstawiona w wizji rzeka stawała się coraz szersza, tak czyste wody prawdy płyną coraz szerszym strumieniem, żeby zaspokoić rosnące potrzeby głodnych duchowo ludzi na całym świecie. Publikacje oparte na Biblii są od dawna wydawane w formie drukowanej. A od jakiegoś czasu są dostępne w formie elektronicznej w ponad 900 językach! Jak te wody prawdy oddziałują na osoby o szczerych sercach?

12. (a) Opowiedz, jak oddziałuje na ludzi prawda z Biblii. (b) Jakie ostrzeżenie warto wziąć sobie do serca? (Zobacz też przypis).

¹² Woda zapewniająca życie. Ezechiel usłyszał: „Gdziekolwiek dotrze ta rzeka, wszystko tam będzie żyło”. Pomyśl o tym, jak orędzie biblijne wpływa na tych, którzy znaleźli się w raju duchowym. Prawdy z Biblii zapewniają życie i zdrowie duchowe milionom szczerych osób. Ale wizja zawiera również ostrzeżenie: nie wszystkie serca pozostaną otwarte na te prawdy. Niektórzy są jak mokradła i bagna Morza Martwego z wizji Ezechiela — przestają cenić prawdę i zgodnie z nią żyćc. Oby ten opis nigdy nie pasował do nas! (Odczytaj Powtórzonego Prawa 10:16-18).

13. O czym nam przypominają symboliczne drzewa?

¹³ Drzewa, które dają pokarm i mają właściwości lecznicze. Czy wizja symbolicznych drzew rosnących nad brzegami rzeki może być pokrzepiająca dla nas? Jak najbardziej! Pamiętajmy, że drzewa te co miesiąc wydają wyśmienite owoce, a ich liście mają lecznicze właściwości (Ezech. 47:12). Przypomina nam to, że służymy Bogu, który szczodrze nas karmi i leczy pod względem duchowym — co ma największe znaczenie. Dzisiaj ludzie chorują i są głodni duchowo. Dla kontrastu pomyśl o tym, co zapewnia nam Jehowa. Czy nie zdarzyło ci się, że po przeczytaniu artykułu z naszego czasopisma, po zaśpiewaniu ostatniej pieśni na zgromadzeniu czy kongresie albo po obejrzeniu filmu czy audycji telewizji JW Broadcasting poczułeś radość z tego, że otrzymałeś taki pokarm duchowy? Jesteśmy naprawdę dobrze odżywieni (Izaj. 65:13, 14). Dzięki temu prowadzimy wartościowe życie, które podoba się Jehowie. Zdrowe rady, które otrzymujemy, mają solidne podstawy biblijne i pomagają nam skutecznie przeciwdziałać takim zagrożeniom duchowym, jak niemoralność, chciwość czy brak wiary. Jehowa również umożliwił chrześcijanom pokonywanie duchowych chorób wywołanych ciężkimi grzechami (odczytaj Jakuba 5:14). Bez wątpienia korzystamy ze wspaniałych błogosławieństw zapowiedzianych w omawianej wizji.

14, 15. (a) Jaki wniosek powinniśmy wyciągnąć ze wzmianki o bagnach? (b) Jak obecnie korzystamy z wód symbolicznej rzeki?

¹⁴ Warto w tym miejscu wyciągnąć ważny wniosek ze wzmianki o bagnach, do których nie dotarła woda. Nigdy nie chcielibyśmy uniemożliwiać Jehowie zlewania na nas błogosławieństw. Nieleczona choroba duchowa — stan, w którym znajduje się dzisiaj tak wiele osób — byłaby tragiczna w skutkach (Mat. 13:15). My jednak rozkoszujemy się całą rzeką duchowych błogosławieństw. Kiedy chętnie pijemy czystą wodę prawdy ze Słowa Bożego, kiedy dzielimy się nią z innymi podczas głoszenia albo kiedy otrzymujemy wynikające z miłości rady oraz pocieszenie i pomoc od starszych wyszkolonych przez wiernego niewolnika, to przypominajmy sobie rzekę z wizji Ezechiela. Zapewnia ona zdrowie i życie, „gdziekolwiek dotrze”.

¹⁵ A co czeka nas w przyszłości? Jak się za chwilę przekonamy, w raju wody symbolicznej rzeki popłyną na niespotykaną wcześniej skalę.

Przyszłe spełnienie

16, 17. (a) Dlaczego można powiedzieć, że w raju symboliczna rzeka będzie o wiele szersza i głębsza? (b) Jakich błogosławieństw zaznamy dzięki korzystaniu z wody życia?

¹⁶ Czy lubisz sobie wyobrażać siebie i swoich bliskich w raju, jak w pełni korzystacie z życia? Rozmyślanie o wizji rzeki może sprawić, że ten obraz przyszłości stanie się dla ciebie jeszcze bardziej wyrazisty. Dlatego ponownie zwróćmy uwagę na trzy aspekty tego proroctwa, które świadczą o miłości Jehowy.

¹⁷ Rzeka błogosławieństw. W raju symboliczna rzeka w pewnym sensie będzie o wiele szersza i głębsza niż obecnie, bo będziemy zaznawać błogosławieństw nie tylko pod względem duchowym, ale też fizycznym. W trakcie Tysiącletniego Panowania Chrystusa wierni ludzie skorzystają z ofiary okupu w większym zakresie — stopniowo zostaną doprowadzeni do doskonałości. Nie będzie już chorób, lekarzy, pielęgniarek, szpitali ani ubezpieczeń zdrowotnych! Woda życia popłynie do milionów ocalałych z Armagedonu — do „wielkiej rzeszy” wychodzącej z „wielkiego ucisku” (Obj. 7:9, 14). I chociaż już samo to jest niezwykłe, będzie to zaledwie mały strumyk w porównaniu z tym, co nastąpi później. Jak wynika z wizji Ezechiela, rzeka rozszerzy się, żeby zaspokoić większe potrzeby.

18. W jakim sensie „rzeka wody życia” przybierze ogromne rozmiary podczas Tysiącletniego Panowania?

¹⁸ Woda zapewniająca życie. Podczas Tysiącletniego Panowania „rzeka wody życia” przybierze ogromne rozmiary (Obj. 22:1). Jednym z błogosławieństw udostępnionych przez Jehowę za pośrednictwem Królestwa Bożego będzie wskrzeszenie niezliczonych milionów, a nawet miliardów zmarłych! Te rzesze ludzi — „mieszkańcy prochu”, którzy są „bezsilni w śmierci” — powrócą do życia (Izaj. 26:19). Ale czy wszyscy oni będą żyć wiecznie?

19. (a) Skąd wiemy, że w raju orzeźwiające wody od Jehowy obejmą nowe prawdy? (b) W jakim sensie niektórzy zostaną ‛wydani na pastwę soli’?

¹⁹ Każdy będzie musiał sam dokonać wyboru. W tym okresie zostaną otwarte „nowe zwoje”. Oznacza to, że pochodzące od Jehowy orzeźwiające wody obejmą nowe prawdy — nowe wskazówki. Czy już samo wyobrażanie sobie tego nie jest ekscytujące? Jednak niektórzy odrzucą te wskazówki i wybiorą nieposłuszeństwo wobec Jehowy. Część z nich może się zbuntować podczas Tysiącletniego Panowania, ale Jehowa nie pozwoli, żeby zakłócili panujący w raju pokój (Izaj. 65:20). Może to się kojarzyć z pozbawionymi życia bagnami z wizji Ezechiela, które zostały „wydane na pastwę soli”. Jak niemądrzy okażą się ludzie, którzy uparcie nie będą chcieli pić drogocennej wody życia! Inni buntownicy staną po stronie Szatana po zakończeniu Tysiącletniego Panowania. Wszystkich odrzucających sprawiedliwe rządy Jehowy spotka ten sam koniec: wieczna śmierć (Obj. 20:7-12).

20. Z jakim postanowieniem kojarzą się drzewa z wizji Ezechiela?

²⁰ Drzewa, które dają pokarm i mają właściwości lecznicze. Jehowa nie chce, żeby ktokolwiek stracił szansę na życie wieczne. Dlatego wdroży pewne postanowienie, które kojarzy się z drzewami z wizji Ezechiela. Uzdrowi ludzi nie tylko pod względem duchowym, ale też fizycznym. Przez 1000 lat 144 000 współkrólów Jezusa Chrystusa będzie razem z nim sprawować władzę z nieba. Jako kapłani, pomogą wiernym ludziom osiągnąć doskonałość na podstawie ofiary okupu (Obj. 20:6). Widziane przez Ezechiela drzewa — które mają pożywne owoce i liście o właściwościach leczniczych — przywodzą na myśl proroctwo spisane przez apostoła Jana (odczytaj Objawienie 22:1, 2). Liście drzew, które widział Jan, „służyły do leczenia narodów”. Ze służby 144 000 kapłanów odniosą korzyści miliony wiernych ludzi.

21. (a) Jak wpływa na ciebie rozmyślanie o wizji rzeki? (Zobacz ramkę „Strumyk staje się rzeką!”). (b) Co jeszcze omówimy?

²¹ Czy rozmyślanie o wizji rzeki nie przepełnia nas spokojem i nadzieją? Przed nami cudowne czasy! Pomyśl tylko: Jehowa już wieki temu dał ludziom wspaniałą wizję dotyczącą przyszłości i cierpliwie zaprasza nas, żebyśmy zobaczyli zdumiewające spełnienie tego proroctwa — zapowiedziany raj. Czy się w nim znajdziesz? Może się zastanawiasz, czy będzie tam dla ciebie miejsce. Zobaczmy, jak upewniają nas o tym końcowe fragmenty Księgi Ezechiela.

1, 2. (a) Jakie instrukcje od Jehowy usłyszał Ezechiel? (b) Na jakie pytania poszukamy odpowiedzi?

EZECHIEL ogląda wizję, która może przypominać mu to, co zdarzyło się niemal 900 lat wcześniej, w czasach Mojżesza i Jozuego. Wtedy Jehowa w rozmowie z Mojżeszem wyznaczył granice Ziemi Obiecanej, a potem przekazał Jozuemu, w jaki sposób ziemia ta powinna być rozdzielona między poszczególne plemiona Izraela (Liczb 34:1-15; Joz. 13:7; 22:4, 9). Teraz, w roku 593 p.n.e., Jehowa nakazuje Ezechielowi i pozostałym wygnańcom ponownie dokonać podziału! (Ezech. 45:1; 47:14; 48:29).

² Co ta wizja oznaczała dla Ezechiela oraz jego rodaków na wygnaniu? Dlaczego jest pokrzepiająca dla sług Jehowy w dzisiejszych czasach? Czy w przyszłości będzie miała większe spełnienie?

Cztery obietnice z ostatniej wizji

3, 4. (a) Jakie cztery obietnice zawiera ostatnia wizja dana Ezechielowi? (b) Jaką obietnicę omówimy w tym rozdziale?

³ Ostatnia wizja dana Ezechielowi zajmuje aż dziewięć rozdziałów jego księgi (Ezech. 40:1 do 48:35). Zawiera cztery pokrzepiające obietnice od Jehowy dotyczące odrodzenia narodu izraelskiego. Jakie? Pierwsza: w świątyni Bożej zostanie przywrócone czyste wielbienie. Druga: odrodzonemu narodowi będą przewodzić wierni kapłani i pasterze. Trzecia: każdy, kto wróci do kraju, otrzyma dziedzictwo w postaci ziemi. Czwarta: Jehowa będzie ze swoim ludem — znowu będzie pośród niego przebywał.

⁴ W rozdziałach 13 i 14 tej książki przeanalizowaliśmy, jak spełniły się dwie pierwsze obietnice — dotyczące odrodzenia czystego wielbienia oraz ustanowienia wiernych pasterzy. W tym rozdziale omówimy trzecią obietnicę, związaną z podziałem ziemi. A w następnym przyjrzymy się zapewnieniu, że Jehowa będzie obecny pośród swojego ludu (Ezech. 47:13-21; 48:1-7, 23-29).

‛Ziemia ta przypadnie wam jako dziedzictwo’

5, 6. (a) Jaka ziemia miała zostać przydzielona Izraelitom jako dziedzictwo? (Zobacz ilustrację tytułową). (b) Jaki był cel tej wizji?

⁵ Odczytaj Ezechiela 47:14. W wizji Jehowa skierował uwagę Ezechiela na ziemię, która miała wkrótce przypominać „ogród Eden” (Ezech. 36:35). Potem powiedział: „Ziemię tę dacie jako dziedzictwo 12 plemionom Izraela” (Ezech. 47:13). „Ziemią” tą było terytorium Izraela, na które mieli powrócić wygnańcy. Następnie, jak zapisano w Księdze Ezechiela 47:15-21, Jehowa przeszedł do szczegółowego opisu jej zewnętrznych granic.

⁶ Jaki był cel tej wizji? Opis precyzyjnie wytyczonych granic upewniał Ezechiela oraz innych wygnańców, że ich ukochany kraj się odrodzi. Wyobraź sobie, jak ten szczegółowy, obrazowy opis musiał podnieść wygnańców na duchu! Czy starożytny lud Boży rzeczywiście otrzymał ziemię jako dziedzictwo? Tak.

7. (a) Co wydarzyło się w roku 537 p.n.e. i jaką sytuację to przypomina? (b) Na jakie pytanie najpierw odpowiemy?

⁷ W 537 roku p.n.e., czyli 56 lat po tym, jak Ezechiel otrzymał omawianą wizję, tysiące wygnańców zaczęło wracać do ziemi izraelskiej i się w niej osiedlać. Te niezwykłe wydarzenia sprzed wieków przypominają to, co wydarzyło się w naszych czasach. W pewnym sensie dzisiejsi słudzy Jehowy też otrzymali przydział ziemi. Jehowa pozwolił im wejść do duchowego kraju i wziąć go w posiadanie. Dlatego odrodzenie Ziemi Obiecanej w starożytności może nas wiele nauczyć, jeśli chodzi o wielbienie Boga w duchowym kraju. Ale zanim omówimy te myśli, odpowiedzmy na pytanie: Na jakiej podstawie wyciągamy wniosek, że w dzisiejszych czasach istnieje duchowy kraj?

8. (a) Jakim narodem Jehowa zastąpił naród izraelski? (b) Czym jest raj duchowy? (c) Kiedy raj duchowy zaczął istnieć i kto się w nim znalazł?

⁸ We wcześniejszej wizji danej Ezechielowi Jehowa wskazał, że proroctwa o odrodzeniu Izraela będą miały większe spełnienie po tym, jak Jego „sługa Dawid”, Jezus Chrystus, zacznie panować jako Król (Ezech. 37:24). To wydarzenie nastąpiło w roku 1914 n.e. Już dużo wcześniej naród izraelski został zastąpiony Izraelem duchowym, składającym się z chrześcijan namaszczonych duchem (odczytaj Mateusza 21:43; 1 Piotra 2:9). Ale Jehowa nie tylko zastąpił naród izraelski narodem duchowym. Zrobił coś jeszcze — fizyczne terytorium zastąpił duchową krainą, czyli rajem duchowym (Izaj. 66:8). Jak mogliśmy się dowiedzieć z 17 rozdziału tej książki, chodzi o bezpieczne duchowe środowisko, obszar działalności, w którym ostatek pomazańców oddaje cześć Jehowie od roku 1919 (zobacz ramkę 9B: „Dlaczego rok 1919?”). Z upływem czasu w tym duchowym kraju zaczęły się również osiedlać „drugie owce”, czyli osoby, które mają nadzieję na życie wieczne na ziemi (Jana 10:16). Chociaż raj ten ciągle się rozwija i rozszerza, jego błogosławieństwa będzie można w pełni odczuć dopiero po Armagedonie.

Precyzyjny i sprawiedliwy podział

9. Jakie szczegółowe instrukcje dotyczące podziału ziemi dał Jehowa?

⁹ Odczytaj Ezechiela 48:1, 28. Po wyznaczeniu zewnętrznych granic ziemi Jehowa szczegółowo opisał, jak należy ją podzielić. Nakazał precyzyjnie i sprawiedliwie wytyczyć 12 obszarów od północy na południe, począwszy od plemienia Dana na północnym skraju Ziemi Obiecanej aż do terytorium plemienia Gada przy południowej granicy. Każdy z tych 12 obszarów był poziomym pasem ziemi rozciągającym się od zewnętrznej granicy Izraela na wschodzie aż do zachodniej granicy przebiegającej wzdłuż Morza Wielkiego, czyli Śródziemnego (Ezech. 47:20).

10. O czym ta część wizji upewniała wygnańców?

¹⁰ O czym ta część wizji upewniała wygnańców? Przekazany Ezechielowi szczegółowy opis przydzielania ziemi z pewnością uświadamiał im, że będzie to dobrze zorganizowane. Co więcej, dokładny podział ziemi między wszystkie plemiona wskazywał, że każdy, kto wróci z niewoli, będzie miał zagwarantowane dziedzictwo w odrodzonym kraju. Nikt nie pozostanie bez ziemi ani domu.

11. Jakie wnioski możemy wyciągnąć z opisu podziału ziemi? (Zobacz ramkę „Podział ziemi”).

¹¹ Jakie pokrzepiające wnioski my możemy wyciągnąć z tej wizji? W odrodzonej Ziemi Obiecanej było miejsce nie tylko dla kapłanów, Lewitów i naczelników ludu, ale też dla Izraelitów należących do wszystkich 12 plemion (Ezech. 45:4, 5, 7, 8). Również obecnie w raju duchowym jest miejsce nie tylko dla ostatka pomazańców oraz tych członków „wielkiej rzeszy”, którzy przewodzą ludowi Bożemu, ale też dla pozostałej jej części (Obj. 7:9)a. Niezależnie od tego, czym się zajmujemy w organizacji Jehowy, mamy zapewnione miejsce w raju duchowym i wykonujemy w nim wartościową pracę. To bardzo nas pokrzepia!

Dwie istotne różnice — co dla nas oznaczają?

12, 13. Jak zgodnie z poleceniem Jehowy należało przydzielić ziemię plemionom?

¹² Niektóre polecenia Jehowy dotyczące podziału ziemi musiały zaskoczyć Ezechiela, ponieważ bardzo różniły się od tych, które otrzymał Mojżesz. Zwróćmy uwagę na dwie takie różnice. Jedna dotyczy ziemi, a druga jej mieszkańców.

¹³ Ziemia. Jehowa nakazał Mojżeszowi, żeby większym liczebnie plemionom dał więcej ziemi (Liczb 26:52-54). Natomiast w wizji, którą otrzymał Ezechiel, powiedział, że każde plemię ma dostać „po równo [„jak jego brat”, przypis]” (Ezech. 47:14). Oznacza to, że w każdym z 12 wydzielonych pasów ziemi odległość od północnej do południowej granicy była identyczna. Wszyscy Izraelici — bez względu na to, do jakiego plemienia należeli — mieli taki sam dostęp do dóbr naturalnych, które zapewniała dobrze nawodniona Ziemia Obiecana.

14. Pod jakim względem polecenie Jehowy dotyczące cudzoziemców różniło się od przepisów Prawa Mojżeszowego?

¹⁴ Mieszkańcy. Prawo Mojżeszowe chroniło obcokrajowców i pozwalało im brać udział w wielbieniu Jehowy, ale nie mieli oni przydziału ziemi (Kapł. 19:33, 34). Jednak teraz Jehowa nakazał coś więcej: „Osiadłemu cudzoziemcowi macie przydzielić dziedzictwo na terytorium tego plemienia, wśród którego zamieszkał”. Dając taki nakaz, Jehowa usunął sporą różnicę dzielącą „rodowitych Izraelitów” i „osiadłych cudzoziemców” (Ezech. 47:22, 23). Ezechiel zobaczył, że mieszkańcy odrodzonego kraju wielbią Boga w sposób zjednoczony i że panuje wśród nich równość (Kapł. 25:23).

15. Jaką niezmienną prawdę o Jehowie potwierdzają wskazówki dotyczące ziemi i jej mieszkańców?

¹⁵ Te dwa niezwykłe polecenia, które Ezechiel otrzymał w związku z ziemią i jej mieszkańcami, musiały bardzo pokrzepić wygnańców. Wiedzieli, że Jehowa da im równy przydział ziemi niezależnie od tego, czy byli rodowitymi Izraelitami, czy cudzoziemcami, którzy przyłączyli się do czystego wielbienia (Ezd. 8:20; Nehem. 3:26; 7:6, 25; Izaj. 56:3, 8). Te wskazówki potwierdziły też pocieszającą, niezmienną prawdę: dla Jehowy wszyscy Jego słudzy są równie cenni (odczytaj Aggeusza 2:7). Bez względu na to, czy mamy nadzieję niebiańską, czy ziemską, ta prawda również dla nas jest wyjątkowa.

16, 17. (a) Jaki pożytek odnosimy z omówienia szczegółów dotyczących przydzielonej ziemi i jej mieszkańców? (b) Co omówimy w następnym rozdziale?

¹⁶ Jakie korzyści odnosimy z omówienia szczegółów dotyczących przydzielonej ziemi i jej mieszkańców? Przypomina nam to, że w naszej międzynarodowej społeczności braterskiej powinna być zawsze wyraźnie widoczna równość i jedność. Jehowa nie jest stronniczy. Warto zadać sobie pytania: „Czy tak jak Jehowa jestem bezstronny? Czy każdego współwyznawcę traktuję z szacunkiem, bez względu na jego pochodzenie czy warunki życiowe?” (Rzym. 12:10). Cieszymy się, że nasz niebiański Ojciec, Jehowa, dał nam wszystkim równy dostęp do raju duchowego, gdzie z całej duszy pełnimy dla Niego świętą służbę i cieszymy się otrzymywanymi od Niego błogosławieństwami (Gal. 3:26-29; Obj. 7:9).

¹⁷ Przeanalizujmy czwarte zapewnienie, przekazane w końcowej części ostatniej wizji Ezechiela — obietnicę, że Jehowa będzie z wygnańcami. Czego możemy się z niej nauczyć? Odpowiedź znajdziemy w następnym rozdziale.

1, 2. (a) W jakim specjalnym celu miała zostać oddzielona pewna część kraju? (Zobacz ilustrację na okładce książki). (b) O czym ta wizja upewnia wygnańców?

W OSTATNIEJ wizji Ezechiel słyszy, że pewna część kraju ma zostać wyodrębniona w specjalnym celu — nie jako dziedzictwo dla któregoś z plemion Izraela, ale jako dar dla Jehowy. Poznaje też szczegóły dotyczące niezwykłego miasta o intrygującej nazwie. Ta część wizji jest dla wygnańców bardzo ważnym zapewnieniem: kiedy powrócą do swojego ukochanego kraju, Jehowa będzie z nimi.

² Ezechiel zamieścił w swojej księdze wiele szczegółów związanych z tym darem. Omówmy je teraz, bo mają praktyczną wartość dla nas, prawdziwych czcicieli Jehowy.

„Święty dar razem z własnością miasta”

3. Jakie pięć terenów wydzielił Jehowa i jakiemu celowi służył każdy z nich? (Zobacz ramkę „Ziemia, którą wydzielicie jako dar”).

³ W specjalnie wydzielonej części kraju (teren A w ramce 21A) znajdował się obszar (B) o wymiarach: 25 000 łokci (około 13 kilometrów) z północy na południe oraz 25 000 łokci ze wschodu na zachód. Ten „cały dar” był podzielony na trzy poziome pasy. Górny pas został wyznaczony dla Lewitów, a środkowy dla kapłanów oraz na świątynię. Te dwa pasy były „świętym darem” (D). Trzeci, najwęższy pas, czyli „pozostały teren” (E), miał być „przeznaczony do powszechnego użytku” — miał służyć miastu (Ezech. 48:15, 20).

4. Czego uczymy się z opisu daru dla Jehowy?

⁴ Czego możemy się nauczyć z tego opisu daru dla Jehowy? Bóg wyznaczył najpierw część kraju na specjalny dar, a dopiero potem część dla plemion. Pokazał w ten sposób, że najważniejsze w kraju ma być miejsce związane z czystym wielbieniem (Ezech. 45:1). Bez wątpienia wygnańcy nauczyli się z tego, że wielbienie Jehowy powinno być w ich życiu najważniejsze. Obecnie my też traktujemy priorytetowo zajęcia teokratyczne, takie jak studiowanie Słowa Bożego, obecność na zebraniach czy udział w głoszeniu. Kiedy naśladujemy przykład Jehowy, jeśli chodzi o zachowywanie właściwej hierarchii wartości, to w swoim życiu koncentrujemy się na czystym wielbieniu.

„Miasto będzie pośrodku niego”

5, 6. (a) Do kogo należało miasto? (b) Czym to miasto nie może być i dlaczego?

⁵ Odczytaj Ezechiela 48:15. Co wyobraża „miasto” i otaczający je teren? (Ezech. 48:16-18). W wizji Jehowa powiedział Ezechielowi: „Przypadnie to całemu domowi Izraela” (Ezech. 45:6, 7). Miasto i przyległe tereny nie należały do „świętego daru”, który był ‛przeznaczony jako dar dla Jehowy’ (Ezech. 48:9). Biorąc pod uwagę to rozróżnienie, zastanówmy się, czego możemy się nauczyć z tego postanowienia.

⁶ Żeby wyciągnąć wnioski z opisu miasta, musimy najpierw ustalić, czym to miasto nie może być. Nie może symbolizować odbudowanej Jerozolimy, w której znajdowała się świątynia. Dlaczego? Ponieważ w mieście z wizji Ezechiela nie było świątyni. Poza tym miasto nie jest żadnym innym miastem w odbudowanym przez Izraelitów kraju. Dlaczego? Bo żadne miasto wybudowane przez repatriantów czy ich potomków nie miało opisanych w wizji elementów. I wreszcie, miasto to nie jest miastem niebiańskim. Dlaczego? Bo zostało wybudowane na ziemi przeznaczonej „do powszechnego [a nie świętego] użytku” — w odróżnieniu od budowli wznoszonych na terenach przeznaczonych wyłącznie do świętych celów (Ezech. 42:20).

7. Jakiego rodzaju miasto zobaczył Ezechiel i co najpewniej ono symbolizuje? (Zobacz ilustrację tytułową).

⁷ Co w takim razie wyobraża miasto, które zobaczył Ezechiel? Pamiętajmy, że widział je w tej samej wizji, w której widział kraj (Ezech. 40:2; 45:1, 6). Słowo Boże wskazuje, że chodzi o kraj duchowy, więc miasto też musi być czymś duchowym. A z czym w ogóle kojarzy się słowo „miasto”? Daje obraz grupy ludzi mieszkających razem i tworzących zorganizowaną społeczność. Dlatego miasto, które ujrzał Ezechiel — utworzone na planie idealnego kwadratu — najpewniej symbolizuje dobrze zorganizowany ośrodek zarządzania.

8. Jaki obszar jest objęty zarządzaniem i dlaczego tak mówimy?

⁸ Jaki obszar jest objęty tym zarządzaniem? Z wizji wynika, że miasto funkcjonuje w obrębie kraju duchowego, co oznacza, że wspomniane zarządzanie funkcjonuje w obrębie obszaru działalności ludu Jehowy. A na co wskazuje fakt, że miasto jest wybudowane na ziemi przeznaczonej „do powszechnego użytku”, a nie świętej? Przypomina nam to, że miasto symbolizuje nie niebiańskie, ale ziemskie zarządzanie, które przynosi korzyści wszystkim osobom zamieszkującym raj duchowy.

9. (a) Kto obecnie zajmuje się ziemskim zarządzaniem? (b) Co Jezus zrobi podczas Tysiącletniego Panowania?

⁹ Kto się zajmuje ziemskim zarządzaniem? W wizji Ezechiela zarządca, który ma swoją siedzibę w mieście, został nazwany „naczelnikiem” (Ezech. 45:7). Chociaż jest nadzorcą ludu, nie należy ani do kapłanów, ani do Lewitów. Postać naczelnika nasuwa myśl o nadzorcach w dzisiejszych zborach, przede wszystkim tych, którzy nie są namaszczeni duchem. Ci troskliwi pasterze należący do „drugich owiec” są pokornymi ziemskimi sługami niebiańskiego rządu Chrystusa (Jana 10:16). Podczas nadchodzącego Tysiącletniego Panowania Jezus wybierze i ustanowi na całej ziemi „książąt”, czyli wykwalifikowanych starszych (Ps. 45:16). Pod kierownictwem niebiańskiego Królestwa zadbają oni o sprawy ludu Jehowy.

„Jest tam Jehowa”

10. Jaką nazwę nosi miasto i na co ona wskazuje?

¹⁰ Odczytaj Ezechiela 48:35. Miasto nosi nazwę „Jest tam Jehowa”. Nazwa ta wskazuje, że jest w nim dostrzegalna obecność Jehowy. Pokazując Ezechielowi to miasto leżące w centralnej części kraju, Bóg zapewnił wygnańców: „Znowu będę z wami!”. Musiało to być dla nich bardzo pokrzepiające!

11. Jakie wnioski możemy wyciągnąć z części proroctwa dotyczącej miasta i jego nazwy?

¹¹ Jakie wnioski wyciągamy z tej części proroctwa Ezechiela? Nazwa miasta ma nas zapewnić, że Jehowa już teraz jest i zawsze będzie ze swoimi wiernymi sługami na ziemi. Ta wymowna nazwa podkreśla ważną prawdę: wspomniane miasto istnieje nie po to, żeby po prostu dać władzę jakimś ludziom, ale żeby wprowadzać w życie podyktowane miłością, rozsądne zasady Jehowy. Na przykład Jehowa nie pozwala, żeby „podział ziemi” był dokonywany według ludzkich upodobań. Oczekuje od nadzorców, że będą szanowali przydziały zadań, które On sam daje swoim sługom, również tym ‛mało znaczącym’ (Prz. 19:17; Ezech. 46:18; 48:29).

12. (a) Który element miasta zasługuje na uwagę i na co wskazuje? (b) O czym przypomina nadzorcom w zborach ta część wizji?

¹² Na który element miasta „Jest tam Jehowa” warto jeszcze zwrócić uwagę? Starożytne miasta ze względów bezpieczeństwa miały jak najmniej bram, a to opisane przez Ezechiela miało ich po trzy z każdej strony, czyli aż 12! (Ezech. 48:30-34). Tak duża liczba wskazuje, że jego nadzorcy są przystępni i dostępni dla wszystkich sług Jehowy. Co więcej, liczba ta podkreśla, że miasto jest otwarte dla wszystkich 12 plemion, dla „całego domu Izraela” (Ezech. 45:6). Łatwy dostęp do miasta jest ważnym przypomnieniem dla nadzorców w zborach. Jehowa pragnie, żeby byli osobami przystępnymi, do których każdy, kto żyje w raju duchowym, może się łatwo zwrócić.

Słudzy Jehowy przychodzą, „żeby Mu oddać cześć”, i pracują dla miasta

13. Co Jehowa mówi o zadaniach różnych grup ludzi?

¹³ Powróćmy do czasów Ezechiela i dowiedzmy się, jakie jeszcze szczegóły zawiera wizja podziału ziemi. Jehowa wymienia grupy ludzi, które uczestniczą w różnych rodzajach służby. Kapłani — „pełniący służbę w sanktuarium” — mieli składać ofiary oraz ‛zbliżać się do Jehowy, żeby Mu usługiwać’. A Lewici — „pełniący służbę w świątyni” — mieli troszczyć się „o związaną z nią służbę, o wszystko, co należy w niej robić” (Ezech. 44:14-16; 45:4, 5). Oprócz tego pewna grupa miała pracować wokół miasta. O kogo chodzi?

14. O czym przypominają nam zadania osób pracujących wokół miasta?

¹⁴ Osoby pracujące wokół miasta pochodzą „ze wszystkich plemion Izraela”. Wykonują prace pomocnicze — uprawiają ziemię, z której płodów korzystają „osoby świadczące usługi dla miasta” (Ezech. 48:18, 19). Czy to postanowienie nie przypomina nam o pewnej możliwości, którą mamy dzisiaj? Wszyscy mieszkańcy raju duchowego mogą obecnie wspierać pomazańców oraz braci, którzy nam przewodzą, a należą do „wielkiej rzeszy” (Obj. 7:9, 10). Polega to przede wszystkim na chętnym wprowadzaniu w życie wskazówek wiernego niewolnika.

15, 16. (a) Jaki kolejny szczegół można znaleźć w wizji Ezechiela? (b) W jakie zajęcia możemy się dziś angażować?

¹⁵ Wizja Ezechiela zawiera jeszcze jeden szczegół, dzięki któremu możemy nauczyć się czegoś na temat naszej służby. Jaki? Jehowa wspomniał, że członkowie 12 plemion nielewickich będą aktywni w dwóch miejscach: na dziedzińcu świątyni oraz na pastwiskach należących do miasta. Co mieli tam robić? Na dziedziniec świątyni wszystkie plemiona miały przychodzić przed Jehowę, „żeby Mu oddać cześć” i złożyć ofiary (Ezech. 46:9, 24). Na obszarze wokół miasta Izraelici ze wszystkich plemion mieli uprawiać ziemię i w ten sposób wspierać miasto. Czego możemy się z tego nauczyć?

¹⁶ Obecnie członkowie wielkiej rzeszy mają możliwość angażować się w zajęcia podobne do tych z wizji Ezechiela. Wielbią Jehowę „w Jego świątyni”, składając ‛ofiary wysławiania’ (Hebr. 13:15; Obj. 7:9-15). Obejmuje to branie udziału w głoszeniu oraz dawanie wyrazu swojej wierze podczas zebrań. Słudzy Jehowy uważają takie bezpośrednie wielbienie Boga za swój najważniejszy obowiązek (1 Kron. 16:29). Oprócz tego wielu z nich może wspierać organizację Jehowy na mnóstwo różnych sposobów. Na przykład pomagają oni w budowaniu i konserwacji Sal Królestwa i obiektów Biur Oddziałów oraz uczestniczą w wielu innych przedsięwzięciach organizacji. Niektórzy wspierają takie przedsięwzięcia finansowo. Na różne sposoby uprawiają symboliczną ziemię i robią to „na chwałę Bożą” (1 Kor. 10:31). Gorliwie i radośnie angażują się w to dzieło, bo wiedzą, że również „takie ofiary sprawiają Bogu wielką przyjemność” (Hebr. 13:16). Czy w pełni korzystasz z tych możliwości?

„Oczekujemy nowego nieba i nowej ziemi”

17. (a) Jak wizja Ezechiela spełni się w przyszłości na większą skalę? (b) Kto odniesie korzyść z działalności symbolicznego miasta podczas Tysiącletniego Panowania?

¹⁷ Czy w przyszłości zobaczymy spełnienie się na większą skalę wizji Ezechiela, w której znajdujemy opis wyodrębnionej części kraju? Oczywiście. Pomyśl: Ezechiel widział, że pas ziemi — nazwany „świętym darem” — na którym było „sanktuarium Jehowy”, znajdował się pośrodku kraju (Ezech. 48:10). Upewnia nas to, że po Armagedonie, bez względu na to, gdzie będziemy mieszkać, Jehowa będzie z nami (Obj. 21:3). Podczas Tysiącletniego Panowania wyobrażona przez miasto grupa ludzi wyznaczonych do dbania o sprawy ludu Bożego zacznie sprawować nadzór nad całą ziemią. Zapewnią oni podyktowane miłością kierownictwo wszystkim, którzy utworzą „nową ziemię”, czyli nowe społeczeństwo (2 Piotra 3:13).

18. (a) Skąd możemy mieć pewność, że wyobrażona przez miasto grupa nadzorców będzie podporządkowana zwierzchnictwu Boga? (b) O czym upewnia nas nazwa miasta?

¹⁸ Skąd możemy mieć pewność, że wyobrażona przez miasto grupa nadzorców będzie podporządkowana zwierzchnictwu Boga? Taki wniosek wypływa ze Słowa Bożego, bo to ziemskie miasto z 12 bramami przypomina niebiańskie miasto z 12 bramami, czyli Nową Jerozolimę utworzoną ze 144 000 współwładców Chrystusa (Obj. 21:2, 12, 21-27). To wskazuje, że zarządzanie na ziemi będzie się odbywać w pełnej harmonii z decyzjami niebiańskiego Królestwa Bożego. Nazwa miasta — „Jest tam Jehowa” — upewnia nas, że czyste wielbienie rozkwitnie w raju na ziemi i będzie wieczne. Jaka wspaniała perspektywa!

JOELA 3:18 To proroctwo opisuje źródło wypływające ze świątyni Jehowy. Nawadnia ono suchą „Dolinę Akacjową”. Tak więc zarówno Joel, jak i Ezechiel widzą rzekę, która ożywia jałowe obszary. W obu wypadkach wypływa ona z domu Jehowy, czyli ze świątyni.

ZACHARIASZA 14:8 Prorok Zachariasz widzi „żywe wody” wypływające z Jerozolimy. Strumień ten rozdziela się i jedna połowa płynie do „morza wschodniego”, czyli Morza Martwego, a druga do „morza zachodniego”, czyli Morza Śródziemnego. Jerozolima była „miastem wielkiego Króla”, Jehowy Boga (Mat. 5:35). Wzmianka Zachariasza na temat tego miasta przypomina nam o przyszłym panowaniu Jehowy nad całą ziemią. Już od dłuższego czasu rozumiemy, na co wskazują pojawiające się w tym opisie wody — w raju Jehowa pobłogosławi dwom grupom wiernych ludzi: tym, którzy przejdą żywo przez wielki ucisk, oraz tym, którzy jakiś czas później zostaną wskrzeszeni.

OBJAWIENIE 22:1, 2 Symboliczna rzeka, którą widzi tutaj apostoł Jan, jest bardzo podobna do tej, którą widział Ezechiel. Wypływa ona jednak nie ze świątyni, ale z tronu Jehowy. Dlatego wydaje się, że wizja ta, podobnie jak proroctwo Zachariasza, kieruje uwagę na błogosławieństwa, które otrzymamy podczas tysiącletniego panowania rządu Bożego.

Oczywiście jest tylko niewielka różnica między błogosławieństwami wynikającymi z panowania Jehowy a tymi, które wyobraża rzeka widziana przez Ezechiela. Wszystkie te błogosławieństwa pochodzą od Jehowy i są dostępne dla wiernych Mu ludzi.

PSALM 46:4 Zauważmy, że w wersecie tym najwyraźniej jest mowa zarówno o czystym wielbieniu, jak i o panowaniu Jehowy. Widzimy tu rzekę, która „raduje miasto Boga”, co wskazuje na Jego Królestwo i panowanie, oraz raduje „święty, wspaniały przybytek Najwyższego”, co wskazuje na czyste wielbienie.

Powyższe fragmenty upewniają nas, że błogosławieństwa od Jehowy będą spływać na wiernych Mu ludzi dwoma drogami. Będziemy bez końca odnosić korzyści: 1) dzięki Jego panowaniu oraz 2) dzięki czystemu wielbieniu. Bądźmy więc zdecydowani dalej pić „żywą wodę” pochodzącą od Jehowy i Jego Syna — korzystajmy ze wszystkiego, co z miłości nam dają, żebyśmy mogli uzyskać życie wieczne (Jer. 2:13; Jana 4:10).

Rzeka błogosławieństw

PRZESZŁOŚĆ: Wygnańcom, którzy wrócili do ojczyzny, Jehowa szczodrze błogosławił, gdy zaczęli przywracać czyste wielbienie w świątyni

OBECNIE: Odkąd w roku 1919 odrodziło się czyste wielbienie, wierni słudzy Jehowy zaznają duchowych błogosławieństw na niespotykaną skalę

PRZYSZŁOŚĆ: Po Armagedonie strumień błogosławieństw od Jehowy obejmie zarówno dobrodziejstwa duchowe, jak i fizyczne

Życiodajna woda

PRZESZŁOŚĆ: Jehowa obficie pobłogosławił swojemu posłusznemu ludowi. Nawet kiedy Żydów przybywało, dbał o to, żeby każdy z nich mógł rozkwitać pod względem duchowym

OBECNIE: W raju duchowym coraz więcej ludzi korzysta z coraz szerszego strumienia duchowych błogosławieństw i ożywa pod względem duchowym

PRZYSZŁOŚĆ: Do tych, którzy przeżyją Armagedon, dołączą ogromne rzesze wskrzeszonych ludzi i wszyscy będą korzystać z obfitych błogosławieństw

Drzewa służące jako pokarm i lekarstwo

PRZESZŁOŚĆ: Jehowa karmił swój wierny lud pod względem duchowym; wyleczył go też z chorób duchowych, które od dawna go trapiły

OBECNIE: Dzięki ogromnym ilościom pokarmu duchowego słudzy Jehowy, w przeciwieństwie do większości ludzi, nie są głodni ani nie chorują duchowo

PRZYSZŁOŚĆ: Chrystus oraz 144 000 jego współwładców pomogą posłusznej ludzkości osiągnąć doskonałość i cieszyć się zdrowiem i wigorem już na zawsze!

Miejsce i wartościowa praca dla każdego

Każdy z powracających wygnańców miał otrzymać dziedzictwo w odrodzonej Ziemi Obiecanej. Podobnie dzisiaj w raju duchowym jest miejsce dla każdego sługi Jehowy. Bez względu na to, jakie zadania otrzymujemy w organizacji, wszyscy mamy zapewnione miejsce w naszym duchowym kraju i wykonujemy wartościową pracę. Dla Jehowy każdy Jego sługa jest tak samo cenny.

Sprawiedliwy podział

W wizji Ezechiela członkowie każdego plemienia mieli taki sam dostęp do dóbr naturalnych Ziemi Obiecanej. Podobnie dzisiaj każdy sługa Jehowy może w takiej samej mierze korzystać z błogosławieństw raju duchowego.

A. „Dar”

Jest to obszar przekazany na cele administracyjne.

EZECH. 48:8

B. „Cały dar”

Jest on przydzielony kapłanom, Lewitom i miastu (D i E). Oprócz tego poszczególne osoby ze wszystkich 12 plemion wchodzą na ten teren, żeby wielbić Jehowę oraz popierać decyzje administracyjne miasta.

EZECH. 48:20

C. „Ziemia naczelnika”

„Ziemia ta stanie się w Izraelu jego własnością”; „przypadnie naczelnikowi”.

EZECH. 45:7, 8; 48:21, 22

D. „Święty dar”

Ta ziemia została też nazwana „świętą częścią”. Górny pas to „przydział Lewitów”. Jest on „czymś świętym”. Środkowy jest „świętym darem dla kapłanów”. To „miejsce na ich domy i święte miejsce na sanktuarium”, czyli świątynię.

EZECH. 45:1-5; 48:9-14

E. „Pozostały teren”

„Przypadnie (...) całemu domowi Izraela” oraz „będzie przeznaczony do powszechnego użytku, przypadnie miastu i będzie służyć za teren mieszkalny i pastwiska”.

EZECH. 45:6; 48:15-19

Jehowa dał Ezechielowi oraz apostołowi Janowi wizje, które są do siebie uderzająco podobne. Z poszczególnych elementów tych wizji możemy wyciągnąć dla siebie praktyczne wnioski. Pomoże nam to już teraz wielbić Jehowę w sposób cieszący się Jego uznaniem, ale da też wyobrażenie o przyszłym życiu w raju pod panowaniem Królestwa Bożego.