Królestwo zgromadza ziemskich poddanych

14, 15. Jakie cztery grupy scharakteryzowano w książce Dokonana tajemnica?

¹⁴ Wierni słudzy Boży od dawna gorąco pragnęli się dowiedzieć, kim jest „wielka rzesza” („lud wielki”, Biblia gdańska) z Księgi Objawienia 7:9-14. Nic dziwnego, że zanim Chrystus uznał za stosowne wyjawić tożsamość tej licznej grupy, wyrażano różne poglądy, często odbiegające od jasnych, prostych prawd, które dziś znamy i cenimy.

¹⁵ W roku 1917 w książce Dokonana tajemnica przyjęto założenie, że istnieją „dwa rodzaje niebiańskiego zbawienia i dwa stopnie ziemskiego zbawienia”. Z kogo składały się te cztery grupy mające różne nadzieje na wybawienie? Pierwsza to 144 000 tych, którzy mieli panować z Chrystusem. Druga to „lud wielki”. W tamtym czasie uważano, że zaliczali się do niego ci, którzy należeli wciąż do kościołów nominalnego chrześcijaństwa. Odznaczali się oni pewną wiarą, ale nie na tyle silną, żeby zająć zdecydowane stanowisko po stronie prawdy. Dlatego mieli otrzymać w niebie podrzędne pozycje. Jeśli chodzi o nadzieję ziemską, sądzono, iż trzecia grupa, „święci Starego Testamentu” — Abraham, Mojżesz i inni wierni słudzy Boży — będą sprawować władzę nad czwartą grupą, czyli „światem ludzkości”.

16. Jakie rozbłyski duchowego światła pojawiły się w roku 1923 i 1932?

¹⁶ Jak duch święty pomógł naśladowcom Chrystusa dojść do zrozumienia znanych nam dzisiaj prawd? Działo się to stopniowo — w kolejnych rozbłyskach duchowego światła. Już w roku 1923 w Strażnicy zwrócono uwagę na grupę osób niewiążących swojej przyszłości z niebem, mających żyć na ziemi pod rządami Chrystusa. W Strażnicy z roku 1932 omówiono postać Jonadaba (Jehonadaba), który przyłączył się do namaszczonego przez Boga izraelskiego króla Jehu i wsparł go w walce z fałszywym kultem (2 Król. 10:15-17). W artykule wyjaśniono, iż w czasach nowożytnych istnieje klasa ludzi podobnych do Jonadaba, i dodano, że Jehowa przeprowadzi ich „przez zawieruchę Armagedonu”, dzięki czemu będą mogli żyć tutaj na ziemi.

17. (a) Jaką prawdę zrozumiano w roku 1935? (b) Jak to nowe zrozumienie wpłynęło na wiernych chrześcijan? (Zobacz ramkę „Mnóstwo osób odetchnęło z ulgą”).

¹⁷ W roku 1935 światło duchowe rozbłysło bardzo jasno. Na zgromadzeniu w Waszyngtonie „lud wielki” utożsamiono z klasą ziemską, czyli owcami z przypowieści Jezusa o owcach i kozach (Mat. 25:33-40). Wyjaśniono, że lud ten zalicza się do „drugich owiec”, o których Jezus powiedział: „Te również muszę przyprowadzić” (Jana 10:16). Kiedy Joseph Rutherford zwrócił się do obecnych słowami: „Wszystkich, którzy mają nadzieję żyć wiecznie na ziemi, poproszę o powstanie z miejsc”, podniosła się przeszło połowa słuchaczy. Wtedy mówca oświadczył: „Spójrzcie, oto lud wielki!”. Dla wielu było to naprawdę głębokie przeżycie — w końcu zrozumieli, jaką mają nadzieję na przyszłość.