CZASOPISMA Z DALEKOSIĘŻNĄ PERSPEKTYWĄ

7. (a) W jakim celu zaczęto wydawać „Strażnicę Syjońską”? (b) Czyjego spodziewano się poparcia?

⁷ W lipcu 1879 roku pojawiło się najważniejsze narzędzie, jakim się posługiwał Russell, by szerzyć oświatę biblijną; było nią czasopismo zatytułowane: Zion’s Watch Tower and Herald of Christ’s Presence (Strażnica Syjońska i Zwiastun Obecności Chrystusa). Zaraz w pierwszym wydaniu sprecyzowano wzniosły cel, który przyświecał publikowaniu tego pisma: „Jak wynika już z samej nazwy, ma ono pełnić rolę punktu obserwacyjnego, z którego jako ‛Zwiastun Obecności Chrystusa’ będzie oznajmiać ‛małemu stadku’ rzeczy ciekawe i pożyteczne, a także udostępniać ‛domownikom wiary’ oczekiwany ‛pokarm na czas słuszny’”. Kamieniem węgielnym, na którym od początku opierali się wydawcy tego czasopisma, było poleganie na Bogu Wszechmocnym. W drugim numerze Strażnicy oświadczono: „Wierzymy, że ‛Strażnica Syjońska’ ma za sobą poparcie JEHOWY, i właśnie dlatego nigdy nie będziemy prosić ani błagać ludzi o pomoc finansową. Kiedy Ten, który mówi: ‛Moje jest srebro i moje jest złoto’, przestanie dostarczać niezbędnych funduszy, zrozumiemy, że pora zaprzestać wydawania tej publikacji”.

8. Wyjaśnij przyczynę rozwoju „Strażnicy” w świetle wypowiedzi z Izajasza 60:22 i Zachariasza 4:10.

⁸ Strażnica Syjońska, dzisiaj po prostu Strażnica, ukazuje się bez przerwy już 108 rok. Z miesięcznika wydawanego w jednym języku w ilości 6000 egzemplarzy stała się dwutygodnikiem o nakładzie 12 315 000 egzemplarzy, dostępnym w 103 językach (por. Izaj. 60:22; Zach. 4:10).

9. Dlaczego tak stosowna jest nazwa „Strażnica”?

⁹ Tytuł Strażnica, jaki Russell nadał temu czasopismu, okazał się nader stosowny. Występujące w Pismach Hebrajskich słowo o takim znaczeniu określa ściśle biorąc „posterunek” lub „punkt obserwacyjny”, z którego strażnik może już z daleka łatwo dostrzec wroga i ogłosić alarm w związku ze zbliżającym się niebezpieczeństwem. Słusznie więc przez pierwsze 59 lat na stronie tytułowej tego wydawnictwa widniał wymowny cytat z Księgi Izajasza 21:11, 12: „Stróżu! Co z nocą?” „Nadchodzi poranek” (według przekładu King James Version).

10. Kto służy w charakterze stróża opisanego w Księdze Izajasza 21:11? Jakie obwieszcza on orędzie?

¹⁰ „Stróż” z proroctwa Izajasza miał się wkrótce pojawić na scenie wydarzeń. Pośród otaczających ziemię mroków niegodziwości Russell z radością podjął się rozgłaszania dobrej nowiny o mającym nadejść „poranku”. Do dnia dzisiejszego stykamy się z tym pismem powitalnym, zwiastującym tysiącletnie pokojowe rządy Jezusa Chrystusa. Klasa ludzi pełniących rolę stróża — nowożytny ostatek Izraela duchowego — śmiało jednak ostrzega, że zanim przyjdzie „poranek”, noc będzie się stawała coraz czarniejsza, aż osiągnie punkt kulminacyjny w „wojnie wielkiego dnia Boga Wszechmocnego”, stoczonej na polach Har-Magedonu (Obj. 16:14-16).

11, 12. (a) Jak słowa z Księgi Izajasza 21:8 poświadczają wierność i czujność klasy stróża? (b) Za czyim pośrednictwem dociera dziś ostrzeżenie i głównie w jaki sposób jest ono rozgłaszane?

¹¹ Nieco wcześniej, bo w Księdze Izajasza 21:8, przedstawiono nam owego wiernego strażnika takimi słowami: „I zaczął wołać jak lew: ‛Na strażnicy stoję bezustannie za dnia, Jehowo, a na posterunku moim trwam całymi nocami’”.

¹² Spróbuj sobie wyobrazić czytelniku, wartownika stojącego na wysokiej wieży, pochylonego ku przodowi, przeszukującego wzrokiem okolicę aż po horyzont w ciągu dnia i usiłującego przeniknąć nawet mroki nocy — zawsze przy tym czujnego, zawsze bacznego. Właśnie takie podstawowe skojarzenie łączy się z hebrajskim określeniem micpeh, przetłumaczonym w Księdze Izajasza 21:8 na „strażnicę”. Skoro strażnik jest tak uważny, któż miałby podstawy do podawania w wątpliwość jego relacji? Podobnie dzisiaj klasa stróża nie szczędzi trudów i wnikliwie bada Pismo Święte, by się dowiedzieć, jak Jehowa zamierza postąpić z obecnym systemem rzeczy (Jak. 1:25). Następnie obwieszcza swoje orędzie donośnie i bez lęku, przede wszystkim na łamach Strażnicy (por. Amosa 3:4, 8). Czasopismo to nigdy nie będzie się powstrzymywać lękliwie od występowania w obronie prawdy! (Izaj. 43:9, 10).

15. (a) Jaka dzisiejsza metoda rozdzielania pokarmu duchowego przypomina analogiczne działania w zborze wczesnochrześcijańskim? (b) Co jeszcze jest niezbędne oprócz cytowania wersetów biblijnych? Podaj przykłady.

¹⁵ W dobie obecnej klasa „niewolnika wiernego i rozumnego”, wspomniany „stróż”, pod nadzorem Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy posługuje się czasopismem Strażnica jako głównym kanałem łączności, służącym do rozdzielania duchowego „pokarmu na czas słuszny” (Mat. 24:45). Odpowiada to wzorowi ustanowionemu w zborze z pierwszego stulecia, według którego wyjaśnienia dotyczące zagadnień doktrynalnych i moralnych ujmowano na piśmie, żeby ‛były odczytane wszystkim braciom’ (1 Tes. 5:27, Bw). Od samego początku swego istnienia Strażnica zwracała uwagę na Biblię i nauczała na jej podstawie. Na przykład już w pierwszym wydaniu tego miesięcznika omówiono lub zacytowano ponad 200 wersetów co najmniej z 30 ksiąg biblijnych. Nie wystarczy jednak samo przytaczanie tekstów z Pisma Świętego. Ludziom trzeba pomóc w poznaniu ich znaczenia. Strażnica zawsze starała się przyczynić do coraz lepszego zrozumienia tej Księgi. W latach od 1892 do 1927 każde wydanie (angielskie) zawierało tygodniowe propozycje czytania Biblii oraz omówienie zawartych w nich kluczowych wersetów. Inne przykłady podano w zestawieniu zatytułowanym: „Artykuły o historycznym znaczeniu opublikowane w Strażnicy”.

[Ramka na stronie 27]

ARTYKUŁY O HISTORYCZNYM ZNACZENIU, OPUBLIKOWANE W STRAŻNICY — podane w porządku chronologicznym

1879: „Bóg jest miłością” — bronił ofiary Jezusa jako podstawy odkupienia ludzkości

1879: „Dlaczego zostało dopuszczone zło” — wyjaśniał powody, dla których obecność Jezusa Chrystusa miała być niewidzialna

1880: „Jedno ciało, jeden duch, jedna nadzieja” — wskazał, że w roku 1914 skończą się Czasy Pogan

1882: „Zapłatą za grzech jest śmierć” — udowodnił, że nauka o wiecznych mękach przeczy miłości Bożej

1885: „Ewolucja a wiek rozumu” — zdemaskował fałsz teorii ewolucji

1897: „Co mówi Pismo Święte o spirytyzmie?” — przedłożył dowody demonicznego pochodzenia spirytyzmu

1902: „Na pierwszym miejscu Bóg i Jego postanowienia” — podkreślił potrzebę przestrzegania prawa Bożego w rodzinie i w pracy zawodowej

1919: „Błogosławieni, którzy nie znają bojaźni” — tchnął nowe życie w pobudzoną społeczność nieustraszonych czcicieli Boga

1925: „Narodziny narodu” — wyjaśnił proroctwa wskazujące na to, że w roku 1914 zrodziło się Królestwo Boże

1931: „Nasza nowa nazwa” — od tej pory nazwa Świadkowie Jehowy miała odróżniać prawdziwych chrześcijan od odstępczego chrześcijaństwa

1935: „Lud wielki” — wykazał, że trwa zbieranie tych, którzy mają żyć wiecznie na ziemi

1938: „Organizacja” — wprowadził prawdziwie teokratyczny sposób zarządzania wśród Świadków Jehowy

1939: „Neutralność” — umocnił ogólnoświatową społeczność Świadków Jehowy do przeciwstawienia się naciskom drugiej wojny światowej

1942: „Jedyne światło” — dał donośny sygnał, zachęcający do śmiałego kontynuowania dzieła świadczenia

1945: „Niewzruszenie po stronie właściwego wielbienia” — wyjaśnił, że chrześcijanie muszą się wstrzymywać od przetaczania krwi

1952: „Utrzymywanie organizacji w stanie czystym” — przedstawił biblijne podstawy wykluczania ze społeczności zborowej

1962: „Poddanie się władzom zwierzchnim — dlaczego?” — przedłożył powody warunkowego podporządkowania się rządom ludzkim

1973: „Strzeżenie czystości zboru Bożego w czasie Jego sądu” — nawoływał do zerwania z nałogiem palenia tytoniu

1979: „Gorliwość o dom Jehowy” — jeszcze raz potwierdził, że głoszenie od domu do domu odpowiada wzorowi ustanowionemu przez apostołów

1982: „Umiłowani, (...) utrzymujcie siebie w miłości Bożej” — ostrzegł chrześcijan przed metodami działania odstępców

1983: „Chodzenie z Bogiem w świecie pełnym przemocy” — potwierdził, że chrześcijanie nie mogą się uciekać do stosowania przemocy

1984: „Nowa zagroda dla ‛drugich owiec’” — wyjaśnił, w jaki sposób klasa ziemska jest doprowadzana do jedności z „owczarnią” objętą nowym przymierzem

1987: „Millennium ukoronowaniem jubileuszu chrześcijańskiego” — wykazał, jak wszyscy lojalni chrześcijanie uzyskają wolność i życie