Na szczęście dysponujemy ogromnymi zasobami wody. Kiedy spogląda się na zdjęcia wykonane z kosmosu, można odnieść wrażenie, że nasza piękna, błękitna planeta nie powinna się nazywać Ziemia, lecz Woda. Istotnie, gdyby wody całego świata równomiernie rozprowadzić po powierzchni ziemi, utworzyłyby ocean o głębokości 2,5 kilometra. Wszystkie lądy zmieściłyby się na obszarze Pacyfiku, a nawet zostałoby jeszcze trochę miejsca.

Ogólna ilość wody na ziemi właściwie nie zwiększa się ani nie zmniejsza. Czasopismo Science World informuje: „Być może woda, której dzisiaj używasz, gasiła kiedyś pragnienie dinozaura, a to dlatego, że woda dostępna obecnie na Ziemi to ta, którą zawsze mieliśmy i zawsze mieć będziemy”.

Woda stale krąży w przyrodzie — z oceanów dostaje się do atmosfery, stamtąd do gleby i rzek, po czym znowu wraca do oceanów. Zjawisko to dawno temu opisał pewien mędrzec: „Wszystkie rzeki płyną do morza, a morze nie wylewa; do miejsca, z którego wyszły rzeki, wracają się, aby znowu płynąć” (Eklezjastesa [Kaznodziei] 1:7, Wujek, 1962).