Pustynia Judzka ze względu na jałowość i brak mieszkańców często służyła za miejsce ucieczki. Dawid, który znalazł tam schronienie, gdy uchodził przed rozgniewanym królem Saulem, opisał ją jako „ziemię zeschłą, spragnioną i bezwodną” (Psalm 63:1, 2, Bw [63:1 i nagłówek, NW]; 1 Samuela 23:29 [24:1, Bw]). Przez jakiś czas ukrywał się w jaskini, którą mogła być jaskinia Umm Katafa w Wadi Chareitun (wąwozie biegnącym na wschód od Betlejem w kierunku Morza Martwego) (Hebrajczyków 11:32, 38). Na zdjęciu przedstawiającym widok z tej pieczary dostrzec można po prawej stronie u dołu kilka czarnych owiec poszukujących kępek roślin.

Dawid akurat przebywał w jednej z jaskiń w rejonie En-gedi, gdy wszedł do niej Saul za swoją potrzebą. Dawid wprawdzie odciął połę jego płaszcza, ale nie wyrządził nic złego „pomazańcowi Jehowy”. Później zawołał na Saula, może akurat wtedy, gdy w dole król miał się skryć wśród bujnego listowia (1 Samuela 24:1-22 [24:2-23, Bw]).

[Prawa własności do ilustracji, strona 17]

Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.