• Kraje byłej Jugosławii
    Rocznik Świadków Jehowy — 2009

    • W roku 1968 młody mężczyzna z miasteczka Kočani w Macedonii uczył się w szkole wyższej w Zagrzebiu i tam poznał prawdę. Po powrocie do domu podzielił się dobrą nowiną z krewnymi i przyjaciółmi.

      „Ten młody mężczyzna był moim kuzynem” — wspomina Stojan Bogatinov, pierwszy z ochrzczonych w Kočani. „Pracowałem jako kelner i czasem rozmawialiśmy z kolegami w pracy o religii. Po jednej z takich dyskusji na posiłek przyszedł wyznawca Kościoła prawosławnego. Obsługując go, zapytałem, czy w jego cerkwi mógłbym dostać Biblię, ponieważ bardzo chciałem się dowiedzieć czegoś o Bogu. Obiecał mi, że się o nią postara. Wkrótce potem miałem własny egzemplarz ‚Nowego Testamentu’. Byłem tak szczęśliwy, że po pracy pobiegłem do domu, by zacząć go czytać.

      „Po drodze niespodziewanie spotkałem kuzyna, który wrócił z Zagrzebia. Zaprosił mnie do siebie, ale powiedziałem, że nie mogę, bo śpieszę się do domu, by czytać Biblię. ‚Mam coś, co cię zainteresuje’ — odparł kuzyn. ‚W domu mam książki, które pomogą ci zrozumieć Biblię’. Poszliśmy do niego, gdzie bardzo się ucieszyłem na widok kompletnej Biblii, broszur i Strażnic po chorwacku. Zaproponował mi te publikacje, a ja zaraz zacząłem je czytać. W jednej chwili uświadomiłem sobie, że to wyjątkowa lektura. Nie znałem Świadków Jehowy, ale zapragnąłem ich poznać.

      „Gdy kuzyn wracał do Zagrzebia, pojechałem razem z nim. Gościnny Świadek Ivica Pavlaković zaprosił mnie do swego domu, gdzie zostałem trzy dni. Zadawałem mu mnóstwo pytań, a on zawsze odpowiadał na podstawie Biblii, co zrobiło na mnie duże wrażenie. Poszedłem na zebranie zborowe i poczułem się zachęcony panującą tam serdeczną atmosferą.

      „Ivica zabrał mnie do Betel w Zagrzebiu. Wyjeżdżałem z radosnym sercem i rękami pełnymi literatury. Po tych kilku niezapomnianych dniach wróciłem do Kočani z nowo odkrytym duchowym skarbem. W pobliżu nie mieszkali żadni Świadkowie, więc zacząłem regularnie korespondować z Ivicą. W listach zadawałem mu wiele pytań, a on mi na nie odpowiadał. W miarę pogłębiania wiedzy dzieliłem się nią z innymi. Zainteresowanie okazała moja żona i dzieci. Sporo dowiedzieliśmy się o Biblii i wkrótce cała nasza rodzina zjednoczyła się w prawdziwym wielbieniu. Byliśmy bardzo szczęśliwi. Zaczęliśmy gorliwie głosić dobrą nowinę krewnym i znajomym i wielu z nich nas słuchało. Ale od razu zaczęły się też prześladowania”.