A jego gruntowna znajomość topografii Jeruzalem oraz zwyczajów panujących na dworze królewskim sugeruje, iż prawdopodobnie ogłaszał wyroki Jehowy w samej stolicy (Sofoniasza 1:8-11, przypisy w NW).

³ Warto zauważyć, że chociaż Sofoniasz oznajmiał wyroki Boże przeciw „książętom” Judy (szlachetnie urodzonym, czyli naczelnikom plemiennym) oraz „synom królewskim”, nigdy nie wyraził się krytycznie o samym królu (Sofoniasza 1:8; 3:3).a Nasuwa to myśl, że już wtedy młody król Jozjasz opowiedział się za czystym wielbieniem, choć najwyraźniej jeszcze nie zaczął przeprowadzać swych reform religijnych, gdyż Sofoniasz potępił ówczesną sytuację. Wszystko więc przemawia za tym, że prorokował on w Judzie we wczesnym okresie rządów Jozjasza, przypadających na lata 659-629 p.n.e. Swoją energiczną działalnością prorocką niewątpliwie wyczulił młodego króla na bałwochwalstwo, przemoc i zepsucie szerzące się w Judzie oraz pobudził go do rozprawienia się w późniejszym okresie z fałszywym kultem (2 Kronik 34:1-3).

7. Jak długo przed nastaniem „wielkiego dnia Jehowy” prorokował Sofoniasz i jaki był wtedy stan duchowy wielu Żydów?

⁷ Jak już zaznaczyliśmy, tragiczna sytuacja religijna panująca w czasach Sofoniasza wskazuje, iż występował on w roli świadka i proroka, zanim jeszcze około roku 648 p.n.e. król Jozjasz rozpoczął kampanię przeciw bałwochwalstwu (2 Kronik 34:4, 5). Prawdopodobnie więc Sofoniasz prorokował co najmniej 40 lat przed nastaniem w królestwie judzkim „wielkiego dnia Jehowy”.