Bliski jest dzień sądu wyznaczony przez Jehowę!

„Bliski jest wielki dzień Jehowy. Bliski jest i ogromnie się śpieszy” (SOFONIASZA 1:14).

1. Jakie ostrzeżenie przekazał Bóg przez Sofoniasza?

JEHOWA BÓG wkrótce wystąpi przeciwko niegodziwcom. Nadstaw uszu! Oto Jego ostrzeżenie: „Położę kres ziemskiemu człowiekowi (...) wytracę ludzi z powierzchni ziemi” (Sofoniasza 1:3). Wszechwładny Pan, Jehowa, wypowiedział te słowa za pośrednictwem swego proroka Sofoniasza, który prawdopodobnie był praprawnukiem wiernego króla Ezechiasza. Powyższe oświadczenie, złożone w czasach prawego króla Jozjasza, nie wróżyło nic dobrego niegodziwcom mieszkającym w ziemi judzkiej.

2. Dlaczego działania Jozjasza nie zapobiegły wykonaniu wyroków Jehowy?

² Proroctwa Sofoniasza niewątpliwie umocniły młodego Jozjasza w przekonaniu, że musi oczyścić Judę z fałszywego kultu. Jednakże król nie zdołał wykorzenić spośród swego ludu wszelkiej niegodziwości ani nie dokonał przebłagania za grzechy swego dziadka, króla Manassesa, który „napełnił Jerozolimę niewinną krwią” (2 Królów 24:3, 4; 2 Kronik 34:3). Nie ulegało więc wątpliwości, że wyznaczony przez Jehowę dzień sądu na pewno nastanie.

3. Skąd wiemy, że można przeżyć „dzień gniewu Jehowy”?

³ Ktoś miał jednak przeżyć ten straszny dzień. Dlatego prorok Boży nawoływał: „Zanim ustawa cokolwiek zrodzi, nim dzień uleci jak plewa, zanim na was przyjdzie płonący gniew Jehowy, zanim na was przyjdzie dzień gniewu Jehowy — szukajcie Jehowy, wszyscy potulni ziemi, którzyście wprowadzili w czyn jego sądownicze rozstrzygnięcie. Szukajcie prawości, szukajcie potulności. Zapewne będziecie mogli zostać ukryci w dniu gniewu Jehowy” (Sofoniasza 2:2, 3). Pamiętając o nadziei na przeżycie dnia sądu Jehowy, przeanalizujmy biblijną Księgę Sofoniasza. Powstała ona w Judzie przed rokiem 648 p.n.e. i stanowi część „proroczego słowa” Bożego, na które wszyscy powinniśmy zwracać baczną uwagę (2 Piotra 1:19).

Jehowa wyciąga rękę

4, 5. Jak na niegodziwych mieszkańcach Judy spełniły się słowa z Sofoniasza 1:1-3?

⁴ „Słowo Jehowy” do Sofoniasza rozpoczyna się przytoczonym powyżej ostrzeżeniem. Bóg oznajmia: „‚Niechybnie położę kres wszystkiemu, co jest na powierzchni ziemi’ — brzmi wypowiedź Jehowy. ‚Położę kres ziemskiemu człowiekowi i zwierzęciu. Położę kres stworzeniu latającemu pod niebiosami i rybom morskim, a także przyczynom potknięcia wraz z niegodziwcami; i wytracę ludzi z powierzchni ziemi’ — brzmi wypowiedź Jehowy” (Sofoniasza 1:1-3).

⁵ Tak więc Jehowa zapowiedział, że usunie rażącą niegodziwość z ziemi judzkiej. Ale kim miał się posłużyć, by ‛położyć kres wszystkiemu, co jest na powierzchni ziemi’? Sofoniasz najprawdopodobniej działał w początkowym okresie panowania króla Jozjasza, który wstąpił na tron w roku 659 p.n.e., a zatem te prorocze słowa spełniły się, gdy Babilończycy spustoszyli Judę i stołeczną Jerozolimę w roku 607 p.n.e. Właśnie wtedy ‛położono kres’ niegodziwcom mieszkającym w Judzie.

6-8. Co przepowiedziano w Sofoniasza 1:4-6 i jak to proroctwo spełniło się na starożytnej Judzie?

⁶ W Księdze Sofoniasza 1:4-6 zapowiedziano, że Bóg wystąpi przeciw wyznawcom religii fałszywej: „Wyciągnę też rękę przeciw Judzie i przeciw wszystkim mieszkańcom Jerozolimy i wytracę z tego miejsca tych, którzy pozostali Baalowi, imię kapłanów cudzoziemskich bogów wraz z kapłanami, i tych, którzy na dachach kłaniają się zastępowi niebios, oraz tych, którzy się kłaniają, przysięgając Jehowie i przysięgając na Malkama; również tych, którzy przestają podążać za Jehową i którzy już nie szukają Jehowy ani nie pytają o niego”.

⁷ Jehowa wyciągnął rękę przeciw mieszkańcom Judy i Jerozolimy. Postanowił zgładzić czcicieli Baala — kananejskiego bożka płodności. Imieniem Baal nazywano rozmaite lokalne bóstwa, które według ich wyznawców władały pewnymi miejscami i miały na nie wpływ. Tak było na przykład z Baalem czczonym przez Moabitów i Midianitów na górze Peor (Liczb 25:1, 3, 6). Jehowa miał wytracić w całej Judzie zarówno kapłanów Baala, jak i niewiernych Lewitów pełniących służbę kapłańską, którzy przestawali z kapłanami pogańskimi, gwałcąc tym samym prawo Boże (Wyjścia 20:2, 3).

⁸ Bóg zapowiedział również zagładę tych, którzy ‛kłaniali się zastępowi niebios’ — parali się astrologią i oddawali cześć słońcu (2 Królów 23:11; Jeremiasza 19:13; 32:29). Gniew Boży miał też spaść na osoby, które usiłowały łączyć religię prawdziwą z fałszywą, „przysięgając Jehowie i przysięgając na Malkama”. Malkam to zapewne inne imię Molocha, najważniejszego bóstwa Ammonitów. Jego kult obejmował składanie ofiar z dzieci (1 Królów 11:5; Jeremiasza 32:35).

Kres nominalnego chrześcijaństwa bliski!

9. (a) Jaka wina ciąży na chrześcijaństwie? (b) Na co powinniśmy być zdecydowani w przeciwieństwie do niewiernych mieszkańców Judy?

⁹ Wszystko to niewątpliwie może przywodzić nam na myśl chrześcijaństwo, przesiąknięte fałszywym kultem i astrologią. Jakąż odrazą napawa składanie milionów istnień na ołtarzu wojen popieranych przez duchowieństwo! Obyśmy nigdy nie upodobnili się do niewiernych Judejczyków, którzy ‛przestali podążać za Jehową’, zobojętnieli, nie chcieli Go szukać i zabiegać o Jego kierownictwo. W odróżnieniu od nich stale zachowujmy niezłomną lojalność wobec Boga.

10. Jak byś wyjaśnił prorocze znaczenie wypowiedzi z Sofoniasza 1:7?

¹⁰ Następne słowa proroka odnoszą się zarówno do grzeszników w Judzie, jak i do niegodziwców żyjących w naszych czasach. W Księdze Sofoniasza 1:7 czytamy: „Milczcie przed Panem Wszechwładnym, Jehową, bo bliski jest dzień Jehowy, bo Jehowa przygotował ofiarę; uświęcił swych zaproszonych”. Wspomniani tu „zaproszeni” to najwyraźniej chaldejscy wrogowie Judy. A „ofiarą” była sama Juda oraz jej stolica. Sofoniasz obwieścił więc Boże zamierzenie co do spustoszenia Jerozolimy, ale proroctwo to wskazuje też na zagładę chrześcijaństwa. Ponieważ dzień sądu Bożego jest dziś naprawdę bliski, cały świat powinien ‛milczeć przed Panem Wszechwładnym, Jehową’, i słuchać, co On ma do powiedzenia poprzez „małą trzódkę” namaszczonych naśladowców Jezusa i towarzyszące im „drugie owce” (Łukasza 12:32; Jana 10:16). Wszystkich, którzy nie będą słuchać i w ten sposób opowiedzą się po stronie przeciwników władzy Królestwa Bożego, czeka zagłada (Psalm 2:1, 2).

Dzień zawodzenia — już wkrótce!

11. Co zapowiedziano w Sofoniasza 1:8-11?

¹¹ W Księdze Sofoniasza 1:8-11 powiedziano jeszcze o dniu Jehowy: „Stanie się w dniu ofiary Jehowy, że zwrócę uwagę na książąt i synów królewskich, i na wszystkich noszących cudzoziemski strój. I zwrócę uwagę na każdego, kto w tym dniu pnie się na podwyższenie, na tych, którzy dom swych panów napełniają przemocą i podstępem. I w owym dniu — brzmi wypowiedź Jehowy — dobiegnie odgłos krzyku od Bramy Rybnej i zawodzenie z drugiej dzielnicy, i wielki trzask od wzgórz. Wyjcie, mieszkańcy Machtesz, bo cały lud kupców został zmuszony do milczenia; wytracono wszystkich odważających srebro”.

12. W jakim sensie niektórzy ‛noszą cudzoziemski strój’?

¹² Po Jozjaszu tron królewski obejmowali kolejno: Jehoachaz, Jehojakim oraz Jehojachin. Za panowania następnego króla, Sedekiasza, Jerozolima została zniszczona. Nawet w obliczu tak wielkiego nieszczęścia niektórzy najwyraźniej zabiegali o przychylność sąsiednich narodów i ‛nosili cudzoziemski strój’. Podobnie dzisiaj wiele ludzi w różny sposób pokazuje, że nie należy do organizacji Jehowy. Ponieważ takie osoby wyraźnie utożsamiają się z organizacją Szatana, zostaną ukarane.

13. Co zgodnie z proroctwem Sofoniasza miało się stać podczas ataku Babilończyków na Jerozolimę?

¹³ „Ów dzień” — dzień rozrachunku z Judą — odpowiada dniowi, w którym Jehowa wykona wyrok na swoich wrogach, położy kres złu i dowiedzie swej wyższości. Gdy Babilończycy zaatakowali Jerozolimę, od Bramy Rybnej dobiegł odgłos krzyku. Brama ta być może zawdzięczała swą nazwę temu, że znajdowała się w pobliżu targu rybnego (Nehemiasza 13:16). Hordy babilońskie miały wtargnąć do części miasta nazwanej drugą dzielnicą, a wrzawa wzniecana przez nadciągających Chaldejczyków została opisana jako „wielki trzask od wzgórz”. Mieszkańcy Machtesz, czyli prawdopodobnie górnego odcinka doliny Tyropeon, mieli ‛wyć’. Dlaczego? Ponieważ nie będzie się już tam ‛odważać srebra’ i ustanie wszelka działalność handlowa.

14. Jak wnikliwej analizie zostaną poddane osoby uważające się za czcicieli Boga?

¹⁴ Jak wnikliwie Jehowa przebada tych, którzy podają się za Jego czcicieli? W dalszej części proroctwa czytamy: „W owym czasie starannie przeszukam z lampami Jerozolimę, i zwrócę uwagę na mężów gęstniejących na swych osadach, którzy powiadają w sercu: ‚Jehowa nie będzie czynił dobrze ani źle’. I bogactwo ich zostanie wydane na splądrowanie, a ich domy staną się bezludnym pustkowiem. I pobudują domy, lecz nie będą w nich mieszkać; zasadzą też winnice, lecz nie będą z nich pili wina” (Sofoniasza 1:12, 13).

15. (a) Jaki los czekał odstępczych kapłanów z Jerozolimy? (b) Co spotka dzisiejszych wyznawców religii fałszywej?

¹⁵ Odstępczy kapłani jerozolimscy kalali wielbienie Jehowy pogańskim kultem. Chociaż czuli się bezpieczni, Jehowa miał ich odszukać jakby za pomocą jasnych lamp rozpraszających duchowy mrok, w którym chcieli się ukryć. Każdy z nich musiał usłyszeć Boży wyrok i nikt nie zdołał się uchronić przed jego wykonaniem. Zadowoleni z siebie odstępcy przypominali osady na dnie kadzi wina. Nie chcieli, by zakłócano im spokój obwieszczaniem nadciągającej Boskiej interwencji w sprawy ludzkie, ale i tak nie uniknęli wykonania wyroków Bożych. Kary nie ujdą również dzisiejsi wyznawcy religii fałszywej, między innymi rzekomi chrześcijanie oraz ci, którzy odstąpili od oddawania czci Jehowie. Zaprzeczają oni, że żyjemy w „dniach ostatnich”, i mówią w sercu: „Jehowa nie będzie czynił dobrze ani źle”. Srodze się jednak mylą! (2 Tymoteusza 3:1-5; 2 Piotra 3:3, 4, 10).

16. Co się okazało, gdy na Judzie został wykonany wyrok Boży, i jak to powinno wpłynąć na nas?

¹⁶ Odstępczych Judejczyków ostrzeżono, że Babilończycy zagarną ich mienie, spustoszą domy i zabiorą plony ich winnic. Kiedy na Judzie został wykonany wyrok Boży, rzeczy materialne okazały się zupełnie bezwartościowe. Tak samo będzie wtedy, gdy nastanie wyznaczony przez Jehowę dzień sądu nad obecnym systemem rzeczy. Dbajmy więc o swe usposobienie duchowe i ‛gromadźmy sobie skarby w niebie’, przyznając pierwsze miejsce w życiu służbie dla Jehowy! (Mateusza 6:19-21, 33).

„Bliski jest wielki dzień Jehowy”

17. Jak bliski jest według Sofoniasza 1:14-16 dzień sądu Jehowy?

¹⁷ Jak blisko jest wyznaczony przez Jehowę dzień sądu? W Księdze Sofoniasza 1:14-16 Bóg zapewnia: „Bliski jest wielki dzień Jehowy. Bliski jest i ogromnie się śpieszy. Odgłos dnia Jehowy jest gorzki. Tam mocarz będzie krzyczał. Dzień ów to dzień strasznego gniewu, dzień udręki i uciśnienia, dzień burzy i spustoszenia, dzień ciemności i pomroki, dzień chmur i gęstego mroku, dzień rogu i sygnału alarmowego — przeciwko miastom warownym oraz przeciw wysokim basztom narożnym”.

18. Dlaczego nie powinniśmy uważać, że wyznaczony przez Jehowę dzień sądu jest sprawą odległej przyszłości?

¹⁸ Grzesznych kapłanów, książąt i mieszkańców Judy ostrzeżono, że „wielki dzień Jehowy” jest bliski. W wypadku Judy ów dzień ‛ogromnie się śpieszył’. Podobnie w naszych czasach nikt nie powinien uważać, że Jehowa wykona wyrok na niegodziwcach dopiero w odległej przyszłości. W tamtej sytuacji Bóg działał szybko i wyznaczony przez Niego obecny dzień egzekucji również „się śpieszy” (Objawienie 16:14, 16). Będzie to czas goryczy dla wszystkich, którzy ignorują ostrzeżenia Jehowy głoszone przez Jego Świadków i nie chcą się przyłączyć do religii prawdziwej.

19, 20. (a) Jak wyglądało wylanie gniewu Bożego na Judę i Jerozolimę? (b) Jakie pytania nasuwają się w związku z selektywną zagładą, która czeka obecny system rzeczy?

¹⁹ Wylanie gniewu Bożego na Judę i Jerozolimę było „dniem udręki i uciśnienia”. Babilońscy najeźdźcy sprowadzili na mieszkańców Judy ogrom cierpień, między innymi udręk związanych ze świadomością nieuchronnej śmierci i zagłady. Ów „dzień burzy i spustoszenia” okazał się zarazem dniem ciemności, chmur i gęstego mroku, i to chyba nie tylko w sensie symbolicznym, wszędzie bowiem było pełno dymu i trupów. Był to „dzień rogu i sygnału alarmowego”, choć te ostrzegawcze głosy rozbrzmiewały na próżno.

²⁰ Strażnicy Jerozolimy byli bezradni, gdy tarany Babilończyków obracały w gruzy „wysokie baszty narożne”. W naszych czasach fortyfikacje obecnego niegodziwego systemu rzeczy okażą się równie bezwartościowe wobec broni z niebiańskiego arsenału, którą już niedługo Bóg posłuży się do dokonania selektywnej zagłady. Czy spodziewasz się wybawienia? Czy zdecydowanie opowiedziałeś się po stronie Jehowy, który ‛strzeże wszystkich miłujących Go, lecz wszystkich niegodziwców unicestwi’? (Psalm 145:20).

21, 22. Jak w naszych czasach spełnią się słowa z Sofoniasza 1:17, 18?

²¹ Jakże przerażający dzień sądu przepowiedziano w Księdze Sofoniasza 1:17, 18! „Sprawię udrękę ludziom”, oznajmia Jehowa Bóg, „i będą chodzili jak ślepi; bo zgrzeszyli przeciw Jehowie. I krew ich rozlana będzie jak proch, a trzewia — jak gnój. Ani ich srebro, ani złoto nie zdoła ich uratować w dniu strasznego gniewu Jehowy; a ogień Jego gorliwości strawi całą ziemię, gdyż zagładę, doprawdy straszliwą, sprowadzi on na wszystkich mieszkańców ziemi”.

²² Podobnie jak to było w czasach Sofoniasza, Jehowa sprowadzi wkrótce udrękę na „wszystkich mieszkańców ziemi” — na tych, którzy nie chcą usłuchać Jego przestróg. Ponieważ grzeszą przeciwko Bogu, będą bezradnie błąkać się jak ślepcy, nie znajdując nigdzie ratunku. W dniu sądu Jehowy ich krew „rozlana będzie jak proch”, jak coś zupełnie bezwartościowego. Niegodziwców na całej ziemi dosięgnie zaiste haniebny koniec, gdyż ich ciała — a nawet wnętrzności — Bóg rozrzuci „jak gnój”.

23. Jaką nadzieję daje proroctwo Sofoniasza pomimo zapowiedzi, iż niegodziwcy nie przeżyją „dnia strasznego gniewu Jehowy”?

²³ Nikt nie zdoła uratować walczących z Bogiem i Jego ludem. Ani srebro, ani złoto nie ocaliły występnych Judejczyków i tak samo nagromadzone bogactwa czy łapówki nie zapewnią wybawienia ani ochrony „w dniu strasznego gniewu Jehowy”, który spadnie na chrześcijaństwo i pozostałą część obecnego systemu rzeczy. W tym dniu rozstrzygnięcia, gdy Bóg zgładzi niegodziwców, ‛całą ziemię strawi’ ogień Jego gorliwości. Ponieważ wierzymy proroczemu słowu Bożemu, jesteśmy przekonani, że żyjemy u schyłku „czasu końca” (Daniela 12:4). Bliski jest dzień sądu wyznaczony przez Jehowę, który wkrótce wywrze pomstę na swych wrogach. Ale proroctwo Sofoniasza daje nadzieję na wybawienie. Co zatem trzeba robić, żeby zostać ukrytym w dniu gniewu Jehowy?

Szukajcie Jehowy, zanim przyjdzie dzień Jego gniewu

„Szukajcie Jehowy (...) Szukajcie prawości, szukajcie potulności. Zapewne będziecie mogli zostać ukryci w dniu gniewu Jehowy” (SOFONIASZA 2:3).

1. W jakim stanie duchowym znajdowała się Juda, gdy Sofoniasz rozpoczynał działalność prorocką?

SOFONIASZ rozpoczął swą działalność prorocką w krytycznym okresie dziejów Judy. Stan duchowy narodu był katastrofalny. Zamiast pokładać ufność w Jehowie Bogu, szukano przewodnictwa u pogańskich kapłanów i astrologów. W kraju panoszył się kult Baala i związane z nim obrzędy mające zapewnić płodność. Świeccy przywódcy — książęta, dostojnicy i sędziowie — ciemiężyli tych, których mieli ochraniać (Sofoniasza 1:9; 3:3). Nic dziwnego, że Jehowa postanowił ‛wyciągnąć rękę’ przeciw Judzie i Jerozolimie, by je spustoszyć! (Sofoniasza 1:4).

2. Jaka nadzieja pojawiła się dla wiernych sług Bożych w Judzie?

² Choć sytuacja wyglądała fatalnie, pojawił się nikły promyk nadziei. Na tron wstąpił Jozjasz, syn Amona. Był jeszcze chłopcem, ale szczerze miłował Jehowę. Jakże pokrzepiona czułaby się garstka wiernych sług Boga, gdyby nowy król przywrócił w Judzie czyste wielbienie! Być może zachęciłoby to innych do przyłączenia się do tej grupy, dzięki czemu również oni mogliby ocaleć w dniu gniewu Jehowy.

Warunki ocalenia

3, 4. Jakie trzy warunki trzeba spełnić, żeby ocaleć w „dniu gniewu Jehowy”?

³ Czy jednak w dniu gniewu Jehowy ktoś w ogóle mógł ocaleć? Owszem, jeśli spełniał trzy warunki podane w Księdze Sofoniasza 2:2, 3. Czytając te wersety, zwróćmy baczną uwagę na owe warunki. Sofoniasz napisał: „Zanim ustawa cokolwiek zrodzi, nim dzień uleci jak plewa, zanim na was przyjdzie płonący gniew Jehowy, zanim na was przyjdzie dzień gniewu Jehowy — szukajcie Jehowy, wszyscy potulni ziemi, którzyście wprowadzili w czyn jego sądownicze rozstrzygnięcie. Szukajcie prawości, szukajcie potulności. Zapewne będziecie mogli zostać ukryci w dniu gniewu Jehowy”.

⁴ Chcąc ocaleć, trzeba więc było: 1) szukać Jehowy, 2) szukać prawości i 3) szukać potulności. Wymagania te powinny nas dzisiaj bardzo interesować. Dlaczego? Otóż w VII wieku p.n.e. Judę i Jerozolimę czekał dzień rozrachunku i tak samo obecnie narody chrześcijaństwa, a w gruncie rzeczy wszyscy niegodziwi, zmierzają do konfrontacji z Jehową w nadchodzącym „wielkim ucisku” (Mateusza 24:21). Każdy, kto chciałby zostać wówczas ukryty, musi bezzwłocznie podjąć zdecydowane działania. Jakie? Musi szukać Jehowy, szukać prawości i szukać potulności — zanim będzie za późno!

5. Co dzisiaj oznacza ‛szukanie Jehowy’?

⁵ Być może pomyślisz sobie: „Skoro oddałem się Bogu i jestem Jego ochrzczonym sługą, Świadkiem Jehowy, to chyba już spełniam te wymagania?” Tymczasem chodzi nie tylko o to, żeby się oddać Jehowie. Izrael jako naród należał do Boga, lecz za dni Sofoniasza mieszkańcy Judy nie poświadczali swym trybem życia, iż są oddani Stwórcy. W rezultacie naród ten został odrzucony. W dobie obecnej ‛szukanie Jehowy’ oznacza między innymi nawiązanie i utrzymywanie z Nim serdecznej, osobistej więzi oraz współpracę z Jego ziemską organizacją. Oznacza też poznanie punktu widzenia Boga na różne sprawy i zważanie na Jego uczucia. Szukamy Jehowy, jeśli uważnie studiujemy Jego Słowo, rozmyślamy nad nim i stosujemy w życiu podane tam rady. Ponieważ szukamy również kierownictwa Jehowy przez żarliwe modlitwy i podporządkowujemy się przewodnictwu Jego ducha, nasza więź z Nim się umacnia, co pobudza nas do służenia Mu ‛całym sercem i całą duszą, i całą siłą życiową’ (Powtórzonego Prawa 6:5; Galatów 5:22-25; Filipian 4:6, 7; Objawienie 4:11).

6. Na czym polega ‛szukanie prawości’ i dzięki czemu jest to możliwe nawet w obecnym świecie?

⁶ Drugi warunek wymieniony w Księdze Sofoniasza 2:3 to ‛szukanie prawości’. Większość z nas dokonała daleko idących zmian, dzięki czemu mogliśmy się zgłosić do chrztu, ale przy prawych miernikach ustalonych przez Boga musimy obstawać przez całe życie. Niektórzy mieli dobry start pod tym względem, lecz pozwolili, by świat ich zbrukał. Szukać prawości wcale nie jest łatwo, gdyż otaczają nas ludzie, dla których niemoralny tryb życia, kłamstwo i inne grzechy są czymś normalnym. Jednakże silne pragnienie podobania się Jehowie potrafi przezwyciężyć wszelką skłonność do szukania aprobaty w oczach świata i podejmowania prób dostosowania się do niego. Juda utraciła uznanie Boga, gdyż usiłowała naśladować bezbożne sąsiednie narody. A zatem nie wzorujmy się na świecie, lecz stańmy się „naśladowcami Boga”, pielęgnując „nową osobowość, stworzoną według woli Bożej w rzeczywistej prawości i lojalności” (Efezjan 4:24; 5:1).

7. Jak możemy ‛szukać potulności’?

⁷ Jeśli chcemy zostać ukryci w dniu gniewu Jehowy, to musimy uwzględnić jeszcze trzeci element wspomniany w Księdze Sofoniasza 2:3 — musimy ‛szukać potulności’. Codziennie obracamy się wśród mężczyzn, kobiet i młodych ludzi, o których można powiedzieć wszystko, tylko nie to, że są potulni. Łagodne usposobienie jest według nich wadą. Uległość uważają za poważną słabość. Mają wysokie wymagania, są samolubni i zadufani w sobie; za wszelką cenę obstają przy własnych „prawach” i upodobaniach. Jakże smutne by było, gdyby i nam się udzieliła taka postawa! Właśnie teraz jest czas, by ‛szukać potulności’. W jaki sposób? Przez podporządkowanie się Bogu, pokorne przyjmowanie karcenia i dostosowywanie się do Jego woli.

Dlaczego „zapewne” ukryci?

8. Na co wskazuje użycie w Sofoniasza 2:3 słowa „zapewne”?

⁸ Zauważmy, że w Księdze Sofoniasza 2:3 powiedziano: „Zapewne będziecie mogli zostać ukryci w dniu gniewu Jehowy”. Dlaczego w odniesieniu do potulnych mieszkańców ziemi użyto tu słowa „zapewne”? Poczynili oni właściwe kroki, ale nie wolno im było spocząć na laurach. Jeszcze nie okazali się wierni aż do śmierci. Niektórzy wciąż mogli wpaść w sidło grzechu. Odnosi się to także do nas. Jezus oznajmił: „Kto wytrwa do końca, ten zostanie wybawiony” (Mateusza 24:13). Ocalenie w dniu gniewu Jehowy zależy więc od tego, czy stale będziemy czynić to, co prawe w Jego oczach. Czy jesteś na to zdecydowany?

9. Jakie stosowne kroki poczynił młody król Jozjasz?

⁹ Najwyraźniej słowa Sofoniasza pobudziły króla Jozjasza do ‛szukania Jehowy’. W Biblii czytamy: „W ósmym roku swego panowania, gdy [Jozjasz] jeszcze był chłopcem [miał jakieś 16 lat], zaczął szukać Boga Dawida, swego praojca” (2 Kronik 34:3). Poza tym Jozjasz ‛szukał prawości’, gdyż powiedziano o nim: „W dwunastym roku [kiedy miał około 20 lat] zaczął oczyszczać Judę i Jerozolimę z wyżyn i świętych pali, i rytych wizerunków, i lanych posągów. Ponadto zburzono przy nim ołtarze Baalów” (2 Kronik 34:3, 4). Jozjasz także ‛szukał potulności’, ponieważ z pokorą zabiegał o uznanie Jehowy, oczyszczając kraj z bałwochwalstwa i różnych praktyk religii fałszywej. Wszystko to musiało ogromnie cieszyć inne potulne osoby!

10. Co spotkało Judę w roku 607 p.n.e., kto jednak wtedy ocalał?

¹⁰ Za panowania Jozjasza wielu Żydów powróciło do Jehowy. Jednakże po śmierci tego króla większość ponownie zeszła na manowce i wróciła do praktyk, które Bóg wyraźnie potępia. Zgodnie z tym, co postanowił Jehowa, w roku 607 p.n.e. Babilończycy najechali na Judę i zburzyli jej stolicę, Jerozolimę. Ale sytuacja nie była beznadziejna. W owym dniu gniewu Jehowy ukryci zostali prorok Jeremiasz, Etiopczyk Ebed-Melech, potomkowie Jonadaba i jeszcze inni ludzie wierni Bogu (Jeremiasza 35:18, 19; 39:11, 12, 15-18).

Ostrzeżenie dla przeciwników Boga!

11. Dlaczego trwanie w wierności wobec Boga stanowi dziś wyzwanie i nad czym powinni się zastanowić wrogowie ludu Jehowy?

¹¹ Gdy czekamy, aż na ten niegodziwy system nadejdzie dzień gniewu Jehowy, spotykają nas „rozmaite doświadczenia” (Jakuba 1:2). W niejednym kraju, który oficjalnie opowiada się za wolnością wyznania, wpływowi duchowni manipulują władzami świeckimi i sprowadzają zaciekłe prześladowania na lud Boży. Ludzie pozbawieni skrupułów szkalują Świadków Jehowy, nazywając ich „niebezpieczną sektą”. Bóg zna takie poczynania i nie puści tego płazem. Jego nieprzyjaciele powinni się dobrze zastanowić nad tym, co spotkało w starożytności niektórych wrogów ludu Bożego, na przykład Filistynów. W proroctwie powiedziano: „Gaza bowiem stanie się miastem opuszczonym, a Aszkelon będzie bezludnym pustkowiem. Aszdod w samo południe będzie wypędzony, Ekron zaś zostanie wykorzeniony”. Filistyńskie miasta Gaza, Aszkelon, Aszdod i Ekron miały zostać doszczętnie spustoszone (Sofoniasza 2:4-7).

12. Co się stało z Filisteą, Moabem i Ammonem?

¹² W dalszej części proroctwa czytamy: „Usłyszałem zniewagę ze strony Moabu i obelżywe słowa synów Ammona — to, czym znieważali mój lud i bardzo się pysznili przeciwko jego terytorium” (Sofoniasza 2:8). To prawda, że Egipt i Etiopia ucierpiały z rąk babilońskich najeźdźców. A jaki wyrok wydał Bóg na Moabitów i Ammonitów — narody, które wywodziły się od Lota, bratanka Abrahama? Jehowa zapowiedział: „Moab stanie się po prostu jak Sodoma, a synowie Ammona jak Gomora”. W przeciwieństwie do swych pramatek — dwóch córek Lota, które ocalały z zagłady Sodomy i Gomory — wyniośli Moabici i Ammonici nie zostali ukryci w czasie wykonania wyroków Bożych (Sofoniasza 2:9-12; Rodzaju 19:16, 23-26, 36-38). Gdzie są dzisiaj Filistyni i ich miasta? A gdzie się podziały dumne narody Moabitów i Ammonitów? Daremnie byłoby ich szukać po świecie.

13. Jakich odkryć archeologicznych dokonano w Niniwie?

¹³ W czasach Sofoniasza u szczytu potęgi było mocarstwo asyryjskie. Archeolog Austen Layard tak opisał fragment królewskiego pałacu, który odkrył w Niniwie, stolicy Asyrii: „Sufity (...) były podzielone na kwadratowe kasetony, ozdobione malowidłami kwiatów lub figurami zwierząt. Niektóre inkrustowano kością słoniową, a każdy kaseton otaczała elegancka obwódka i sztukateria. Belki stropowe oraz ściany komnat były zapewne powleczone lub nawet wyłożone złotem i srebrem, stolarkę zaś wykonano z najszlachetniejszych gatunków drewna, z których najbardziej rzucał się w oczy cedr”. A jednak zgodnie z tym, co przepowiedziano w proroctwie Sofoniasza, Asyria miała być zniszczona, a jej stolica, Niniwa, stać się „bezludnym pustkowiem” (Sofoniasza 2:13).

14. Jak na Niniwie spełniło się proroctwo Sofoniasza?

¹⁴ Zaledwie 15 lat po wypowiedzeniu tego proroctwa przez Sofoniasza potężna Niniwa została zburzona, a jej pałac królewski zamieniony w gruzy. To dumne miasto obrócono w perzynę. Rozmiary zniszczeń sugestywnie opisano następującymi słowami: „Zarówno pelikan, jak i jeżozwierz będą nocować między głowicami jej [zwalonych] kolumn. Głos będzie śpiewał w oknie. Na progu będzie spustoszenie” (Sofoniasza 2:14, 15). Majestatyczne budowle Niniwy będą się odtąd nadawać co najwyżej na mieszkanie dla jeżozwierzy i pelikanów. Na ulicach miejskich ucichną odgłosy kupców, wołania wojowników i śpiewy kapłanów. Te gwarne niegdyś arterie zamilkną i tylko z jakiegoś okna rozlegać się będzie przejmujący głos — być może tęskny śpiew ptaka lub wycie wiatru. Podobnie skończą wszyscy nieprzyjaciele Boga!

15. Czego można się nauczyć z tego, co spotkało Filisteę, Moab, Ammon oraz Asyrię?

¹⁵ Czego można się nauczyć z tego, co spotkało Filisteę, Moab, Ammon oraz Asyrię? Wniosek jest następujący: Jako słudzy Jehowy, nie musimy się niczego obawiać ze strony naszych wrogów. Bóg widzi, czego się dopuszczają przeciwnicy Jego ludu. W przeszłości podejmował działania przeciw swym wrogom, a w dobie obecnej Jego wyroki spadną na całą zamieszkaną ziemię. Ale ‛wielka rzesza ze wszystkich narodów’ uniknie zagłady (Objawienie 7:9). Możesz się znaleźć wśród tych ocalałych — pod warunkiem, że będziesz szukać Jehowy, szukać prawości i szukać potulności.

Biada bezczelnym złoczyńcom!

16. Co w proroctwie Sofoniasza powiedziano o książętach i przywódcach religijnych Judy i dlaczego słowa te pasują do chrześcijaństwa?

¹⁶ Proroctwo Sofoniasza ponownie koncentruje się na Judzie i Jerozolimie. W Księdze Sofoniasza 3:1, 2 czytamy: „Biada ciemięskiemu miastu, które się buntuje i plugawi! Nie posłuchało głosu; nie przyjęło skarcenia. Nie zaufało Jehowie. Nie przybliżyło się do swego Boga”. Jakież to tragiczne, że lud Jehowy zignorował Jego skarcenie! Bezwzględność książąt, dostojników i sędziów była naprawdę naganna. Sofoniasz potępił też bezwstydność przywódców religijnych: „Prorocy jego byli bezczelni, byli ludźmi zdradzieckimi. Jego kapłani sami bezcześcili to, co święte; zadawali gwałt prawu” (Sofoniasza 3:3, 4). Jakże trafnie pasuje ten opis do dzisiejszych proroków i duchownych chrześcijaństwa! Bezczelnie usunęli z przekładów Biblii imię Boże oraz nauczają doktryn wypaczających obraz Tego, któremu rzekomo oddają cześć.

17. Dlaczego powinniśmy nieustannie ogłaszać dobrą nowinę bez względu na to, czy ludzie chcą nas słuchać, czy nie?

¹⁷ W starożytności Jehowa życzliwie ostrzegał swój lud przed tym, co zamierzał uczynić. Za pośrednictwem swych sług, proroków — między innymi Sofoniasza i Jeremiasza — usilnie nawoływał wszystkich do okazania skruchy. „Jehowa (...) nie dopuszczał się nieprawości. Co rano podawał swe sądownicze rozstrzygnięcie. Za dnia go nie brakowało”. Z jakim rezultatem? Sofoniasz napisał: „Ale nieprawy nie znał wstydu” (Sofoniasza 3:5). Podobne ostrzeżenie rozlega się w naszych czasach. Jeżeli jesteś głosicielem dobrej nowiny, masz udział w tym ostrzegawczym dziele. Dalej więc niestrudzenie ogłaszaj dobrą nowinę! Dopóki wiernie pełnisz tę służbę, będzie ona uwieńczona sukcesem w oczach Boga, i to niezależnie od tego, czy ludzie cię słuchają, czy nie. Jeśli gorliwie wykonujesz dzieło Boże, nie masz powodów do wstydu.

18. W jaki sposób spełni się wypowiedź z Sofoniasza 3:6?

¹⁸ Wykonanie wyroków Bożych nie ograniczy się do spustoszenia chrześcijaństwa. Jehowa potępił także wszystkie narody: „Wytraciłem narody; ich baszty narożne zostały spustoszone. Zrujnowałem ich ulice, tak iż nie było już przechodnia. Ich miasta opustoszały” (Sofoniasza 3:6). Zapowiedź ta jest tak pewna, że Jehowa mówi o tej zagładzie, jak gdyby już się dokonała. Co się stało z miastami Filistei, Moabu i Ammonu? Gdzież jest Niniwa, stolica Asyrii? Ich zagłada stanowi ostrzegawczy przykład dla współczesnych narodów. Bóg nie pozwoli z siebie szydzić.

Stale szukaj Jehowy

19. Jakie wnikliwe pytania warto sobie zadać?

¹⁹ W czasach Sofoniasza Bóg wylał swój gniew na ludzi, którzy swą niegodziwością „doprowadzili do tego, że wszystkie ich poczynania stały się zgubne” (Sofoniasza 3:7). Podobnie będzie w naszych czasach. Czy dostrzegasz dowody potwierdzające, że dzień gniewu Jehowy jest bliski? Czy stale ‛szukasz Jehowy’ przez regularne, codzienne czytanie Jego Słowa? Czy ‛szukasz prawości’, prowadząc czyste moralnie życie, zgodnie z miernikami Bożymi? Czy ‛szukasz potulności’, z pokorą i uległością uznając Boga i zgotowane przez Niego środki wybawienia?

20. Jakie pytania zostaną omówione w ostatnim artykule z serii poświęconej proroctwu Sofoniasza?

²⁰ Jeśli wiernie szukamy Jehowy, prawości i potulności, to możemy spodziewać się obfitych błogosławieństw nawet już teraz, w tym trudnym okresie „dni ostatnich” (2 Tymoteusza 3:1-5; Przysłów 10:22). Ale być może nasuwa ci się pytanie: „Jakich dobrodziejstw zaznajemy dzisiaj jako słudzy Jehowy i o jakich przyszłych błogosławieństwach mówi proroctwo Sofoniasza w odniesieniu do tych, którzy zostaną ukryci w czasie szybko zbliżającego się dnia gniewu Jehowy?”

Odrodzony lud Jehowy wysławia Go na całej ziemi

„Dokonam wśród ludów zmiany na czystą mowę, aby wszystkie wzywały imienia Jehowy” (SOFONIASZA 3:9).

1. Dlaczego na starożytnej Judzie i innych narodach spełniły się zapowiedzi zagłady?

JAKŻE dobitne wyroki ogłaszał Sofoniasz pod natchnieniem od Jehowy! Ta zapowiedź zagłady spełniła się na Judzie i jej stolicy, Jerozolimie, ponieważ cały lud, podobnie jak jego przywódcy, nie wykonywał woli Jehowy. Srogi gniew Boga miał też spaść na sąsiednie narody, takie jak Filistea, Moab i Ammon. Dlaczego? Ponieważ przez całe wieki zaciekle przeciwstawiały się ludowi Jehowy. Z tego samego powodu miało ulec spustoszeniu i już nigdy się nie odrodzić mocarstwo asyryjskie.

2. Zapewne do kogo skierowano słowa z Sofoniasza 3:8?

² Jednakże niektórzy mieszkańcy starożytnej Judy odznaczali się odpowiednim usposobieniem. Zapewne do tych osób, wyczekujących wykonania wyroków Bożych na niegodziwcach, skierowano słowa: „Wyczekujcie mnie — brzmi wypowiedź Jehowy — do dnia, gdy powstanę po zdobycz, bo moim sądowniczym rozstrzygnięciem jest to, by zebrać narody, bym zgromadził królestwa w celu wylania na nie mego potępienia, całego mojego płonącego gniewu; bo ogień mej gorliwości strawi całą ziemię” (Sofoniasza 3:8).

„Czysta mowa” — dla kogo?

3. Do przekazania jakiego orędzia nadziei został natchniony Sofoniasz?

³ Sofoniasz istotnie obwieszczał orędzie Jehowy zwiastujące zagładę. Ale prorok ten został też natchniony do przekazania cudownego orędzia nadziei — orędzia niosącego ogromną pociechę tym, którzy pozostawali wierni Jehowie. Jak czytamy w Księdze Sofoniasza 3:9, Bóg oznajmił: „Wtedy bowiem dokonam wśród ludów zmiany na czystą mowę, aby wszystkie wzywały imienia Jehowy i służyły mu ramię przy ramieniu”.

4, 5. (a) Co miało spotkać nieprawych? (b) Kto i dzięki czemu miał na tym skorzystać?

⁴ Niektórzy nie mieli jednak dostąpić owej zmiany na czystą mowę. W proroctwie wspomniano o nich następująco: „Usunę spośród ciebie wyniośle rozradowanych” (Sofoniasza 3:11). A zatem ludzi wyniosłych, gardzących prawami Bożymi i obstających przy nieprawości, czekała zagłada. Kto miał na tym skorzystać? W Księdze Sofoniasza 3:12, 13 zapowiedziano: „Pozostawię też pośród ciebie lud pokorny i uniżony i ci znajdą schronienie w imieniu Jehowy. Pozostali z Izraela nie będą się dopuszczać nieprawości ani mówić kłamstwa, ani nie znajdzie się w ich ustach język oszukańczy; będą się bowiem paść i wylegiwać, a nikt nie przyprawi ich o drżenie”.

⁵ Tak więc z błogosławieństw tych miał skorzystać wierny ostatek w starożytnej Judzie. Dzięki czemu? Ponieważ działał zgodnie ze słowami: „Szukajcie Jehowy, wszyscy potulni ziemi, którzyście wprowadzili w czyn jego sądownicze rozstrzygnięcie. Szukajcie prawości, szukajcie potulności. Zapewne będziecie mogli zostać ukryci w dniu gniewu Jehowy” (Sofoniasza 2:3).

6. Jak po raz pierwszy spełniła się zapowiedź proroka Sofoniasza?

⁶ Podczas pierwszego spełnienia proroctwa Sofoniasza Bóg ukarał niewierną Judę i pozwolił, by w roku 607 p.n.e. babilońskie mocarstwo światowe pokonało ją i uprowadziło do niewoli jej mieszkańców. Niektórzy — na przykład prorok Jeremiasz — uniknęli tego losu, a inni dalej wiernie służyli Jehowie w niewoli. W roku 539 p.n.e. Babilon został pokonany przez Medów i Persów pod wodzą króla Cyrusa. Jakieś dwa lata później wydał on dekret zezwalający ostatkowi Żydów na powrót do ziemi ojczystej. Z czasem odbudowano w Jerozolimie świątynię, dzięki czemu kapłani znów mogli uczyć lud Prawa (Malachiasza 2:7). Jehowa zapewniał więc powodzenie odrodzonemu ostatkowi Izraelitów — dopóki oni pozostawali Mu wierni.

7, 8. Do kogo odnosiła się prorocza wypowiedź z Sofoniasza 3:14-17 i dlaczego tak odpowiadasz?

⁷ O tych, którzy mieli dostąpić owego odrodzenia, Sofoniasz tak prorokował: „Zawołaj radośnie, córo syjońska! Wykrzykuj wesoło, Izraelu! Ciesz się i wielce się raduj z całego serca, córo jerozolimska! Jehowa oddalił ciążące na tobie wyroki. Zawrócił twego nieprzyjaciela. Król Izraela, Jehowa, jest pośród ciebie. Już nie będziesz się bać nieszczęścia. W owym dniu powie się do Jerozolimy: ‚Nie lękaj się, Syjonie. Niech nie opadają twoje ręce. Pośród ciebie jest Jehowa, twój Bóg. On, jako Mocarz, wybawi. Będzie się wielce radował nad tobą z weselem. W swej miłości zamilknie. Będzie się radował nad tobą pośród okrzyków szczęścia’” (Sofoniasza 3:14-17).

⁸ Te prorocze słowa odnosiły się do ostatka sprowadzonego z niewoli babilońskiej z powrotem do kraju przodków. Wynika to z Księgi Sofoniasza 3:18-20, gdzie Jehowa oznajmia: „‚Pozbieram pogrążonych w smutku wskutek nieobecności podczas twego okresu świątecznego; bywali nieobecni u ciebie, gdyż z jego powodu znosili zniewagę. Oto występuję przeciwko wszystkim uciskającym cię w tamtym czasie; i wybawię utykającą, a rozproszoną zgromadzę. Obdarzę ich sławą i imieniem w całej krainie ich pohańbienia. W owym czasie was sprowadzę — w czasie, gdy będę was zgromadzał. Uczynię was bowiem imieniem i sławą pośród wszystkich ludów ziemi, gdy na waszych oczach zbiorę waszych pojmanych’ — rzekł Jehowa”.

9. Jak Jehowa w związku z Judą okrył swoje imię sławą?

⁹ Wyobraź sobie osłupienie okolicznych narodów, wrogo nastawionych do ludu Bożego! Mieszkańcy Judy zostali uprowadzeni do niewoli przez potężny Babilon i wydawało się, że nie ma żadnej nadziei na to, iż kiedykolwiek zostaną uwolnieni. Poza tym ich kraj był opustoszały. Ale dzięki potędze Jehowy po 70 latach wrócili do swej ojczyzny, podczas gdy wrogie im narody czekała zagłada. Jakąż chwałą Jehowa okrył swe imię, dokonując odrodzenia owego wiernego ostatka! Uczynił go „imieniem i sławą pośród wszystkich ludów”. Ileż sławy przysporzyło to zarówno Jehowie, jak i tym, którzy byli nazwani od Jego imienia!

Wywyższenie wielbienia Jehowy

10, 11. Kiedy miało nastąpić główne spełnienie proroctwa Sofoniasza o odrodzeniu i skąd o tym wiemy?

¹⁰ Do jeszcze jednego odrodzenia doszło w I wieku n.e., gdy Jezus Chrystus zgromadził ostatek Izraela, by mógł on kontynuować czyste wielbienie. Był to pierwowzór przyszłych wydarzeń, ponieważ zasadnicze spełnienie proroctw o odrodzeniu miało dopiero nastąpić. W Księdze Micheasza oznajmiono: „I stanie się pod koniec dni, że góra domu Jehowy będzie utwierdzona ponad szczytem gór i wyniesiona ponad wzgórza; i popłyną ku niej ludy” (Micheasza 4:1).

¹¹ Kiedy miało do tego dojść? W proroctwie powiedziano, że „pod koniec dni”, a więc w obecnych „dniach ostatnich” (2 Tymoteusza 3:1). Słowa te miały znaleźć spełnienie przed końcem teraźniejszego niegodziwego systemu, gdy narody będą jeszcze czcić fałszywych bogów. W Księdze Micheasza 4:5 czytamy: „Wszystkie ludy, każdy z nich, będą chodzić w imieniu swego boga”. A co można powiedzieć o prawdziwych chwalcach Boga? Proroctwo Micheasza odpowiada: „My natomiast będziemy chodzić w imieniu Jehowy, naszego Boga, po czas niezmierzony, już na zawsze”.

12. Jak w obecnych dniach ostatnich zostało wywyższone prawdziwe wielbienie?

¹² W obecnych dniach ostatnich „góra domu Jehowy” jest więc „utwierdzona ponad szczytem gór”. Wzniosłe, czyste wielbienie Jehowy zostało odrodzone, utwierdzone i wywyższone ponad wszystkie inne formy kultu. W proroctwie Micheasza zapowiedziano również, że ‛popłyną ku niemu ludy’. A wyznawcy religii prawdziwej ‛będą chodzić w imieniu Jehowy, swego Boga, po czas niezmierzony, już na zawsze’.

13, 14. Kiedy dla teraźniejszego świata rozpoczął się „koniec dni” i jak od tego czasu rozwija się czyste wielbienie?

¹³ Wydarzenia spełniające proroctwa biblijne dowodzą, że w roku 1914 rozpoczął się dla tego świata „koniec dni”, czyli jego dni ostatnie (Marka 13:4-10). Historia wskazuje na to, iż Jehowa zaczął wtedy zbierać do prawdziwego wielbienia wierny ostatek pomazańców, którym udostępnił nadzieję niebiańską. Następnie przystąpił do zgromadzania „wielkiej rzeszy (...) ze wszystkich narodów i plemion, i ludów, i języków”, mającej nadzieję na życie wieczne na ziemi (Objawienie 7:9).

¹⁴ Od I wojny światowej aż po dziś dzień ci, którzy zostali nazwani od imienia Jehowy, poddają się Jego kierownictwu i z rozmachem krzewią czyste wielbienie. Po wojnie tej było ich zaledwie kilka tysięcy, a obecnie w 235 krajach istnieje jakieś 91 000 zborów, w których czci Jehowę około sześciu milionów Jego sług. Głosiciele Królestwa rokrocznie poświęcają ponad miliard godzin na publiczne wysławianie Boga. Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że to właśnie Świadkowie Jehowy urzeczywistniają w naszych czasach prorocze słowa Jezusa: „Ta dobra nowina o królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom; a potem nadejdzie koniec” (Mateusza 24:14).

15. W jaki sposób spełniają się obecnie słowa z Sofoniasza 2:3?

¹⁵ W Księdze Sofoniasza 3:17 powiedziano: „Pośród ciebie jest Jehowa, twój Bóg. On, jako Mocarz, wybawi”. Duchowa pomyślność, jaką w tych dniach ostatnich cieszą się słudzy Jehowy, wynika bezpośrednio z faktu, iż wszechmocny Bóg jest ‛pośród nich’. Tak było w roku 537 p.n.e., gdy nastąpiło odrodzenie starożytnej Judy, i tak samo jest w dobie obecnej. Na naszych oczach dochodzi więc do zasadniczego spełnienia się słów z Księgi Sofoniasza 2:3: „Szukajcie Jehowy, wszyscy potulni ziemi”. W roku 537 p.n.e. określenie „wszyscy” obejmowało ostatek Żydów, którzy wrócili z niewoli babilońskiej. W naszych czasach odnosi się ono do potulnych przedstawicieli wszystkich narodów na całej ziemi, którzy reagują pozytywnie na ogólnoświatowe dzieło głoszenia o Królestwie i tłumnie napływają na „górę domu Jehowy”.

Tryumf prawdziwego wielbienia

16. Jak na powodzenie sług Jehowy w czasach nowożytnych mogą reagować przeciwnicy?

¹⁶ Po roku 537 p.n.e. wielu mieszkańców okolicznych narodów ze zdumieniem obserwowało powrót sług Bożych do ziemi ojczystej i odradzanie się religii prawdziwej. Ale skala tamtych wydarzeń była stosunkowo mała. Czy potrafisz sobie wyobrazić, jak wpływa na niektórych ludzi, nawet na wrogów ludu Bożego, zdumiewający wzrost, pomyślność i postępy sług Jehowy w czasach nowożytnych? Część tych nieprzyjaciół zapewne odczuwa to samo, co faryzeusze, którzy widzieli tłumy przychodzące do Jezusa. Mówili oni ze wzburzeniem: „Oto świat poszedł za nim” (Jana 12:19).

17. Co o Świadkach Jehowy powiedział pewien pisarz i jaki wzrost nastąpił od tego czasu?

¹⁷ W książce These Also Believe (Oni także wierzą) profesor Charles S. Braden przyznał: ‛Świadkowie Jehowy dosłownie pokryli całą ziemię swoim świadczeniem. Szczerze mówiąc, żadne inne ugrupowanie religijne na świecie nie wykazuje takiej gorliwości i aktywności w szerzeniu dobrej nowiny o Królestwie, jak Świadkowie Jehowy. Ruch ten najprawdopodobniej będzie nadal rósł w siłę’. Autor tych słów rzeczywiście miał rację! Kiedy napisał je 50 lat temu, na całym świecie głosiło zaledwie 300 000 Świadków. Ciekawe, co by powiedział dzisiaj, gdy liczba głosicieli wzrosła prawie dwudziestokrotnie i sięga sześciu milionów.

18. Czym jest czysta mowa i komu Bóg ją udostępnił?

¹⁸ Bóg obiecał przez swego proroka: „Dokonam wśród ludów zmiany na czystą mowę, aby wszystkie wzywały imienia Jehowy i służyły mu ramię przy ramieniu” (Sofoniasza 3:9). W teraźniejszych dniach ostatnich właśnie Świadkowie Jehowy wzywają imienia Jehowy i służą Mu „ramię przy ramieniu”, zjednoczeni nierozerwalną więzią miłości. To właśnie im Jehowa dał czystą mowę. Oznacza ona między innymi należyte zrozumienie prawdy o Bogu i Jego zamierzeniach. Tylko Jehowa za pośrednictwem swego świętego ducha udostępnia takie zrozumienie (1 Koryntian 2:10). A komu udziela tego ducha? Ludziom „posłusznym jemu jako władcy” (Dzieje 5:32). Jedynie Świadkowie Jehowy są gotowi we wszystkim okazywać posłuszeństwo Bogu jako Władcy. Właśnie dlatego otrzymują ducha Bożego i posługują się czystą mową, czyli prawdą o Jehowie i Jego cudownych zamierzeniach. Używają tej czystej mowy, aby w coraz większym zakresie wysławiać Jehowę po całej ziemi.

19. Co wchodzi w zakres posługiwania się czystą mową?

¹⁹ Posługiwanie się czystą mową to nie tylko dawanie wiary prawdzie i nauczanie jej innych, ale też dostosowywanie swego postępowania do praw i zasad Bożych. Chrześcijanie namaszczeni duchem szukają Jehowy i używają czystej mowy. Pomyślmy tylko, jak wiele zdziałali! Chociaż ich szeregi stopniały i liczą teraz mniej niż 8700 członków, jakieś sześć milionów innych osób naśladuje ich wiarę, szukając Jehowy i posługując się czystą mową. Należą one do stale rosnącej wielkiej rzeszy ludzi ze wszystkich narodów, którzy okazują wiarę w ofiarę okupu złożoną przez Jezusa, pełnią świętą służbę na ziemskim dziedzińcu duchowej świątyni Bożej i przeżyją „wielki ucisk”, nadciągający na ten niegodziwy świat (Objawienie 7:9, 14, 15).

20. Jaka przyszłość czeka wiernych pomazańców oraz członków wielkiej rzeszy?

²⁰ Owa wielka rzesza zostanie wprowadzona do nowego, prawego świata Bożego (2 Piotra 3:13). Jezus Chrystus oraz 144 000 namaszczonych chrześcijan — wskrzeszonych do życia w niebie, aby służyć w charakterze królów i kapłanów — utworzą nowy rząd sprawujący władzę nad ziemią (Rzymian 8:16, 17; Objawienie 7:4; 20:6). Ocaleni z wielkiego ucisku zajmą się wtedy przekształcaniem ziemi w raj i dalej będą się posługiwać czystą mową otrzymaną od Boga. W szerszym znaczeniu także do nich odnoszą się słowa: „Wszyscy twoi synowie [i oczywiście również córki] będą ludźmi wyuczonymi przez Jehowę i pokój twych synów będzie obfity. Okażesz się niezachwianie ugruntowana w prawości” (Izajasza 54:13, 14).

Największe dzieło nauczania w historii

21, 22. (a) Kogo trzeba będzie uczyć czystej mowy zgodnie z Dziejami Apostolskimi 24:15? (b) Jakie bezprecedensowe dzieło nauczania zostanie przeprowadzone na ziemi pod panowaniem Królestwa?

²¹ O jeszcze innej, bardzo dużej grupie, która w nowym świecie będzie mogła opanować czystą mowę, wspomniano w Dziejach Apostolskich 24:15, gdzie czytamy: „Nastąpi zmartwychwstanie zarówno prawych, jak i nieprawych”. W przeszłości miliardy ludzi żyło i umarło, nie posiadłszy dokładnej wiedzy o Jehowie. Bóg w sposób uporządkowany przywróci im życie. Tych zmartwychwstałych trzeba będzie uczyć czystej mowy.

²² Jakimże zaszczytem okaże się uczestniczenie w tym wielkim dziele nauczania — najrozleglejszej kampanii edukacyjnej w dziejach ludzkości! Będzie ona przeprowadzana pod życzliwym panowaniem Króla Jezusa Chrystusa. Dzięki niej na rodzinie ludzkiej spełnią się w końcu słowa z Księgi Izajasza 11:9: „Ziemia będzie napełniona poznaniem Jehowy, tak jak wody pokrywają morze”.

23. Dlaczego można powiedzieć, że jako lud Jehowy dostępujemy wspaniałych przywilejów?

²³ Jakiż to przywilej, że w obecnych dniach ostatnich przygotowujemy się do cudownych czasów, gdy wiedza o Jehowie rzeczywiście napełni ziemię! I jakiż to zaszczyt, że już teraz jesteśmy ludem Bożym i odczuwamy na sobie wspaniałe spełnianie się proroczych słów z Księgi Sofoniasza 3:20! Znajdujemy tam zapewnienie Jehowy: „Uczynię was (...) imieniem i sławą pośród wszystkich ludów ziemi”.