Czy wszystkie te gatunki są nam potrzebne?

Czy musimy się przejmować zubażaniem bioróżnorodności? Czy naprawdę potrzebujemy tylu gatunków? Sporo poważanych ekspertów odpowiada na te pytania twierdząco. Bogactwu gatunków na ziemi ludzie zawdzięczają żywność, przydatne substancje chemiczne, a także mnóstwo innych produktów i udogodnień. Pomyśl też o potencjalnych korzyściach, jakie mogą zapewnić ludzkości niepoznane dotychczas gatunki. Na przykład oceniono, że 120 ze 150 najczęściej przepisywanych w USA leków sporządza się z naturalnych składników. A zatem wymieranie roślin ogranicza szanse na znalezienie nowych lekarstw i substancji chemicznych. „Z każdym ginącym gatunkiem tracimy jakąś szansę” — powiedział sir Ghillean Prance, dyrektor Królewskich Ogrodów Botanicznych w Kew w Londynie. „Być może pozbawiamy się lekarstwa na AIDS albo też roślin uprawnych i zwierząt hodowlanych odpornych na wirusy. Musimy więc przeciwdziałać wymieraniu gatunków — nie tylko ze względu na dobro planety, lecz także na nasze własne (...) potrzeby i korzyści”.

Zdrowe naturalne ekosystemy spełniają też funkcje warunkujące istnienie wszelkich form życia: wytwarzają tlen, oczyszczają wodę, usuwają zanieczyszczenia i zapobiegają erozji gleby.

Owady przyczyniają się do zapylania kwiatów. Żaby, ryby i ptaki eliminują szkodniki; małże i inne organizmy wodne oczyszczają wodę, a rośliny i mikroorganizmy użyźniają glebę. Z ekonomicznego punku widzenia takie usługi są nieocenione. Według ostrożnych szacunków korzyści finansowe wynikające z bioróżnorodności wynoszą na świecie jakieś 3 biliony dolarów rocznie (przy uwzględnieniu cen z 1995 roku).

[Ramka i ilustracja na stronie 6]

Ile jest warta przyroda?

Cała dyskusja na temat znaczenia bioróżnorodności mogłaby wskazywać, że powinniśmy troszczyć się o inne formy życia tylko w takiej mierze, w jakiej zaspokajają nasze potrzeby. Według niektórych takie myślenie świadczy o ciasnocie umysłowej. Paleontolog Niles Eldredge zwrócił uwagę na niezależną od niczego wartość życia: „My, ludzie, cenimy otaczającą nas przyrodę — urzekająco piękne gatunki, wspaniałe dziewicze tereny — także ze względu na jej obiektywną wartość. W głębi duszy czujemy, że jesteśmy związani ze światem przyrody i że każdy możliwy kontakt z nim daje nam spokój ducha oraz zadowolenie”.