Otwarcie drogi powrotnej do raju

„[Jezus] odrzekł mu: ‛Zaprawdę, powiadam ci dzisiaj: będziesz ze mną w raju’” (ŁUKASZA 23:43).

1, 2. (a) Co znaczy słowo „raj” i jak musiał wyglądać ogród Eden? (b) Jak w Chrześcijańskich Pismach Greckich przetłumaczono wyraz hebrajski oznaczający „ogród”?

RODZINA ludzka wzięła początek w raju. O stworzeniu mężczyzny tak czytamy w pierwszej księdze Pisma Świętego: „I przystąpił Jehowa Bóg do ukształtowania człowieka z prochu ziemi, i tchnął w jego nozdrza dech życia, i stał się człowiek duszą żyjącą. Ponadto Jehowa Bóg zasadził ogród w Edenie, ku wschodowi, i tam umieścił człowieka, którego ukształtował” (Rodzaju 2:7, 8). Nazwa „Eden” znaczy „przyjemność”, toteż ogród Eden był rozległym, przyjemnym parkiem, gdzie mnóstwo rzeczy olśniewało pięknem i różnorodnością.

² Wyraz grecki tłumaczony na „raj” brzmi pa·raʹdei·sos i określano nim ogród przypominający park. Jego hebrajskim odpowiednikiem jest rzeczownik gan, co znaczy „ogród”. Od Ewangelii Mateusza do Księgi Objawienia Biblia była pisana po grecku; w tym też języku utrwalono w niej słowa, które Pan Jezus Chrystus wypowiedział w dniu 14 Nisan 33 roku n.e., gdy umierał śmiercią męczeńską na Kalwarii.

Jezus daje złoczyńcy obietnicę raju

3. (a) O co poprosił Jezusa współczujący mu złoczyńca? (b) Czego dowodziła jego prośba, jeśli chodzi o wiarę w Jezusa?

³ Po obu stronach Jezusa przybito wtedy do pali dwóch złoczyńców. Najpierw obydwaj mu urągali, potem jeden z nich tego zaprzestał. Następnie ów człowiek, który najwyraźniej współczuł Jezusowi, odezwał się do niego: „Jezusie, pamiętaj o mnie, gdy się dostaniesz do swego Królestwa”. Dał wyraz wierze w to, że choć Jezus wisi teraz na palu, w przyszłości otrzyma królestwo (Łukasza 23:42; Marka 15:32). Jakże głęboko musiało to wzruszyć Pana Jezusa! Ten przychylny mu przestępca był przekonany o jego niewinności i uważał, że niesłusznie ponosi tak surową karę, jak przybicie do pala i wystawienie na urągowisko (Łukasza 23:41). A z jego prośby wynikało, że wierzył, iż Jezus powstanie z martwych i będzie królem. Co więcej, wierzył, że i on mógłby zostać wskrzeszony i że właśnie Jezus może go wyzwolić ze śmierci i obdarzyć ponownym życiem na ziemi.

4. Co Jezus odpowiedział złoczyńcy i na co to wskazuje?

⁴ Jezus odparł: „Zaprawdę, powiadam ci dzisiaj: będziesz ze mną w raju”. Wskazał w ten sposób, że współczujący mu teraz złoczyńca dostąpi zmartwychwstania. Musiało to być prawdziwą pociechą dla owego przestępcy, który okazał wiarę. Aby człowiek ten mógł być wskrzeszony, najpierw musiał zmartwychwstać Jezus. Następnie dzięki mocy wskrzeszania umarłych, otrzymanej od Boga, przywróci on życie wspomnianemu złoczyńcy w dniu zmartwychwstania świata ludzkiego (Łukasza 23:43; Jana 5:28, 29; 1 Koryntian 15:20, 23; Hebrajczyków 9:15).

5, 6. (a) Jaki napis umieścił Piłat na palu męki Jezusa? (b) Najprawdopodobniej w jakim języku Jezus odezwał się do złoczyńcy?

⁵ W jakim języku Jezus uczynił tę obietnicę? Było ich wtedy w użyciu kilka. Świadczy o tym napis, który namiestnik Poncjusz Piłat kazał przytwierdzić do pala nad głową Jezusa Chrystusa, aby wszyscy przechodzący mogli przeczytać, kim jest skazaniec. Ewangelia według Jana 19:19, 20 donosi: „Piłat sporządził też napis i umieścił go na palu męki. Wypisane było: ‛Jezus Nazarejczyk, król Żydów’. Wielu zatem Żydów czytało ten napis, ponieważ miejsce, gdzie Jezusa przybito do pala, znajdowało się nieopodal miasta; a napisane to było po hebrajsku, po łacinie, po grecku”.

⁶ Jezus narodził się w Betlejem z dziewicy Marii i był Żydem, inaczej Hebrajczykiem. Przez trzy i pół roku głosił w rodzinnym kraju, posługując się niewątpliwie ówczesnym językiem żydowskim, czyli hebrajskim. Kiedy chciał dodać otuchy współczującemu mu złoczyńcy, odezwał się zapewne po hebrajsku. Mówiąc o raju, użył hebrajskiego słowa gan, znajdującego się w Księdze Rodzaju 2:8. W greckim przekładzie Pisma Świętego zwanym Septuagintą przetłumaczono je na pa·raʹdei·sos.

7. Jak po zmartwychwstaniu Jezus został wyniesiony do chwały?

⁷ Jezus zmartwychwstał 16 Nisan według kalendarza hebrajskiego, w trzecim dniu po przybiciu do pala. W 40 dni później odszedł do nieba. Pochodził stamtąd, a teraz wrócił tam wywyższony (Dzieje Apostolskie 5:30, 31; Filipian 2:9). Został przyobleczony w nieśmiertelność, właściwą jego niebiańskiemu Ojcu. Jehowa Bóg był jej wyłącznym Posiadaczem, dopóki owej niedzieli w dniu 16 Nisan nie został wskrzeszony Jezus (Rzymian 6:9; 1 Tymoteusza 6:15, 16).

Okup otwiera drogę

8. Jakie było pierwotne zamierzenie Jehowy wobec ziemi i co dowodzi, że nie uległo zmianie?

⁸ Wszystko to stanowiło kolejne etapy zamierzenia Bożego, którego celem jest przyozdobienie całej ziemi rajskim pięknem, przeobrażenie jej w raj (Rodzaju 1:28; Izajasza 55:10, 11). W Liście 1 do Koryntian 15:45 apostoł Paweł nazywa Jezusa „ostatnim Adamem”. Słowa te wskazują, że Bóg nie odstąpił od pierwotnego zamiaru wobec naszej planety i że ktoś inny dokona tego, co pierwszy Adam zaprzepaścił.

9. Czego dostarczył Jezus, aby otworzyć drogę powrotną do raju?

⁹ Paweł napisał, iż Jezus złożył ‛odpowiedni okup’ (1 Tymoteusza 2:6). A sam Jezus Chrystus oznajmił: „Syn Człowieczy nie po to przyszedł, aby mu usługiwano, lecz aby usługiwać i dać swą duszę na okup za wielu”. Dzięki temu ci, którzy w niego wierzą, mogą uzyskać życie wieczne (Mateusza 20:28; Jana 3:16).

10. (a) Co Bóg postanowił odnośnie do pewnej liczby stworzeń ludzkich cieszących się Jego łaską? (b) Kto i kiedy rozpoczął wybieranie „małego stadka”?

¹⁰ Po zmartwychwstaniu i wstąpieniu do nieba Jezus mógł stanąć przed Bogiem z wartością ofiary okupu złożonego za rodzaj ludzki. Ale jego niebiański Ojciec, Jehowa Bóg, zamierzał też wybrać z narodów „lud dla swego imienia” (Dzieje Apostolskie 15:14). Z Księgi Objawienia 7:4 oraz 14:1-4 wynika, że w skład tego ludu miało wejść tylko 144 000 powołanych do niebiańskiego Królestwa Bożego, a więc „małe stadko” (Łukasza 12:32). Wybieranie tych zaszczyconych szczególną łaską Jehowy Boga zaczęło się, gdy Jezus Chrystus ustanowił 12 apostołów (Mateusza 10:2-4; Dzieje Apostolskie 1:23-26). Powiedział on do tych pierwszych członków swego zboru: „Nie wy wybraliście mnie, ale ja was wybrałem” (Jana 15:16). Oni jako pierwsi mieli przystąpić do rozgłaszania wieści o przyszłym ziemskim raju pod rządami Królestwa Bożego.

Czas nadejścia Królestwa

11. Kiedy miało być ustanowione mesjańskie Królestwo?

¹¹ W imieniu Pana Jezusa Chrystusa w dalszym ciągu modlimy się do Jehowy Boga o nadejście Jego Królestwa (Mateusza 6:9, 10; Jana 14:13, 14). Mesjańskie Królestwo miało być ustanowione po zakończeniu „czasów wyznaczonych narodom” (Łukasza 21:24). Te Czasy Pogan upłynęły w roku 1914.a

12. Co nastąpiło w roku 1914, zgodnie z proroctwem Jezusa o nadzwyczajnych wydarzeniach, które miały znamionować jego niewidzialną obecność?

¹² W tym właśnie roku wybuchła pierwsza w dziejach ludzkości wojna światowa. Harmonizowało to z proroctwem Jezusa o nadzwyczajnych wydarzeniach, mających znamionować jego niewidzialną obecność z władzą królewską nad ziemią. Swego czasu uczniowie zwrócili się do niego z pytaniem: „Powiedz nam, kiedy się to stanie oraz co będzie znakiem twej obecności i zakończenia systemu rzeczy?” Odrzekł im: „Powstanie (...) naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu, i będą braki żywności i trzęsienia ziemi w jednym miejscu po drugim. Wszystko to dopiero początek boleści. I ta dobra nowina o Królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom, a wtedy nadejdzie koniec” (Mateusza 24:3, 7, 8, 14; Marka 13:10).

13. (a) Pod jakim względem głoszenie o Królestwie jest dobrą nowiną? (b) Od jak dawna zanoszone są do Boga modlitwy o przyjście Jego Królestwa i czy Jego świadkowie na ziemi kiedykolwiek się tym znużyli?

¹³ Dobra nowina o Królestwie Jehowy rozbrzmiewa obecnie w przeszło 200 krajach i są podejmowane starania, by zatoczyła jeszcze szersze kręgi. Nie jest to wieść o rządzie, który dopiero ma powstać, lecz o królestwie, które już objęło władzę i panuje. Zostało ustanowione w roku 1914. A zatem nadszedł czas odpowiedzi na modlitwę, którą Jezus przedstawił w zarysie przeszło 1900 lat temu. Jego naśladowcy zanoszą ją do Założyciela Królestwa, odkąd przyszły Król powiedział im, że mają się o nie modlić. Twórca Królestwa od dawna słyszy więc prośby o jego przyjście. Cieszą Go modlitwy nieustannie kierowane do Niego z ziemi przez Jego świadków, stanowią bowiem dowód, że nie zachwiali się w wierze, iż Królestwo nadejdzie. Nie znużyli się zanoszeniem tej prośby do „Ojca w niebiosach”, jak gdyby poniekąd im spowszedniała (Mateusza 6:9, 10).

14. Dlaczego Świadkowie Jehowy trwają w obwieszczaniu dobrej nowiny o Królestwie Bożym?

¹⁴ Chociaż Świadkowie Jehowy wierzą i głoszą, że Królestwo zostało ustanowione w niebie już w roku 1914, w dalszym ciągu obwieszczają tę dobrą nowinę. Czynią tak dlatego, że nie objęło ono jeszcze wyłącznego zwierzchnictwa nad ziemią i pozwala królestwom tego świata panować nad wszystkimi plemionami i rasami ludzkimi (Rzymian 13:1). Królestwo musi więc nadejść w pełnym znaczeniu tego słowa — jako rząd sprawujący tutaj niepodzielną władzę (Daniela 2:44).

15. Jaki odpowiednik namaszczania królów izraelskich ma miejsce na większą skalę od Pięćdziesiątnicy 33 roku?

¹⁵ Chociaż Jezus został wyznaczony na Króla tego Królestwa, nie panuje w nim sam. Jehowa Bóg powołał do mesjańskiego Królestwa Bożego 144 000 naśladowców swego królewskiego Syna w charakterze jego współdziedziców (Daniela 7:27). Podobnie jak arcykapłan namaszczał starożytnych królów izraelskich świętym olejem, tak Jehowa począwszy od dnia Pięćdziesiątnicy 33 roku namaszczał 144 000 współdziedziców Jezusa Chrystusa duchem świętym, rodząc ich w ten sposób do życia duchowego, aby wespół z „Królem królów i Panem panów” przebywali w niebie (Objawienie 19:16; por. 1 Królów 1:39).

Przywrócenie raju przez „ostatniego Adama”

16. Co można było powiedzieć o widokach na Królestwo, gdy Jezus był przybity do pala, dlaczego jednak nie głosił on fałszywych wieści?

¹⁶ Kiedy w roku 33 Jezus wisiał przybity do pala, na pozór nic nie wskazywało na to, że jeszcze będzie królował. Nie szerzył jednak fałszywych wieści, gdy głosił o Królestwie Bożym. Trzeciego dnia po jego śmierci na palu Założyciel Królestwa dał gwarancję, że uczniowie Jezusa nie będą się modlić o nierealny rząd. Jehowa wskrzesił tego, który miał Go reprezentować w Królestwie zapowiedzianym we wspomnianej modlitwie, i obdarzył go nieśmiertelnością.

17, 18. (a) Na co wskazuje nazwanie Jezusa „ostatnim Adamem”? (b) Czego dowodzi bieg wydarzeń na świecie po roku 1914?

¹⁷ Jezus wiedział, że Stwórca pierwszego ziemskiego raju zleci mu ponowne założenie takiego parku na całej ziemi oraz dopilnowanie, by został zaludniony. W Liście 1 do Koryntian 15:45, 47 czytamy: „Napisano przecież tak: ‛Pierwszy człowiek Adam stał się duszą żyjącą’. Ostatni Adam stał się duchem życiodajnym. Pierwszy człowiek pochodzi z ziemi i uczyniono go z prochu, drugi człowiek pochodzi z nieba”. Drugi Adam przyszedł z nieba i właśnie nim Jehowa się posługuje, aby przywrócić na ziemi raj. Dlatego Pan Jezus powiedział do współczującego mu złoczyńcy: „Będziesz ze mną w raju” (Łukasza 23:43). Słowa te wyraźnie wskazują, że ziemski raj nastanie pod rządami Królestwa niebios, powierzonymi wyniesionemu do chwały Jezusowi Chrystusowi, „ostatniemu Adamowi”.

¹⁸ Bieg wydarzeń światowych od roku 1914 harmonizuje z proroctwami Jezusa Chrystusa i dowodzi, że od tego czasu sprawuje on władzę. Już przeszło 70 lat przedstawiciele pokolenia XX wieku żyjący od roku 1914 widzą spełnianie się wypowiedzi Jezusa z 24 rozdziału Ewangelii według Mateusza. Okres ten dobiega końca i przywrócenie raju na ziemi jest już bardzo bliskie (Mateusza 24:32-35; por. Psalm 90:10).

Zachwycający nowy świat tuż przed nami

19, 20. (a) Gdzie Jehowa wprowadzi po Armagedonie tych, którzy Go miłują? (b) Czego trzeba będzie dokonać wkrótce po Armagedonie?

¹⁹ W sposób nie pozostawiający cienia wątpliwości Jehowa usprawiedliwi swoje powszechne zwierzchnictwo na polu bitewnym Armagedonu, po czym wprowadzi tych, którzy Go miłują, do nowego systemu rzeczy, gdzie na pewno nie będzie nudy ani monotonii. Rodzina ludzka wkroczy w nową, wspaniałą epokę pod sprawiedliwym panowaniem mesjańskiego Króla, Syna Bożego, Jezusa Chrystusa. Iluż pożytecznych rzeczy trzeba będzie dokonać! Znikną wszelkie blizny, jakie pozostawi na powierzchni naszego globu zbrojne starcie niebiańskich zastępów Jehowy z siłami zła. Nie zostanie po nich najmniejszy ślad.

²⁰ A co się stanie z porzuconym przez narody sprzętem wojennym? Na pewno będą go ogromne ilości, jak na to symbolicznie wskazuje czas potrzebny na pozbycie się samych części mogących ulec spaleniu (Ezechiela 39:8-10). Ludzie, którzy przeżyją Armagedon, we właściwy sposób spożytkują resztę materiału uzyskanego z pozostałości uzbrojenia narodów (Izajasza 2:2-4).

21. W jakiej sytuacji na wzór ocalałych z potopu znajdą się ci, którzy przeżyją Armagedon, ale z jaką zasadniczą różnicą?

²¹ Ci, którzy na wzór Noego i jego najbliższych zostaną w cudowny sposób pobłogosławieni przeżyciem odpowiednika ogólnoziemskiego potopu, znajdą się w podobnej sytuacji jak ongiś ów patriarcha z rodziną. Jednakże Szatan Diabeł z hordami demonów nie będą już niepokoić niewidzialnych niebios wokół ziemi, gdyż na 10 stuleci zostaną pozbawieni wszelkiej możliwości działania (Objawienie 20:1-3). Ocaleni z Armagedonu otrzymają doniosłe zadanie podporządkowania sobie naszego globu, który przetrwa „wielki dzień gniewu Boga Wszechmocnego”, oraz zlikwidowania wszelkich następstw tego kataklizmu (Objawienie 16:14).

22. Z jakim nastawieniem ocaleni z Armagedonu przystąpią do rozprzestrzeniania raju na całą ziemię?

²² Można by sądzić, że ogromne zadanie przeobrażenia całej ziemi w raj wręcz onieśmieli stosunkowo niewielką garstkę ocalałych z Armagedonu. Ale nic podobnego! Przejęci nim do najwyższego stopnia, dzielnie i posłusznie przystąpią do jego wykonania. Wiedzą, że ziemia jest symbolicznym podnóżkiem Bożym, i szczerze pragną, by dzięki odzyskaniu uroku i piękna zasługiwała na to, by spoczywały tu Jego stopy.

23. Czyje poparcie będzie stanowić gwarancję, że ocaleni z Armagedonu pomyślnie wykonają zadanie przeobrażenia ziemi w raj?

²³ Jakże zachęcająca i radosna jest wieść, że ci, którzy się podejmą radosnej służby, polegającej na wykonywaniu Boskiego polecenia co do ziemi, nie będą zdani na własne siły (por. Izajasza 65:17, 21-24). Udzieli im pełnego, nieograniczonego poparcia Ten, który obiecał przywrócenie raju, a w dniu swego odejścia do nieba oświadczył: „Dano mi wszelką władzę w niebie i na ziemi” (Mateusza 28:18). Posiada ją w dalszym ciągu i jak się o tym przekonamy z następnego artykułu, jest w stanie dotrzymać niezwykłej obietnicy, którą dał współczującemu złoczyńcy.

[Przypis]

[Ilustracja na stronie 13]

Artykuł „Koniec wszystkich królestw w roku 1914”, zamieszczony 30 sierpnia 1914 roku w „The World Magazine”

Przywrócony raj przysparza chwały Bogu

„Przysporzę chwały miejscu moich stóp” (IZAJASZA 60:13).

1, 2. (a) Co Bóg zapowiedział przez proroka Izajasza odnośnie do ziemi? (b) Co widzimy, gdy wybiegniemy myślą tysiąc lat naprzód?

JEHOWA stworzył planetę ziemię jako symboliczny podnóżek, aby tu spoczywały Jego stopy. A przez proroka Izajasza zapowiedział, że ‛przysporzy chwały miejscu swoich stóp’ (Izajasza 60:13). Biblia, która powstała z Jego natchnienia, niczym potężny teleskop pozwala nam wejrzeć w dzieje na tysiąc lat naprzód. Naszym oczom ukazuje się zachwycający widok! Dzięki najwybitniejszemu Ogrodnikowi we wszechświecie nasz glob jaśnieje nieskażonym pięknem. Ludzkość odzyskała raj i obejmuje on całą ziemię!

² Najwyższy, który dał człowiekowi początek w rajskim ogrodzie, pragnie naszego niezmąconego szczęścia. Jakże wspaniały jest Stwórca; nie ma ani cienia przesady w wypowiedzi, że „Bóg to miłość”! (1 Jana 4:8, 16). Dojrzali mężczyźni i kobiety mieszkają w przywróconym raju jako bracia i siostry, doskonali i bez skazy (Izajasza 9:5, Bw). Miłość pobudza ich do pełnego podporządkowania się Jehowie Bogu, chwalebnemu Stworzycielowi nieba i ziemi.

3, 4. (a) W jakim sensie niebo i ziemia będą do siebie podobne? (b) Jak zareagują aniołowie, gdy na ziemi zostanie przywrócony raj?

³ Tysiące lat temu w natchnionym opisie swojego królowania Bóg uroczyście oświadczył swemu wybranemu ludowi: „Niebiosa są moim tronem, a ziemia jest mi podnóżkiem” (Izajasza 66:1). Chwała tego „podnóżka”, czyli rajskiej ziemi, będzie w pełni odpowiadać chwale niewidzialnego tronu Bożego na wysokościach.

⁴ Ci, którzy usługują przed tronem Bożym w sferach niebiańskich, obserwowali stamtąd ziemię, gdy była stwarzana. Z jakimż zachwytem musieli spoglądać na ten olśniewający klejnot! Wprost nie mogli w sobie stłumić chóralnej, spontanicznej pieśni (por. Sofoniasza 3:17; Psalm 100:2, Biblia Tysiąclecia, wyd. II). Rozradowany, szczęśliwy Stwórca natchnął swego ziemskiego pisarza do sporządzenia takiego oto dokładnego opisu sceny, która się rozegrała w niebie: „Wespół radośnie wykrzykiwały gwiazdy poranne, a wszyscy synowie Boży zaczęli wołać pełni uznania” (Hioba 38:7). O ileż radośniej będą wykrzykiwać anielscy synowie Boży ku Jego chwale, gdy ujrzą przywrócony raj!

5. Jak powinniśmy się zapatrywać na urzeczywistnienie pierwotnego zamierzenia Bożego co do ziemi?

⁵ Jakże nas krzepi zawarte w natchnionym Piśmie Świętym zapewnienie, że Jehowa Bóg od samego początku zmierzał do utworzenia wspaniałej rajskiej ziemi. Należało wręcz oczekiwać, że Ten, który dokonuje jednego chwalebnego czynu po drugim, a zarazem pozostaje pod każdym względem niedościgły, uwieńczy swoje dzieło tak radosnym i chlubnym osiągnięciem. Godzien jest za to wszelkiej chwały! (Psalm 150:1, 2; Izajasza 45:18; Objawienie 21:3-5).

Zmartwychwstali pomagają w przywróceniu raju

6. Jak zostanie zaludniona ziemia po Armagedonie?

⁶ Ocaleni z Armagedonu będą stosunkowo nieliczni; wydadzą oni na świat dzieci, ale do zaludnienia ziemi przyczyni się jeszcze coś więcej. Jehowa ‛przysporzy chwały miejscu swoich stóp’ również przez przywrócenie życia będącym w grobowcach pamięci, żeby mogli skorzystać z dobrodziejstw złożonej przez Chrystusa ofiary okupu. Dostąpią oni przywileju uczestniczenia w zachwycającej pracy nad przeobrażaniem naszego globu w raj, odznaczający się nieporównywalnym pięknem (Dzieje Apostolskie 24:15).

7. O jakich słowach Jezusa będą pamiętać ci, którzy przeżyją Armagedon?

⁷ Ci, którzy przeżyją Armagedon, nie zapomną o wzruszających słowach Pana Jezusa Chrystusa, który kiedyś powiedział: „Nie dziwcie się temu, ponieważ nadchodzi godzina, gdy wszyscy, co są w grobowcach pamięci, usłyszą jego głos i wyjdą” (Jana 5:28, 29). Cóż to będzie za chwila, gdy znajdujący się tam zmarli zaczną słyszeć głos Syna Bożego, wołającego ich podobnie jak kiedyś Łazarza pochowanego w Betanii: ‛Wyjdź!’ (Jana 11:43).

8, 9. Najprawdopodobniej kto znajdzie się wśród pierwszych zmartwychwstałych do życia na ziemi i czym to będzie dla ocalałych z Armagedonu?

⁸ Kogo można się spodziewać wśród pierwszych wskrzeszonych przez Jezusa Chrystusa do ponownego życia na ziemi pod jego tysiącletnim panowaniem? Najprawdopodobniej będą to „drugie owce”, które zmarły podczas dni ostatnich poprzedzających koniec tego systemu rzeczy. Dostąpią one wcześniejszego zmartwychwstania (Jana 10:16). Chyba najłatwiej będzie im się dostosować do warunków w nowym świecie (por. Mateusza 25:34; Jana 6:53, 54).

⁹ Jakże wzruszającym przeżyciem dla ocalonych z Armagedonu będzie możliwość ujrzenia „drugich owiec”, które zasnęły w śmierci, a należały do pokolenia żyjącego bezpośrednio przed „wielkim uciskiem”! (Mateusza 24:21). Z łatwością rozpoznają te osoby i powitają je, by razem z nimi podjąć dalszą służbę na rzecz Najwyższego!

10. Czego możesz być świadkiem, jeżeli przeżyjesz Armagedon?

¹⁰ Jeżeli przeżyjesz Armagedon, to możesz być naocznym świadkiem zmartwychwstania pierwszego z twych ziemskich krewnych. Czy nie podziała to na ciebie tak samo jak na pewnych rodziców, których ogarnął „niebywały zachwyt”, gdy ujrzeli, że Pan Jezus wskrzesił ich 12-letnią córeczkę i mogą ją znowu pochwycić w ramiona? (Marka 5:42). Trudno opisać radość, jaka będzie towarzyszyć wskrzeszaniu zmarłych z morza i Hadesu (Objawienie 20:13). Cóż za chwalebne jutro, które niebawem stanie się teraźniejszością!

„Książęta po całej ziemi”

11, 12. (a) Na co wskazuje Psalm 45:16? (b) Spośród kogo Król Jezus Chrystus może ustanowić „książąt po całej ziemi”?

¹¹ Dzięki posiadaniu mocy wskrzeszania umarłych, za których oddał swe doskonałe życie ludzkie w ofierze okupu, Jezus Chrystus będzie mógł spełnić zapowiedź zapisaną w Psalmie 45:16 (45:17, Bw). Odnosiła się ona proroczo do niego samego jako wywyższonego Króla: „W miejsce twych praojców nastaną twoi synowie, których ustanowisz książętami po całej ziemi”. Słowa te wskazują, że Jezus Chrystus będzie niebiańskim ojcem swych ziemskich dzieci i że niektórych ze swoich synów ustanowi „książętami po całej ziemi”. Jako „syn Dawida” oraz pierworodny żydowskiej dziewicy Marii, miał na ziemi szereg przodków — aż do naszego praojca, Adama (Łukasza 3:23-38).

¹² Czy z Psalmu 45:16 wynika, że ci dawni przodkowie Jezusa staną się jego synami, ponieważ wskrzesi ich z martwych? Tak. Czy znaczy to również, że jako swym przodkom Król Jezus okaże im szczególne względy i tylko ich ustanowi „książętami po całej ziemi” przeobrażonej w raj? Wcale nie. Gdyby w taki sposób miało się spełnić to proroctwo, na ziemi byłaby tylko ograniczona liczba „książąt”. W dodatku nie każdy przodek Jezusa zasłużył na tak szczególne wyróżnienie podczas jego tysiącletnich rządów. Wśród tych, co przeżyją Armagedon, oraz wśród wskrzeszonych „drugich owiec”, do których będą się też zaliczać przedchrześcijańscy mężowie wiary, Król Jezus Chrystus będzie miał o wiele, wiele więcej kandydatów na „książąt”, niż miał ziemskich przodków. Spośród nich wszystkich będzie mógł wybrać wykwalifikowanych mężczyzn, których obdarzy godnością książęcą i ustanowi swymi ziemskimi przedstawicielami.

13, 14. Kogo ze zmartwychwstałych będą mogli ujrzeć ci, którzy przeżyją Armagedon?

¹³ Pomyślmy o tych, którzy oczekują na zmartwychwstanie pod panowaniem Królestwa Mesjasza. Wprost nie chce się wierzyć! Oto Abel, pierwszy człowieczy męczennik, i Enoch, który chodził z prawdziwym Bogiem. Jest też Noe, budowniczy arki. Są Abraham, Izaak i Jakub — protoplaści narodu izraelskiego. Jest Mojżesz z kapłańskiego plemienia Lewiego oraz Dawid, z którym zostało zawarte wiecznotrwałe przymierze co do Królestwa. A tam widać Izajasza, Jeremiasza, Ezechiela, Daniela i innych hebrajskich pisarzy Biblii aż do Malachiasza, ostatniego z nich. Oczywiście nie zabraknie też Jana Chrzciciela i Józefa — przybranego ojca Jezusa.

¹⁴ Jezus powiedział kiedyś Żydom, że ujrzą „Abrahama, Izaaka i Jakuba oraz wszystkich proroków w Królestwie Bożym, a siebie wyrzuconych na zewnątrz” (Łukasza 13:28). „Wielka rzesza” tych, którzy będą zachowani w „wojnie wielkiego dnia Boga Wszechmocnego”, aby żyć na ziemi, literalnie na własne oczy zobaczy ‛Abrahama, Izaaka, Jakuba i wszystkich proroków’, którzy znajdą się w ziemskim raju w charakterze królewskich sług ich „Wieczystego Ojca” oraz władcy Królestwa Bożego — Jezusa Chrystusa (Objawienie 7:9, 14; 16:14; Izajasza 9:6 [9:5, Bw]).

15. Jaki niezrównany przywilej czeka tych, którzy ocaleją z Armagedonu?

¹⁵ Gdy przetrwasz koniec obecnego złego świata, to jakimż przeżyciem będzie dla ciebie rozmowa z Noem i jego najbliższą rodziną, „ośmioma duszami”, które ocalały z zagłady pierwszego świata w potopie w 2370 roku p.n.e. Nikt inny już nie doświadczy czegoś takiego przez całą wieczność ani nie będzie mógł jak wy wystąpić w charakterze świadka tych niezrównanych i niepowtarzalnych czynów Jehowy Boga (1 Piotra 3:20; Marka 13:19; 2 Piotra 3:5-7).

Dowód pamięci o współczującym złoczyńcy

16, 17. (a) Jaki przywilej przypadnie w udziale przeprowadzonym przez Armagedon oraz innym żyjącym, gdy Jezus zwróci uwagę na współczującego mu kiedyś złoczyńcę? (b) Czego można się spodziewać po wskrzeszonym złoczyńcy?

¹⁶ Z biegiem czasu niewątpliwie dokona się znaczny postęp w przywracaniu raju na ziemi. Do życia w tym nowym ziemskim raju zostanie wskrzeszony złoczyńca, którego przybito do pala na Kalwarii obok Jezusa i który uznając treść napisu nad Jego głową powiedział: „Jezusie, pamiętaj o mnie, gdy się dostaniesz do swego Królestwa” (Łukasza 23:42). Ocaleni w Armagedonie oraz inni żyjący powitają tego człowieka, gdy wróci spomiędzy umarłych. Udostępnią mu pełną wiedzę o Jezusie Chrystusie, któremu tak głęboko współczuł 14 Nisan 33 roku i który będzie już wówczas Królem.

¹⁷ Pan Jezus Chrystus nie zapomni o nim podczas swego tysiącletniego panowania. A współczujący mu kiedyś i życzliwy złoczyńca niewątpliwie zechce okazać wdzięczność swemu Królowi, od którego uzyska zmartwychwstanie, oraz dowieść swej wierności wobec Zwierzchniego Pana Wszechświata, Jehowy Boga. Jeśli tak postąpi, zostanie uznany za godnego, by żyć wiecznie w rajskim nowym świecie razem z resztą przywróconej, posłusznej ludzkości.

Życie w przywróconym, ogólnoziemskim ogrodzie Eden

18. Jak będzie wyglądać życie w przywróconym raju?

¹⁸ W przywróconym raju wszyscy są dla siebie przyjaciółmi. Każdy czuje się głęboko związany z całą ogólnoświatową rodziną. Wszyscy dobrze się rozumieją. Mówią jednym językiem. Jest to chyba pierwotny język ludzkości, którym posługiwano się przez pierwsze 1800 lat istnienia człowieka — od stworzenia Adama w 4026 roku p.n.e. do czasów Pelega (2269 do 2030 p.n.e.), „gdyż za jego czasów podzielili się mieszkańcy ziemi” (1 Mojżeszowa [Rodzaju] 10:25, Bw; 11:1). Wszyscy cieszą się życiem i z wdzięcznością witają każdy nowy dzień, który je wzbogaca. Choć czas upływa, nikt nie robi się niedołężny. Sił fizycznych przybywa, a ciała się nie starzeją (por. Hioba 33:25).

19. Co stanie się z tymi, którzy w przeszłości byli pod jakimś względem upośledzeni?

¹⁹ Patrz! Ci, którzy byli chromi, chodzą, a nawet biegają podskakując z radości. Ludzie w cudowny sposób odzyskali utracone nogi i ręce. Dawniejsi ślepi widzą, głusi słyszą, niemi — mówią i beztrosko śpiewają (por. Izajasza 35:5, 6). Wszyscy wyładnieli i wyprzystojnieli. Męskość doskonale harmonizuje z kobiecym pięknem (Rodzaju 2:18). Swoją doskonałością ludzie przysparzają chwały Jehowie Bogu, Stwórcy doskonałego ciała ludzkiego.

20. Co będzie można powiedzieć o siłach natury, zapasach żywności i zwierzętach oraz jak będzie wykorzystywana ziemia?

²⁰ Cała ziemia zamienia się w uroczą krainę. Żadnych wieści o suszach, niszczycielskich powodziach, cyklonach, huraganach, tajfunach czy tornadach (por. Marka 4:37-41). Wszystkie siły przyrody w doskonałej równowadze przyczyniają się do przeobrażenia całej planety w przepiękną siedzibę. Nigdzie nie brakuje żywności, bo gleba wydaje obfite plony (Psalm 72:16). Ludzie i zwierzęta cieszą się bezpieczeństwem i pokojem, jak to przepowiedział Jehowa: „Nie będą krzywdzić ani niszczyć na całej mojej świętej górze” (Izajasza 11:9; zob. też wersety 6 do 8). Ziemia stanie się rozkosznym mieszkaniem oraz miejscem oddawania czci Jehowie Bogu i służenia Mu jako jej Stwórcy i Właścicielowi. Ponieważ On ją stworzył, słusznie do Niego należy i powinna być wykorzystywana w sposób, który znajduje Jego upodobanie i przysparza Mu chwały (por. Izajasza 35:1, 2, 6, 7).

21. Jaki widok będzie przedstawiać ziemia w oczach odkupionych ludzi i co da się wtedy słyszeć?

²¹ Dla odkupionych ludzi, którzy nigdy nie przebywali w rajskim ogrodzie Eden, wszystko na ziemi jest orzeźwiająco świeże (Objawienie 21:5). A jakże zachwycająca muzyka i śpiew będą tu rozbrzmiewać ku chwale Jehowy! (1 Kronik 23:4, 5; Psalm 150:3-6).

22. Jak będzie się mieszkać w rajskim nowym świecie?

²² Jakże cudownie będzie mieszkać na ziemi tętniącej życiem, gdzie znikną wszelkie ślady umierania, spowodowanego pierwotnym grzechem Adama! (por. Jana 10:10). Każde stworzenie ludzkie cieszące się uznaniem Bożym zajaśnieje na obraz i podobieństwo Jehowy Boga, mając te same cechy, z którymi został stworzony Adam! (Rodzaju 1:26, 27). Ziemia nie będzie już przedstawiać przykrego widoku dla serafów, cherubów i promiennych aniołów niebiańskich. Kiedy zwrócą ku niej swe jasne twarze i ujrzą ją w całej rajskiej krasie, będą mogli wyrazić tylko wdzięczność i uwielbienie Temu, którego oblicze mają zaszczyt bezpośrednio oglądać — Zwierzchniemu Panu Wszechświata, Jehowie (Mateusza 18:10).

Szczęśliwa, bezkresna przyszłość

23. Co jest możliwe, jeśli chodzi o namaszczonych duchem chrześcijan, i jak na to zareagują mieszkańcy ziemskiego raju?

²³ Jest też możliwe i prawdopodobne, że pewnego dnia rodzinie ludzkiej w ziemskim raju zostaną podane do wiadomości imiona wszystkich namaszczonych duchem chrześcijan, którzy uzyskali „powołanie i wybranie” do Królestwa niebios i dostąpili zmartwychwstania, aby tam żyć (2 Piotra 1:10; Psalm 87:5, 6). Mieszkańcy ziemskiego raju będą w pełni rozumieć, dlaczego nie ma w nim 144 000 zrodzonych z ducha namaszczonych uczniów Jezusa Chrystusa, i razem z nimi będą się tym szczerze radować.

24. (a) Czego Jehowa dokona na swoim „podnóżku”? (b) Skąd wiadomo, że nowy świat nigdy się nie skończy, i jaka prorocza pieśń ma się spełnić?

²⁴ Przed każdym, kto wytrwa w niezłomnym oddaniu dla Jehowy, niezrównanego Władcy całego wszechświata, stanie otworem szczęśliwa, bezkresna przyszłość. Przyjemna i wygodna rajska ziemia będzie miejscem chwalebnym i godnym miana Boskiego „podnóżka”, na którym symbolicznie mogą spocząć Jego stopy. Jehowa już na zawsze przysporzy chwały temu miejscu, a cała ludzkość będzie Mu w pełni poddana! (Mateusza 5:34, 35; Dzieje Apostolskie 7:49). Nowy świat nigdy się nie skończy, ponieważ „dostatkowi tego książęcego panowania i pokojowi nie będzie końca” (Izajasza 9:7 [9:6, Bw]). Spełnią się słowa proroczej pieśni, którą niebiańscy aniołowie śpiewali w 2 roku p.n.e. przy narodzinach Jezusa w Betlejem: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój wśród ludzi dobrej woli” (Łukasza 2:13, 14).

25. (a) Co cenią sobie obecnie członkowie „wielkiej rzeszy” „drugich owiec”? (b) Czego powinniśmy szczerze pragnąć?

²⁵ Należący do „wielkiej rzeszy” „drugich owiec” Dobrego Pasterza niezmiernie sobie cenią wzruszającą obietnicę przywrócenia raju. Mają zaszczyt pozostawać w łączności z organizacją Bożą oraz gorliwie uczestniczyć w dziele przepowiedzianym przez Pana Jezusa Chrystusa — w głoszeniu wszystkim narodom po całej ziemi dobrej nowiny o Królestwie, aby dać końcowe świadectwo (Mateusza 24:14; Marka 13:10). Jako Świadkowie Jehowy szczerze pragniemy zachować naszą nienaganność przez całą wieczność, aby przysporzyć tym wiecznotrwałej chwały Zwierzchniemu Panu Wszechświata, Jehowie Bogu, oraz oczyścić Go z zarzutów, uznając zarazem królewską władzę Jego jednorodzonego Syna, Jezusa Chrystusa. „Hallelujah!” (Objawienie 19:1, 3, 4, 6; Przysłów 10:9).