BABEL

(„zamieszanie”).

Jedno z pierwszych miast zbudowanych po potopie. Tam Bóg „pomieszał język całej ziemi” (Rdz 11:9). Nazwa Babel wywodzi się od czasownika balál, który znaczy „mieszać”. Z kolei mieszkańcy miasta uważali je za boską siedzibę władzy i twierdzili, iż jego nazwa składa się z dwóch członów: bab („brama”) oraz ilu („bóg”) i znaczy „brama boga”.

Przybliżony czas tej budowy można ustalić w następujący sposób: Peleg żył w latach 2269-2030 p.n.e. Jego imię znaczy „podział”, gdyż „za jego dni ziemia [w sensie: „ludność ziemi”] została podzielona”; Jehowa „rozproszył ich po całej powierzchni ziemi” (Rdz 10:25; 11:9). W inskrypcji Szarkaliszarriego, królującego w Agade (Akadzie) w czasach patriarchalnych, wspomniano, iż odbudował on świątynię-wieżę w Babilonie, co wskazuje na istnienie takiej budowli przed jego panowaniem.