O współzawodnictwie pomiędzy obiema siostrami świadczy też zdarzenie z mandragorami, które znalazł syn Lei, Ruben. Owoce tej rośliny uważano za środek ułatwiający zajście w ciążę. Kiedy Rachela poprosiła Leę o kilka mandragor, ta szorstko odparła: „Czy to mało, że zabrałaś mi męża, a teraz jeszcze zabierasz mandragory mego syna?” Zdaniem niektórych wypowiedź ta sugeruje, że Jakub poświęcał Racheli więcej czasu. Być może Rachela rozumiała, że pretensje Lei są uzasadnione, gdyż zaproponowała: „Dlatego on położy się z tobą dzisiejszej nocy w zamian za mandragory twego syna”. Gdy więc Jakub przyszedł wieczorem z pola, Lea powiedziała mu: „To ze mną będziesz współżył, gdyż po prostu najęłam cię za mandragory mego syna” (Rodzaju 30:15, 16).

Mandragory nie pomogły Racheli zajść w ciążę. Gdy po sześciu latach małżeństwa wreszcie urodziła Józefa, stało się to dzięki temu, że Jehowa na nią „wspomniał” i wysłuchał jej modlitw. Dopiero wtedy mogła powiedzieć: „Bóg usunął moją hańbę!” (Rodzaju 30:22-24).