DINA

(„osądzona [lub uniewinniona; oczyszczona z zarzutów]”).

Córka Jakuba i Lei, urodzona w Charanie. Gdy jej ojciec powrócił do Kanaanu i osiedlił się w Sukkot, mogła mieć ok. sześciu lat (Rdz 30:21, 22, 25; 31:41).

Kiedy Jakub z rodziną mieszkał w namiotach niedaleko miasta Szechem, młoda Dina niemądrze nabrała zwyczaju odwiedzania tamtejszych Kananejek. Podczas jednej z takich wizyt została zgwałcona przez Szechema, syna chiwwickiego naczelnika Chamora. Szechem zakochał się w niej, a ona pozostała w jego domu, dopóki jej nie pomścili bracia Symeon i Lewi (Rdz 34:1-31). Zdaniem niektórych Dina była wtedy jeszcze dzieckiem. Ale trzeba pamiętać, że przed przybyciem do Szechem Jakub zbudował dom i postawił szałasy w Sukkot, a zatem musiał tam mieszkać przez pewien okres (Rdz 33:17). W Szechem, gdzie kupił połać ziemi, najwyraźniej też przebywał już od jakiegoś czasu. Poza tym Szechem zakochał się w Dinie, którą nazwano „młodą kobietą”, co również wskazuje, że bynajmniej nie była dzieckiem (Rdz 33:18, 19; 34:12).

Po latach Dina wraz z resztą rodziny Jakuba na zaproszenie Józefa przeniosła się do Egiptu (Rdz 46:7, 15).