2. „Midianem” lub „Midianitami” są zbiorowo nazywani potomkowie Midiana, syna Abrahama (Lb 31:2, 3). W Biblii najwyraźniej występują też niekiedy jako Ismaelici (por. Rdz 37:25, 27, 28, 36; 39:1; Sdz 8:22, 24). Mogłoby to sugerować, że potomkowie Abrahama wywodzący się od jego synów Ismaela i Midiana prowadzili podobny tryb życia; być może oba ludy dodatkowo zbliżyły się przez międzyplemienne małżeństwa. Poza tym wygląda na to, iż Midianitami określano również co najmniej część Kenitów. Plemię Kenitów jest jednak wspominane jeszcze przed narodzeniem Midiana, więc Kenita Chobab, szwagier Mojżesza, mógł być Midianitą tylko z geograficznego punktu widzenia (Rdz 15:18, 19; Lb 10:29; Sdz 1:16; 4:11; zob. ISMAELITA; KENITA).

Zapewne znaczną część swych bogactw Midianici zdobyli, zajmując się handlem i dokonując grabieży (por. Rdz 37:28; Sdz 6:5, 6). Już za dni Józefa karawany midianickie podróżowały do Egiptu. Właśnie takiej karawanie wiozącej do tego kraju wonne żywice Józef został sprzedany przez swych przyrodnich braci (Rdz 37:25, 28).