ZŁORZECZENIE, PRZEKLINANIE

Życzenie komuś czegoś złego, czyli przeciwieństwo błogosławienia. Głównie taką myśl kryje w sobie hebrajskie słowo kelaláh, zazwyczaj tłumaczone na „przekleństwo”, a w wielu wersetach przeciwstawione „błogosławieństwu” (Rdz 27:12, 13; Pwt 11:26-29; Za 8:13). Pochodzi ono od rdzenia czasownikowego kalál, który dosłownie znaczy „być lekkim”, ale w sensie przenośnym — „złorzeczyć; traktować ze wzgardą” (Wj 18:22; Kpł 20:9; 2Sm 19:43). Słowa tego użył Dawid, gdy odpowiadając na oskarżenie Michal, oznajmił, że ‛jeszcze bardziej pomniejszy swą wartość’ (2Sm 6:20-22; ‛stanie się lżejszym’, STint). Posłużył się nim też Jehowa Bóg, gdy po potopie zapewnił: „Już nigdy nie będę złorzeczył ziemi z powodu człowieka” (Rdz 8:21).

Unieważnienie przekleństwa. Jehowa może unieważnić swą zapowiedź sprowadzenia na kogoś przekleństwa, ale tylko wtedy, gdy zostaną spełnione ustalone przez Niego warunki. Zapewne tak było z przekleństwem dotyczącym ziemi — gdy Bóg w potopie oczyścił ją z niegodziwości, zapowiedział, że ‛już nigdy nie będzie jej złorzeczył’ (Rdz 8:21). Nieprzestrzeganie przymierza Prawa sprowadziło przekleństwo na cały naród izraelski, łącznie z tymi, którzy sumiennie (lecz w niedoskonały sposób) starali się go trzymać. Apostoł Paweł wykazał, że z tego powodu Chrystus Jezus poniósł śmierć właśnie na palu męki (Gal 3:10-13). Chociaż sam Jezus doskonale przestrzegał Prawa, niejako wziął na siebie przekleństwo spoczywające na wszystkich, których obowiązywały jego przepisy. W Powtórzonego Prawa 21:23 powiedziano: „Gdyż zawieszony [na palu] jest przeklęty przez Boga”. Jezus został niesłusznie skazany przez żydowski sąd religijny i przybity do pala jako przestępca, wskutek czego stał się „przekleństwem”. Potem w niebie przedstawił wartość swej ofiary, Bóg ją przyjął i tym samym unieważnił Prawo, symbolicznie przybił je do pala, prawnie usunął, a wraz z nim wynikające z niego przekleństwo (Kol 2:14). Ze względu na to, iż ciało Jezusa uważano za przeklęte, jak również ze względu na przepis zabraniający bezcześcić sabat, Żydom zależało, by ciała Jezusa i złoczyńców zostały zdjęte z pali jeszcze przed końcem dnia (Pwt 21:23; Jn 19:31).