KOLOROWY DODATEK
Wędrówka Izraelitów po pustkowiu
PO WYZWOLENIU z Egiptu Izraelici przez 40 lat wędrowali po pustkowiu Synaj, przez większość czasu z dala od uczęszczanych szlaków handlowych. Teren ten opisano jako „wielkie i straszliwe pustkowie, gdzie były jadowite węże i skorpiony, i ziemia spragniona, bezwodna” (Pwt 8:15). Dlaczego Izraelici zostali tak ciężko doświadczeni?
Po wyprowadzeniu Izraelitów z Egiptu Jehowa zgromadził ich przy górze Synaj i za pośrednictwem Mojżesza dał im swoje prawa oraz zorganizował ich w naród. Mogli wówczas szybko wejść do Ziemi Obiecanej, ale tak się nie stało. Dlaczego? Pomimo tego wszystkiego, co Jehowa dla nich zrobił, okazali brak wiary i zbuntowali się przeciw Mojżeszowi, który z woli Boga miał ich prowadzić. Woleli uwierzyć negatywnym relacjom na temat Kanaanu i zapragnęli wrócić do Egiptu! (Lb 14:1-4). Jehowa szybko ogłosił swój wyrok: Minie 40 lat, zanim naród wejdzie do Ziemi Obiecanej. W tym czasie wymrą wszyscy niewierni członkowie tego pokolenia.
Przeżycia Izraelitów na pustkowiu stanowią wymowne ostrzeżenie dla dzisiejszych chrześcijan, by wystrzegali się sidła, jakim jest brak wiary (Heb 3:7-12).
MAPA: Wędrówka Izraelitów po pustkowiu
Izraelici wędrowali 40 lat po tym „wielkim i straszliwym pustkowiu”
W tej „bezwodnej” krainie oazy były nieliczne i bardzo od siebie oddalone
Kraniec zatoki Akaba. Tu obozowali Izraelici pod koniec 40-letniej wędrówki po pustkowiu