POR

(hebr. chacír).

Jeden ze składników pożywienia, za którym tęsknił na pustkowiu „mieszany tłum” wraz z Izraelitami (Lb 11:4, 5). Hebrajskie słowo chacír, przetłumaczone w Liczb 11:5 na „pory”, przypuszczalnie wywodzi się od tego samego rdzenia, co identycznie zapisywany wyraz oddany gdzie indziej jako „zielona trawa” (Iz 40:7, 8). Pory wymieniono obok cebuli i czosnku — roślin jadalnych bardzo do nich podobnych — co wskazuje, że chodzi tu o konkretne warzywo, a nie ogólnie o trawę. Poza tym pory już od starożytności są bardzo popularne w Egipcie i po dziś dzień powszechnie spożywane także w Palestynie.

Por (Allium porrum) jest spokrewniony z cebulą, ale różni się od niej łagodniejszym smakiem, walcowatym kształtem oraz soczystymi, podobnymi do trawy liśćmi o szerokości ok. 2,5 cm. Pęd kwiatowy, zakończony dużym kulistym baldachem, osiąga wysokość ok. 60 cm. Cebulki i liście tej dwuletniej rośliny można gotować i podawać jako jarzynę, wykorzystywać jako przyprawę, a także spożywać na surowo.