2. Biegły rzemieślnik, który wykonał liczne sprzęty w świątyni Salomona. Jego ojciec był Tyryjczykiem, a matkę nazwano wdową „z plemienia Naftalego” (1Kl 7:13, 14), jak również „spośród synów Dana” (2Kn 2:13, 14). Tę pozorną rozbieżność można wyjaśnić, przyjmując za niektórymi uczonymi, że owa kobieta urodziła się w plemieniu Dana, jej pierwszy mąż pochodził z plemienia Naftalego, a gdy owdowiała, wyszła za Tyryjczyka.

Chiram, król Tyru (poz. 1), wysłał tego Chirama do Salomona w celu nadzorowania specjalnych prac budowlanych, ponieważ był to zdolny i doświadczony specjalista w zakresie obróbki takich materiałów, jak: złoto, srebro, miedź, żelazo, kamień i drewno. Świetnie znał się też na farbiarstwie, grawerstwie i projektowaniu najrozmaitszych urządzeń. Zapewne od dzieciństwa uczył się rzemiosła artystycznego od swego ojca Tyryjczyka, który także był biegły w obróbce miedzi (1Kl 7:13-45; 2Kn 2:13, 14; 4:11-16).

Król Tyru najwyraźniej użył wobec tego człowieka przydomka Chiram-Abi, czyli „Chiram moim ojcem” (2Kn 2:13). Nie chodziło o to, że naprawdę był on ojcem króla, lecz raczej że był jego doradcą lub mistrzowskim rzemieślnikiem. Również określenie Chiram-Abiw (dosł. „Chiram jego ojcem”) oznacza przypuszczalnie: „Chiram jest jego (tzn. króla) mistrzowskim rzemieślnikiem” (2Kn 4:16).

(„Chiram moim ojcem”).

Przydomek „zdolnego męża”, który na polecenie króla Tyru miał wykonać wyposażenie świątyni Salomona. Nazwanie owego Chirama „ojcem” najwyraźniej wskazywało na to, że był mistrzem w swoim rzemiośle (2Kn 2:13; zob. CHIRAM 2).