Czy twoją przyszłość kształtuje przeznaczenie?

PRZYPUŚĆMY, że uniknąłeś nieszczęśliwego wypadku. Czy czujesz się jak wybraniec losu? A może się cieszysz, iż w danym momencie po prostu miałeś szczęście znaleźć się w odpowiednim miejscu?

Mędrzec Salomon napisał: „I ponownie stwierdziłem pod słońcem, że nie najszybszym przypada nagroda i nie najdzielniejszym zwycięstwo, również nie najmędrsi zdobywają chleb, a najroztropniejsi bogactwo, ani najuczeńsi uznanie, lecz odpowiedni czas i przypadek [nieprzewidziane zdarzenie, NW] stanowią o powodzeniu ich wszystkich” (Kaznodziei 9:11, Bw, kursywa nasza). Jakże częste są przykre niespodzianki! Na przykład faworyzowany sportowiec doznaje kontuzji i przegrywa ze słabszym zawodnikiem. Albo dziwny zbieg okoliczności doprowadza do bankructwa uczciwego przedsiębiorcę, podczas gdy jego nieuczciwi konkurenci zbijają fortunę. Ale czy Salomon przypisuje takie nieprawidłowości przeznaczeniu? Bynajmniej. Jest to tylko wynik „czasu i nieprzewidzianego zdarzenia”.

Jezus Chrystus wyraził podobny pogląd. Nawiązując do pewnego wydarzenia, najwidoczniej znanego ogółowi słuchaczy, zapytał: „Czy myślicie, że owych osiemnastu, na których upadła wieża przy Syloe i zabiła ich, było większymi winowajcami niż wszyscy ludzie zamieszkujący Jerozolimę?” (Łukasza 13:4, Bw). Jezus nie przypisał tego nieszczęścia jakiemuś tajemniczemu fatum ani woli Bożej, wcale też nie uważał, iż zabici z jakiegoś powodu bardziej zasługiwali na potępienie niż inni ludzie. Ten tragiczny wypadek jedynie ilustruje, co może przynieść czas i nieprzewidziane zdarzenie.

Biblia nigdzie nie uczy, jakoby Bóg z góry ustalał datę naszej śmierci. To prawda, że w Księdze Kaznodziei 3:1, 2 czytamy: „Wszystko ma swój czas i każda sprawa pod niebem ma swoją porę: jest czas rodzenia i czas umierania; czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono” (Bw). Salomon miał tu na myśli nieprzerwany cykl narodzin i śmierci, któremu podlega niedoskonała ludzkość. Przychodzimy na świat, a po upływie 70—80 lat, czyli czasu odpowiadającego średniej długości życia, umieramy. Jednakże Bóg nie określa z góry chwili śmierci, podobnie jak nie określa momentu, w którym rolnik postanawia „siać” bądź ‛wyrywać to, co zasadzono’.

Co więcej, Salomon wskazuje dalej, iż człowiek może zginąć przedwcześnie, zaleca bowiem: „Nie bądź zły do przesady i nie bądź głupcem. Dlaczego miałbyś przed czasem swym umrzeć?” (Koheleta [Kaznodziei] 7:17, BT). Jaki sens miałaby ta rada, gdyby termin śmierci każdego z nas był już ustalony? A zatem Biblia odrzuca koncepcję przeznaczenia. Bóg ostro potępił odstępczych Izraelitów, którzy przyswoili sobie to pogańskie wyobrażenie. W Księdze Izajasza 65:11 czytamy: „Lecz was, którzy opuściliście Pana, zapomnieliście o mojej świętej górze, którzy bóstwu szczęścia zastawiacie stół, a bogini losu podajecie kielichy pełne przyprawionego wina” (Bw).

Jakże nierozsądne jest więc przypisywanie katastrof i nieszczęść przeznaczeniu albo — co gorsza — samemu Bogu! Biblia oznajmia, że „Bóg to miłość”, dlatego obwinianie go o powodowanie ludzkiej niedoli jest sprzeczne z tą fundamentalną prawdą (1 Jana 4:8).

Boże zamierzenie co do przyszłości

A jak wygląda sprawa naszych widoków na zbawienie? Czy okoliczność, iż nie rządzi nami nieubłagane fatum, oznacza, że musimy egzystować bez żadnego celu? Wcale nie, ponieważ Bóg w ogólnym zarysie określił przyszłość ludzkości. Biblia mówi o utworzeniu „nowej ziemi”, na której „ma zamieszkać sprawiedliwość” (2 Piotra 3:13).

Aby tego dokonać, Bóg wkrótce zaingeruje w sprawy ludzkie. Może nie zdajesz sobie sprawy, że właśnie o to się modlisz, gdy mówisz: „Przyjdź Królestwo twoje, bądź wola twoja, jak w niebie, tak i na ziemi” (Mateusza 6:10, Bw). Królestwo to jest realnym rządem ustanowionym w niebie. Modląc się o jego przyjście, prosisz, by usunęło obecne rządy i przejęło władzę nad ziemią (Daniela 2:44).

Zabezpiecz swą przyszłość

Sposób, w jaki te dramatyczne wydarzenia odbiją się na twojej przyszłości, nie zależy od przeznaczenia ani nawet od czasu i nieprzewidzianego zdarzenia, lecz od tego, jak pokierujesz swoim życiem. Przypomnij sobie tragedię pod wieżą w Syloe. Jezus nawiązał do niej, aby udzielić głębokiej lekcji. Ludzie zabici wskutek runięcia tej budowli nie mogli uniknąć nieszczęścia. Jednakże zagłady wskutek gniewu Bożego słuchacze Jezusa mogli uniknąć. Chrystus ostrzegł ich: „Jeśli nie okażecie skruchy, wszyscy tak samo zginiecie” (Łukasza 13:4, 5). Mieli więc szansę zadecydować o swej przyszłości.

Dzisiaj też mamy możliwość zabiegać o zbawienie (Filipian 2:12). Bóg pragnie, aby „ludzie wszelkiego pokroju (...) doszli do dokładnego poznania prawdy” (1 Tymoteusza 2:4). I chociaż na każdego z nas do pewnego stopnia wpływają cechy dziedziczne i przeszłość, Bóg dał nam wolną wolę — swobodę wyboru drogi życiowej (Mateusza 7:13, 14). Możemy czynić dobrze albo źle. Możemy zabiegać o uznanie Jehowy i osiągnąć życie albo odwrócić się od Niego i umrzeć.

Wielu wybiera niezależność od Boga. Ludzie tacy uganiają się za rzeczami materialnymi, przyjemnościami i sławą. Jednakże Jezus ostrzegł: „Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś opływa we wszystko, życie jego nie jest zależne od jego mienia” (Łukasza 12:15, BT). A od czego jest zależne? Odpowiedź znajdujemy w Liście 1 Jana 2:15-17: „Nie miłujcie świata ani tego, co w świecie (...) ponieważ wszystko w świecie — pragnienie ciała, pragnienie oczu, popisywanie się środkami do życia — pochodzi nie od Ojca, lecz ze świata. Ponadto świat przemija i tak samo jego pragnienie, ale kto wykonuje wolę Boga, pozostanie na zawsze”.

Obierz życie

Jak możesz się upewnić, czy istotnie spełniasz wolę Bożą? Jezus oznajmił: „To znaczy życie wieczne: poznawać mają Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz tego, któregoś posłał, Jezusa Chrystusa” (Jana 17:3). Dokładna wiedza z Biblii stanowi podstawę wiary. „Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu. Przystępujący bowiem do Boga musi wierzyć, że Bóg jest i że wynagradza tych, którzy Go szukają” (Hebrajczyków 11:6, BT). Potrzebna wiedza jest łatwo dostępna. Świadkowie Jehowy przekazali ją już milionom ludzi, prowadząc z nimi regularne studium Biblii.a

Chcąc sobie zaskarbić uznanie Boże, musisz dokonać pewnych zmian. W grę może wchodzić wyzbycie się złych nawyków, a nawet zerwanie z niemoralnymi praktykami. Nie rezygnuj z wysiłków, choćbyś doszedł do wniosku, iż nie potrafisz się zmienić. Przeświadczenie takie może wynikać z fałszywej doktryny o przeznaczeniu. Z pomocą Jehowy zdołasz ‛przeobrazić umysł’ i przyodziać „nową osobowość” (Rzymian 12:2; Efezjan 4:22-24). Twoje zabiegi o uznanie Jehowy nie pozostaną niezauważone. Bóg chętnie błogosławi tym, którzy spełniają Jego wolę.

To prawda, że wiedza biblijna nie rozwiąże wszystkich twoich problemów. Prawdziwi słudzy Boży, tak samo jak inni ludzie, ulegają wypadkom i spotykają się z różnymi przeciwnościami. Bóg może nam jednak udzielić mądrości potrzebnej do uporania się z takimi przeszkodami (Jakuba 1:5). Radością napawa też świadomość pozostawania w dobrych stosunkach z Bogiem. W Księdze Przysłów 16:20 czytamy: „Szczęśliwy jest ten, kto pokłada ufność w Jehowie”.

W przywróconym raju pod panowaniem Królestwa Bożego już nie będziemy musieli się obawiać tego, co przyniesie czas i nieprzewidziane zdarzenie. Bóg położy kres wszelkim czynnikom, które obecnie mącą szczęście stworzeń ludzkich. Biblia obiecuje: „I otrze z ich oczu wszelką łzę, i nie będzie już śmierci, nie będzie już żałoby ani krzyku, ani bólu” (Objawienie 21:4). A niezliczone ofiary wypadków dostąpią zmartwychwstania (Jana 5:28, 29).

Czy doczekasz tej wspaniałej przyszłości? Zanim naród izraelski wszedł do Ziemi Obiecanej, Mojżesz powiedział: „Przedłożyłem ci życie i śmierć, błogosławieństwo i złorzeczenie; a ty obieraj życie, żebyś pozostał przy życiu, ty i twoje potomstwo, miłując Jehowę, twego Boga, słuchając Jego głosu i lgnąc do Niego, gdyż On jest twoim życiem i długością twoich dni” (Powtórzonego Prawa 30:19, 20).

A zatem nie jesteśmy zdani na igraszki okrutnego fatum. Twoje szczęście, a nawet twoje widoki na wieczną przyszłość, zależą od ciebie. Zachęcamy cię gorąco do obrania życia.

[Przypis]

[Napis na stronie 5]

Bóg ostro potępił odstępczych Izraelitów, którzy przejęli od pogan koncepcję przeznaczenia