TOFET

Miejsce poza granicami Jerozolimy, gdzie odstępczy Izraelici, wśród nich Achaz i Manasses, przez dłuższy czas składali ofiary z dzieci. W końcu król Jozjasz sprawił, że przestało się nadawać do celów kultowych (2Kl 23:10; 2Kn 28:3; 33:6; Jer 7:31-33; 19:3-14; 32:35). Tofet leżało najprawdopodobniej we wsch. części Doliny Hinnoma, niedaleko Bramy Skorup (Jer 19:2, 6, 14; zob. HINNOMA, DOLINA).

Żydowski badacz Dawid Kimchi (1160?-1235?), komentując 2 Królów 23:10, podał takie oto możliwe wyjaśnienie dotyczące Tofet: „Miejsce, gdzie przeprowadzali swych synów przez (...) [ogień] dla Molocha. Nazwę Tofet tłumaczono tym, że podczas nabożeństw tańczono i grano na tamburynach [hebr. tuppím], aby ojciec nie słyszał krzyków swego syna przeprowadzanego przez ogień i aby serce w nim nie zadrżało i nie zabrał go z powrotem. A miejsce to było w dolinie, która należała do męża imieniem Hinnom, dlatego nazwano ją ‚Doliną Hinnoma’ i ‚Doliną Syna Hinnoma’ (...). A Jozjasz zbezcześcił to miejsce, czyniąc je nieczystym, i wyrzucano tam trupy i wszelką nieczystość, aby nigdy już nie wstąpiło do serca człowieka, żeby przeprowadzać swego syna i swą córkę przez ogień dla Molocha” (Biblia Rabbinica, Jerozolima 1972).

W Izajasza 30:32, 33 powiedziano, że kara, którą Jehowa sprowadzi na Asyrię, „nastąpi przy wtórze tamburynów [hebr. betuppím] i harf (...). Jego Tofet jest bowiem od niedawna uporządkowane (...). Ognia i drewna jest pod dostatkiem. Tchnienie Jehowy płonie przeciwko niemu niczym potok siarki”. Tofet jako miejsce płonące ogniem wyobraża tutaj zagładę, która miała spaść na Asyrię.