Drzewa i inne rośliny często występują w Biblii jako symbole. Niekiedy odwołują się one do tego, że gdy nasienie kiełkuje i wzrasta, korzenie rozwijają się wcześniej niż konary, gałęzie czy owoce i są dla nich podporą. Na przykład w Księdze Izajasza 37:31 czytamy: „A pozostała przy życiu resztka domu Judy znowu zapuści korzenie w głąb i wyda owoc w górze” (Joba 14:8, 9; Izajasza 14:29, NW).

Słowa użyte w Księdze Izajasza 37:31 i Malachiasza 3:19 nawiązują do tego, iż konary (oraz owoce na gałęziach) czerpią życiodajne soki z korzenia. Pomaga nam to zrozumieć, dlaczego Jezus jest „korzeniem Isajego” i „korzeniem Dawida”.