21. Kto zajmuje „święte miejsce”, które siódme mocarstwo światowe usiłuje spustoszyć?

²¹ Ta resztka grona 144 000 reprezentuje dziś na ziemi „Jerozolimę niebiańską” — Królestwo Boże przyrównane do miasta — oraz jej symboliczną świątynię (Hebrajczyków 12:22, 28; 13:14). W tym sensie zajmuje „święte miejsce”, które siódme mocarstwo światowe usiłuje stratować i spustoszyć (Daniela 8:13). Daniel nazwał też to święte miejsce ‛ustalonym miejscem sanktuarium’ Jehowy, oznajmił bowiem: „Odjęto [Jehowie] ofiarę ustawiczną i powalono ustalone miejsce jego sanktuarium. I zastęp został w końcu wydany, razem z ofiarą ustawiczną, ze względu na występek; a on rzucał prawdę na ziemię i działał, i miał powodzenie” (Daniela 8:11, 12). Jak te słowa się spełniły?

22. Jak w czasie II wojny światowej siódme mocarstwo dopuściło się rażącego „występku”?

²² Warto przypomnieć, co przeżywali Świadkowie Jehowy podczas II wojny światowej. Jakże srogie znosili prześladowania! Zaczęły się one w krajach rządzonych przez nazistów i faszystów. Wkrótce jednak doszło do ‛rzucania prawdy na ziemię’ w różnych częściach rozległego terytorium ‛małego rogu, którego moc stała się potężna’. Prawie we wszystkich krajach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów wydano zakaz działalności „zastępu” głosicieli Królestwa i zabroniono im dzielenia się „dobrą nowiną” (Marka 13:10). Powołując mężczyzn do wojska, państwa te odmawiały kaznodziejom Świadków Jehowy prawa do zwolnienia, czym dowodziły braku poszanowania dla ich teokratycznej ordynacji na sług Bożych. Wierni czciciele Jehowy w USA byli atakowani przez motłoch i doznawali rozmaitych upokorzeń. Siódme mocarstwo światowe niejako próbowało zlikwidować ofiarę wysławiania, „owoc warg”, regularnie składany Jehowie przez Jego lud jako „ofiara ustawiczna”, stały element ich wielbienia (Hebrajczyków 13:15). Tym samym owo mocarstwo światowe dopuściło się „występku”, naruszyło bowiem obszar podlegający Bogu Najwyższemu — „ustalone miejsce jego sanktuarium”.

„ŚWIĘTE MIEJSCE” DOPROWADZONE DO WŁAŚCIWEGO STANU

24. Jakie zapewnienie znajdujemy w Księdze Daniela 8:14?

²⁴ Nikt nie zdoła skutecznie przeciwstawić się Księciu książąt — nawet król o tak „srogim obliczu”, jakie ma anglo-amerykańskie mocarstwo światowe! Nie uda mu się spustoszyć sanktuarium Bożego. Po upływie „dwóch tysięcy trzystu wieczorów i poranków” — jak wyjaśnia anielski posłaniec — „święte miejsce zostanie doprowadzone do właściwego stanu”, inaczej mówiąc „odniesie zwycięstwo” (Daniela 8:13, 14, The New English Bible).

25. Jak długo miał trwać proroczy okres 2300 dni i z jakim wydarzeniem musi on mieć związek?

²⁵ Wspomniane 2300 dni to okres proroczy. W grę wchodzą więc prorocze lata, liczące po 360 dni (Objawienie 11:2, 3; 12:6, 14). Całość miała zatem trwać 6 lat, 4 miesiące i 20 dni. Kiedy biegł ten okres? W latach trzydziestych XX wieku lud Boży w różnych krajach doznawał coraz surowszych prześladowań. A podczas II wojny światowej zaczęto zajadle prześladować Świadków Jehowy mieszkających na obszarze dwuczłonowego mocarstwa anglo-amerykańskiego. Za co? Za to, że niezłomnie pozostawali „bardziej posłuszni Bogu jako władcy niż ludziom” (Dzieje 5:29). Tak więc owe 2300 dni musi mieć związek z tą wojną.b Ale co wiadomo o początku i końcu tego proroczego okresu?

26. (a) Najwcześniej odkąd można liczyć 2300 dni? (b) Kiedy upłynął ten okres?

²⁶ Skoro „święte miejsce” miało zostać „doprowadzone”, a właściwie przywrócone, do prawidłowego stanu, to 2300 dni musiało się zacząć we wcześniejszym okresie, gdy z Bożego punktu widzenia było ono jeszcze we „właściwym stanie”. Najwcześniejszą datą może być 1 czerwca 1938 roku, kiedy to na łamach Strażnicy (w wydaniu angielskim) opublikowano pierwszą część artykułu „Organizacja”. Druga część ukazała się w Strażnicy z 15 czerwca 1938 roku. Jeżeli policzymy 6 lat, 4 miesiące i 20 dni od 1 lub 15 czerwca 1938 roku, to okaże się, iż wspomniane 2300 dni skończyło się 8 lub 22 października 1944 roku. W pierwszym dniu specjalnego zgromadzenia, które odbyło się 30 września i 1 października 1944 roku w Pittsburghu (stan Pensylwania, USA), prezes Towarzystwa Strażnica wygłosił przemówienie na temat „Dzisiejsze dostosowanie się do teokratycznych wytycznych”. Dnia 2 października na dorocznym zgromadzeniu członków Towarzystwa dokonano zmian w statucie, by w granicach obowiązującego prawa jak najściślej dostosować go do porządku teokratycznego. A gdy na łamach naszych publikacji podano lepsze zrozumienie wymagań biblijnych, wkrótce potem zbory Świadków Jehowy w pełniejszej mierze przyjęły teokratyczną strukturę organizacyjną.

27. Co świadczy o tym, że wskutek prześladowań, do jakich dochodziło w latach II wojny światowej, składanie „ofiary ustawicznej” było ograniczone?

²⁷ W roku 1939, podczas owych 2300 dni, wybuchła II wojna światowa, toteż składanie w sanktuarium Bożym „ofiary ustawicznej” stało się wskutek prześladowań bardzo utrudnione. W roku 1938 Towarzystwo Strażnica miało 39 oddziałów, powołanych do nadzorowania działalności Świadków Jehowy na całej ziemi, a w roku 1943 już tylko 21. Nieznaczne były też w tym okresie wojennym przyrosty liczby głosicieli Królestwa.

28, 29. (a) Co się wydarzyło w organizacji Jehowy pod koniec II wojny światowej? (b) Co można powiedzieć o podejmowanych przez wrogów zajadłych próbach spustoszenia i zniszczenia „świętego miejsca”?

²⁸ Jak już wspomnieliśmy, w ostatnich miesiącach wojny Świadkowie Jehowy jeszcze raz potwierdzili, iż są zdecydowani wywyższać zwierzchnictwo Boga przez służenie Mu w ramach organizacji teokratycznej. Właśnie dlatego w roku 1944 rozpoczęli reorganizację swej działalności i struktury zarządzania. Na przykład w Strażnicy (angielskiej) z 15 października 1944 roku rozwinięto temat „Zorganizowani do końcowego dzieła”. Te i inne artykuły z tamtego okresu, omawiające zagadnienia służbowe, wskazują, że 2300 dni dobiegło kresu i że „święte miejsce” zostało ponownie doprowadzone do „właściwego stanu”.

²⁹ Podejmowane przez wrogów zajadłe próby spustoszenia i zniszczenia „świętego miejsca” całkowicie spaliły na panewce. „Święci”, którzy jeszcze pozostawali na ziemi, oraz ich towarzysze należący do „wielkiej rzeszy” odnieśli zwycięstwo (Objawienie 7:9). A sanktuarium, przywrócone do właściwego, teokratycznego stanu, po dziś dzień trwa w świętej służbie dla Jehowy.