Pobudzeni do czynu

4. Jaka prorocza zapowiedź podana przez Joela urzeczywistniła się w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku?

⁴ Otrzymawszy ducha świętego, uczniowie w Jerozolimie od razu zaczęli dzielić się dobrą nowiną o wybawieniu z innymi — najpierw z tłumami zgromadzonymi owego poranka. W ten sposób spełniło się znamienne proroctwo, które osiem stuleci wcześniej zapisał Joel, syn Petuela: „Wyleję mego ducha na wszelkie ciało i wasi synowie oraz wasze córki na pewno będą prorokować. A waszym starcom śnić się będą sny. Młodzieńcy wasi zaś będą mieć wizje. I nawet na sług oraz na służebnice wyleję w owych dniach mego ducha (...) zanim nadejdzie wielki i napawający lękiem dzień Jehowy” (Joela 1:1; 2:28, 29, 31; Dzieje 2:17, 18, 20).

5. W jakim sensie pierwsi chrześcijanie prorokowali? (Zobacz przypis).

⁵ Czy to oznaczało, że Bóg zamierzał powołać całe pokolenie proroków, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, podobnych do Dawida, Joela czy Debory, i za ich pośrednictwem oznajmiać przyszłe wydarzenia? Nie. Chrześcijańscy ‛synowie i córki, słudzy i służebnice’ mieli prorokować w tym sensie, że duch święty miał ich pobudzić do ogłaszania „wspaniałych rzeczy”, które Jehowa już uczynił i jeszcze chciał uczynić. Mieli zatem przemawiać jako rzecznicy Najwyższego.a A jak na to zareagowały zgromadzone rzesze? (Hebrajczyków 1:1, 2).