Naśladowcy Jezusa będą musieli stawić czoła zaciekłym prześladowaniom, jednak on daje im pocieszającą obietnicę: „Gdy was wydadzą, nie zamartwiajcie się, jak lub co powiecie, bo w danej chwili otrzymacie pomoc — w gruncie rzeczy to nie wy będziecie mówić, ale będzie przez was mówić duch waszego Ojca”. Następnie Jezus mówi: „Brat wyda na śmierć brata, a ojciec własne dziecko, z kolei dzieci wystąpią przeciw rodzicom i też wydadzą ich na śmierć. Z powodu mojego imienia wszyscy będą was nienawidzić. Ale ten, kto wytrwa do końca, zostanie wybawiony” (Mateusza 10:19-22).

Wskazówki, ostrzeżenia i zachęty, których Jezus udzielił 12 apostołom, są naprawdę wspaniałe! Możemy być wdzięczni, że te słowa zostały podane także z myślą o tych, którzy mieli uczestniczyć w dziele głoszenia już po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa. Wskazuje na to wypowiedź, że „wszyscy będą (...) nienawidzić” jego uczniów — a nie tylko ci, do których zostali posłani apostołowie. Warto dodać, że Biblia nie wspomina, żeby podczas tej krótkiej kampanii ewangelizacyjnej w Galilei apostołowie byli ciągani przed namiestników czy królów albo wydawani na śmierć przez najbliższych krewnych.

Kiedy Jezus przekazuje te informacje apostołom, ewidentnie ma na myśli przyszłość. Weźmy pod uwagę jego wypowiedź, że uczniowie nie zdążą obejść przydzielonego im terenu, „zanim przybędzie Syn Człowieczy”. W ten sposób wskazuje, że jego naśladowcy nie ukończą dzieła głoszenia o Królestwie Bożym, zanim chwalebny Król Jezus Chrystus nie przybędzie jako sędzia wyznaczony przez Jehowę.