Tydzień, który zmienił świat

„Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Jehowy!” (MATEUSZA 21:9).

1. Na jakie dwie zupełnie odmienne grupy miały wpływ wydarzenia z sierpnia ubiegłego roku?

„TRZY ELEKTRYZUJĄCE DNI, KTÓRE WSTRZĄSNĘŁY ŚWIATEM”. Tego rodzaju tytuły pojawiały się na pierwszych stronach gazet w sierpniu 1991 roku, uzmysławiając, iż na ziemi w bardzo krótkim czasie mogą zajść dramatyczne zmiany. Ale druga połowa sierpnia była okresem bogatym w wydarzenia nie tylko dla świata, lecz także dla ludzi, o których Jezus powiedział, że ‛do świata nie należą’. Chodzi o Świadków Jehowy (Jana 17:14).

2, 3. (a) Jak w Zagrzebiu pomimo groźby wojny zatryumfowała wolność? (b) Jak w Odessie została nagrodzona silna wiara?

² Postanowili oni odbyć w dniach od 16 do 18 sierpnia pierwsze w swych dziejach zgromadzenie międzynarodowe na terenie Jugosławii. Jak się później okazało, było to zarazem pierwsze duże zgromadzenie sług Jehowy w kraju stojącym na progu wojny domowej. Miejscowi Świadkowie oraz ochotnicy z sąsiednich państw przez dwa miesiące trudzili się, żeby zrobić gruntowne porządki na stadionie piłkarskim HAŠK Građanski w Zagrzebiu. Obiekt ten, dokładnie uprzątnięty, wspaniale nadawał się na zgromadzenie „Ludu miłującego wolność Bożą”. Zamierzały wziąć w nim udział tysiące delegatów z zagranicy, w tym 600 ze Stanów Zjednoczonych. Tymczasem z uwagi na coraz większą groźbę konfliktu słychać było głosy, że „Amerykanie na pewno nie przyjadą”. A jednak przyjechali, podobnie jak delegaci z wielu innych państw. W sumie spodziewano się 10 000 uczestników, ale w ostatnim dniu zgromadzenia liczba obecnych wyniosła aż 14 684! Wszyscy dostąpili obfitych błogosławieństw, a to dzięki temu, że ‛nie opuścili wspólnego zebrania’ (Hebrajczyków 10:25).

³ Trzy kolejne dni po kongresie w Zagrzebiu upłynęły pod znakiem zamachu stanu w Związku Radzieckim. W tym czasie chrześcijanie miłujący wolność Bożą czynili ostatnie przygotowania do zgromadzenia w Odessie na Ukrainie. Czy się odbędzie? Ożywieni silną wiarą, Świadkowie Jehowy kończyli gruntowne odnawianie stadionu; stale też napływali delegaci. I oto jak gdyby za sprawą cudu pucz się zakończył, a we wspaniałym zjeździe w dniach 24 i 25 sierpnia wzięło udział 12 115 uczestników, z których 1943 — czyli aż 16 procent — dało się ochrzcić! Nowi Świadkowie razem z braćmi już od dawna zachowującymi prawość radowali się, że w pełni zaufali Jehowie i przybyli na to zgromadzenie (Przysłów [Przypowieści] 3:5, 6).

4. Pod jakim względem Świadkowie Jehowy z Europy Wschodniej wzięli wzór z Jezusa?

⁴ Ci wierni Świadkowie Jehowy poszli za przykładem naszego Wzorodawcy, Jezusa Chrystusa, który nigdy nie opuścił żadnego święta nakazanego przez Jehowę — nawet wtedy, gdy Żydzi usiłowali go zabić. Kiedy udawał się do Jeruzalem na swą ostatnią Paschę, stali wokół świątyni i pytali jeden drugiego: „Cóż sądzicie? Zapewne nie przyjdzie na święto?” (Jana 11:56, Bw). Ale Jezus przyszedł! W ten sposób rozpoczął się tydzień, którego finał zmienił bieg dziejów ludzkości. Prześledźmy najważniejsze wydarzenia, jakie się rozegrały w dniach od 8 do 14 Nisan.

8 Nisan

5. Z czego Jezus zdawał sobie sprawę, gdy szedł do Betanii 8 Nisan 33 roku?

⁵ Tego dnia Jezus razem z uczniami przybywa do Betanii. Spędzi tu sześć kolejnych nocy w domu swego umiłowanego przyjaciela, Łazarza, którego niedawno wskrzesił z martwych. Betania leży blisko Jeruzalem. Wcześniej Jezus na osobności uprzedził uczniów: „Oto wstępujemy do Jeruzalem, a Syn Człowieczy zostanie wydany naczelnym kapłanom i uczonym w Piśmie i oni skażą go na śmierć, i wydadzą go ludziom z narodów, aby go wystawiono na pośmiewisko, ubiczowano i przybito do pala, a trzeciego dnia zostanie wskrzeszony” (Mateusza 20:18, 19). W pełni zdaje sobie sprawę, że czeka go nadzwyczaj bolesne, ostateczne wypróbowanie. Mimo to nie szczędzi wysiłków, by udzielać serdecznej pomocy swym duchowym braciom. Obyśmy zawsze mieli „takie usposobienie, jakie było też u Chrystusa Jezusa” (Filipian 2:1-5; 1 Jana 3:16).

9 Nisan

6. Co zrobiła Maria wieczorem 9 Nisan i co Jezus powiedział Judaszowi?

⁶ Zaszło słońce i rozpoczął się 9 Nisan. Jezus spożywa posiłek w domu Szymona, niegdyś chorego na trąd. Właśnie tutaj Maria, siostra Łazarza, wylewa kosztowny wonny olejek na głowę i stopy Chrystusa oraz pokornie wyciera je swymi włosami. Kiedy Judasz to potępia, Jezus odpowiada: „Zostaw ją, żeby dopełniła tego zwyczaju ze względu na dzień mego pogrzebu”. Naczelni kapłani dowiadują się, iż wielu Żydów idzie do Betanii i zaczyna wierzyć w Jezusa, toteż knują spisek, by zabić zarówno jego, jak i Łazarza (Jana 12:1-7).

7. W jaki sposób rano 9 Nisan zostało uczczone imię Jehowy i co wtedy przepowiedział Jezus?

⁷ Wczesnym rankiem Jezus udaje się do Jeruzalem. Ludzie tłumnie wychodzą mu na spotkanie, machając gałązkami palmowymi i wykrzykując: „Racz nas wybawić! Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Jehowy, sam król Izraela!” Jezus jedzie do Jeruzalem, siedząc na oślęciu, czym wypełnia proroctwo z Księgi Zachariasza 9:9. Zbliżając się do miasta, płacze nad nim i przepowiada, że Rzymianie otoczą je ostrokołem, a następnie całkowicie zniszczą. Proroctwo to spełnia się po 37 latach. (Stanowi to również zapowiedź klęski chrześcijaństwa, podobnie odstępczego jak starożytne Jeruzalem). Przywódcy żydowscy nie chcą, by Jezus został ich królem. Ze złością wołają: „Oto świat poszedł za nim” (Jana 12:13, 19).

10 Nisan

8. Jak 10 Nisan Jezus okazał głęboki szacunek dla domu Jehowy i co się później wydarzyło?

⁸ Jezus ponownie odwiedza świątynię. Po raz drugi wypędza z niej chciwych kupców oraz ludzi trudniących się wymianą pieniędzy. W domu modlitwy należącym do Jehowy nie ma miejsca na komercjalizm — przejaw „umiłowania pieniędzy”! (1 Tymoteusza 6:9, 10). Jezus wkrótce poniesie śmierć. Chcąc to unaocznić, podaje przykład wysianego ziarna. Nasiona takie obumierają, ale gdy wykiełkują, powstaje kłos z wieloma ziarnami. Podobnie gdy on umrze, ogromna rzesza osób wierzących w niego osiągnie życie wieczne. Dręczony myślą o nadchodzącej śmierci, Jezus modli się, by przysporzyła ona chwały imieniu Jehowy. Wówczas z nieba rozlega się głos Boży, słyszalny dla wszystkich obecnych: „Już okryłem je chwałą i znowu je chwałą okryję” (Jana 12:27, 28).

11 Nisan — pracowity dzień

9. (a) Jak 11 Nisan Jezus zobrazował wyrok ciążący na odstępczych Żydach? (b) Kto, według przypowieści Jezusa, zaprzepaścił wspaniałą sposobność?

⁹ Jezus ze swymi uczniami kolejny raz opuszcza Betanię. Czeka go bardzo pracowity dzień. Na trzech przykładach wykazuje, dlaczego odstępczy Żydzi zasłużyli na potępienie. Wcześniej przeklął nie owocujące drzewo figowe; jego uschnięcie wyobraża stan tego niewiernego, bezowocnego narodu. W świątyni opowiada o niegodziwych dzierżawcach winnicy, którzy w końcu zabijają nawet dziedzica — syna jej właściciela. Unaocznił w ten sposób, że Izraelici sprzeniewierzyli się temu, co otrzymali od Jehowy, a swą zdradę przypieczętują zamordowaniem Jezusa. Następnie mówi o uczcie weselnej wyprawionej przez króla (Jehowę). Kiedy zaproszeni goście (Żydzi) samolubnie wymawiają się od przybycia, wezwanie zostaje skierowane do obcych (pogan). Niektórzy z nich przychodzą na tę ucztę, ale jeden nie ma odpowiedniej szaty weselnej, więc musi być stamtąd wyrzucony na zewnątrz. Wyobraża on rzekomych chrześcijan należących do kościołów chrześcijaństwa. Za dni Jezusa wielu Żydów zostało zaproszonych, „ale mało wybranych” — tylko nieliczni znaleźli się wśród 144 000 opieczętowanych dziedziców Królestwa niebiańskiego (Mateusza 22:14; Objawienie 7:4).

10-12. (a) Za co Jezus napiętnował żydowskich przywódców religijnych i jak potępił tych obłudników? (b) Jak został wykonany wyrok na odstępczych Żydach?

¹⁰ Obłudni przywódcy religijni szukają okazji, by pojmać Jezusa, ale on umiejętnie odpowiada na szereg podchwytliwych pytań i publicznie wprawia ich w zakłopotanie. Jakże otwarcie gani tych odstępczych religiantów! Są żądni chwały, noszą specjalne szaty oraz lubują się w szumnych tytułach, takich jak „Rabbi” czy „Ojciec”, w czym naśladuje ich wielu dzisiejszych duchownych. Dlatego Jezus podaje regułę: „Ktokolwiek sam siebie wywyższa, będzie upokorzony, a kto sam się korzy, zostanie wywyższony” (Mateusza 23:12).

¹¹ Następnie Chrystus ostro piętnuje tych przywódców religijnych. Siedem razy wykrzykuje: ‛Biada wam!’, nazywając ich ślepymi przewodnikami i obłudnikami. Mówi im wprost, dlaczego ich potępia. Uniemożliwiają ludziom wejście do Królestwa niebios. Każdy pozyskany przez nich prozelita dwakroć bardziej podlega karze Gehenny, prawdopodobnie już wcześniej zasługując na unicestwienie za swe ciężkie grzechy lub fanatyzm. „Głupcy i ślepcy!” — woła Jezus do faryzeuszy, bardziej zainteresowanych złotem świątyni niż wspieraniem praktykowanego w niej czystego wielbienia. Płacą dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz pomijają to, co ważniejsze w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wierność. Rytualne obmywania nigdy nie oczyszczą ich skalanych wnętrz — konieczne jest oczyszczenie serca dzięki wierze w ofiarę, którą wkrótce złoży Jezus. Tkwiąca w nich obłuda i nieprawość kłóci się z ich „pobielaną” powierzchownością (Mateusza 23:13-29).

¹² Tak, biada faryzeuszom, „synom tych, którzy mordowali [starożytnych] proroków”! Przypominają węże, pomiot żmijowy, i czeka ich Gehenna, gdyż zabiją nie tylko Jezusa, lecz także jego posłańców. Wyrok zostanie wykonany „na tym pokoleniu”. I rzeczywiście, po 37 latach Jeruzalem legło w gruzach (Mateusza 23:30-36).

13. Do czego można dziś odnieść wypowiedzi Jezusa na temat składania datków w świątyni?

¹³ Przed opuszczeniem świątyni Jezus wyraża się z uznaniem o ubogiej wdowie, która wrzuca do skarbony dwie drobne monety — „wszystko, co miała na swe utrzymanie”. Jakże różni się od chciwych bogaczy, ofiarujących jedynie symboliczne datki! Podobnie jak ona, Świadkowie Jehowy w dobie obecnej ochoczo poświęcają czas, siły i mienie, by wspierać ogólnoświatowe dzieło Królestwa i przyczyniać się do jego rozwoju. W niczym nie przypominają niemoralnych kaznodziejów telewizyjnych, którzy zbijają fortuny, łupiąc swoich wiernych! (Łukasza 20:45 do 21:4, Bw).

Kończy się 11 Nisan

14. Co Jezus opłakiwał i jak odpowiedział na pytanie uczniów?

¹⁴ Jezus opłakuje Jeruzalem i jego mieszkańców, po czym oświadcza: „Żadną miarą nie ujrzycie mnie odtąd, aż powiecie: ‚Błogosławiony ten, który przychodzi w imieniu Jehowy!’” (Mateusza 23:37-39). Później, już na Górze Oliwnej, najbliżsi uczniowie pytają go o to wszystko, toteż Jezus opisuje znak mający świadczyć o jego obecności w mocy Królestwa oraz o zakończeniu złego, szatańskiego systemu rzeczy (Mateusza 24:1 do 25:46; Marka 13:1-37; Łukasza 21:5-36).

15. Omów znak świadczący o obecności Chrystusa jako sędziego i wyjaśnij, kiedy zaczął się spełniać.

¹⁵ Nawiązując do rychłego wykonania wyroku, który Jehowa wydał na świątynię, Jezus wskazuje, iż będzie to pierwowzorem katastrofalnych wydarzeń przy zakończeniu całego teraźniejszego systemu rzeczy. Obecność Chrystusa mają znamionować działania wojenne na niespotykaną skalę, a także głód, trzęsienia ziemi, zarazy, brak miłości i bezprawie. Jakże dokładnie sprawdzają się jego słowa w XX wieku, zwłaszcza od roku 1914!

16, 17. Jaki rozwój wydarzeń zapowiedział Jezus i jak chrześcijanie powinni reagować na to proroctwo?

¹⁶ Punktem kulminacyjnym będzie „wielki ucisk, jaki się nie zdarzył od początku świata aż dotąd ani się więcej nie zdarzy”. Będzie on równie niszczycielski w skutkach jak potop za dni Noego, toteż Jezus przestrzega, byśmy nie dali się pochłonąć świeckim dążeniom. „Czuwajcie więc bezustannie, ponieważ nie wiecie, którego dnia przyjdzie wasz Pan”. Jakże szczęśliwi jesteśmy, że ustanowił namaszczonego duchem Bożym „niewolnika wiernego i rozumnego”, by nas ostrzegał i obficie karmił pod względem duchowym w trwającym już dniu obecności Chrystusa! (Mateusza 24:21, 42, 45-47).

¹⁷ W XX wieku widzimy „udręczenie narodów nie znających drogi wyjścia”, podczas gdy ‛ludzie mdleją ze strachu i w oczekiwaniu tego, co przyjdzie na zamieszkaną ziemię’. Ale Jezus nas zapewnia: „Gdy się to pocznie dziać, wyprostujcie się i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze wyzwolenie”. Ostrzega też: „Zwracajcie na siebie uwagę, aby nigdy wasze serca nie były obciążone objadaniem się i nadmiernym piciem, i troskami życiowymi, a nagle by was zaskoczył ten dzień jak sidło”. Jeżeli chcemy stanąć przed „Synem Człowieczym” w czasie jego obecności i okazać się godni uznania, to musimy zachowywać czujność (Łukasza 21:25-28, 34-36).

18. Jaką zachętę możemy czerpać z przypowieści o dziesięciu pannach i o talentach?

¹⁸ Kończąc proroczy opis obecnych wydarzeń, Jezus podaje trzy unaocznienia. Najpierw w przypowieści o dziesięciu pannach kolejny raz podkreśla konieczność ‛czuwania’. Następnie za pomocą przypowieści o niewolnikach i talentach ukazuje, że nagrodą za pracowitość jest zaproszenie, by ‛wejść do radości pana’. Zarówno pomazańcy, których ta przypowieść dotyczy, jak i drugie owce mogą czerpać z niej otuchę (Mateusza 25:1-30).

19, 20. Jaką widoczną dziś, zachwycającą więź uwydatnia przypowieść o owcach i kozłach?

¹⁹ Trzecia przypowieść odnosi się do obecności Jezusa jako Władcy, który przyszedł, żeby zasiąść na chwalebnym, niebiańskim tronie. Jest to czas sądzenia narodów i rozdzielania wszystkich mieszkańców ziemi na dwie grupy: jedną stanowią ludzie potulni, mający usposobienie owiec, a drugą — uparci niczym kozły. Owce ze wszystkich sił starają się wspierać braci Króla, czyli ostatek pomazańców przebywających na ziemi w obecnym czasie końca, i dlatego w nagrodę otrzymają życie. Natomiast niewdzięczne kozły pójdą na wieczną zagładę (Mateusza 25:31-46).

²⁰ Jakże wspaniała więź łączy drugie owce z braćmi Króla w czasie zakończenia tego systemu rzeczy! Chociaż w początkowym okresie obecności Jezusa namaszczony ostatek dźwigał cały ciężar pracy zleconej przez Boga, teraz 99,8 procent sług Bożych na ziemi stanowią miliony gorliwych chrześcijan należących do drugich owiec (Jana 10:16). Dają dowody, iż jako towarzysze zachowujących prawość pomazańców też są gotowi znosić ‛głód, pragnienie, nagość, choroby i wtrącanie do więzień’.a

12 Nisan

21. Co dojrzewa w dniu 12 Nisan i w jaki sposób?

²¹ Spisek na życie Jezusa dojrzewa. Judasz odwiedza w świątyni naczelnych kapłanów i zgadza się zdradzić Jezusa za 30 sztuk srebra. Nawet ten szczegół został przepowiedziany (Zachariasza 11:12).

13 Nisan

22. Jakie przygotowania poczyniono 13 Nisan?

²² Jezus pozostaje w Betanii, chcąc prawdopodobnie oddać się modlitwie i rozmyślaniom, a do Jeruzalem wysyła uczniów, by odszukali dom „tego a tego” mężczyzny i w sali na piętrze przygotowali Paschę (Mateusza 26:17-19). Po zachodzie słońca będzie tam z nimi obchodzić najdonioślejszą uroczystość w całych dziejach. Co przyniesie 14 Nisan? Wyjaśni to następny artykuł.

[Przypis]

Spróbuj podsumować

◻ Z jakimi przejawami gościnności i serdeczności spotkał się Jezus w dniach od 8 do 10 Nisan?

◻ Jak w dniu 11 Nisan Jezus potępił obłudnych przywódców religijnych?

◻ Jakie wielkie proroctwo podał Jezus i jak się ono spełnia obecnie?

◻ Co się wydarzyło 12 i 13 Nisan?

[Ilustracja na stronie 12]

Jezus mówi z uznaniem o ubogiej wdowie, która ofiarowała dwie drobne monety — wszystko, co miała