18. (a) Jak Żydzi zmienili przykazanie miłości bliźniego i jak Jezus się temu sprzeciwił? (b) Jak Jezus odpowiedział znawcy Prawa, który chciał zawęzić zakres pojęcia „bliźni”?

¹⁸ W szóstym, ostatnim już przykładzie, Jezus dobitnie wykazał, jak tradycja rabiniczna podważa Prawo Mojżeszowe: „Słyszeliście, że powiedziano: ‛Będziesz miłować swego bliźniego, a nienawidzić swego nieprzyjaciela’. Ja jednak mówię wam: Stale miłujcie swych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują” (Mateusza 5:43, 44). Spisane Prawo nie zawierało ograniczeń co do okazywania miłości, gdyż jego przepis brzmiał: „Miłuj swego bliźniego jak samego siebie” (Kapłańska 19:18). Wymaganie to nie odpowiadało faryzeuszom, którzy chcąc je uchylić, zawęzili zakres pojęcia „bliźni” do ludzi przestrzegających tradycji. Toteż gdy Jezus przypomniał później pewnemu znawcy Prawa o obowiązku ‛miłowania bliźniego jak samego siebie’, ten wykrętnie zapytał: „Kto właściwie jest moim bliźnim?” Jezus odpowiedział mu przypowieścią o miłosiernym Samarytaninie: Ty bądź bliźnim dla każdego, kto potrzebuje od ciebie pomocy (Łukasza 10:25-37).

20. W jaki sposób Jezus nie tylko nie uchylał Prawa Mojżeszowego, lecz jeszcze podniósł jego wartość i pogłębił zastosowanie?

²⁰ Kiedy więc Jezus nawiązywał do Prawa Mojżeszowego, a potem dodawał: „Ja jednak wam mówię”, nie usuwał go w cień ani nie zastępował czymś nowym. Przeciwnie, poszerzał i pogłębiał znaczenie Prawa, ukazując jego ducha. Wznioślejsze przykazanie miłości braterskiej stawia nienawiść na równi z morderstwem. Wznioślejszy miernik czystości moralnej potępia snucie lubieżnych myśli jako cudzołóstwo. Wznioślejsze prawo dotyczące małżeństwa nie zezwala na rozwody z błahych przyczyn, gdyż zawarte potem nowe związki byłyby cudzołożne. Wznioślejsza zasada prawdomówności ukazuje zbyteczność przysięgania. Wznioślejsze wymaganie łagodności nakazuje odrzucić mściwość. Wznioślejsze prawo miłości każe naśladować bezgraniczną miłość Bożą.