‛Nie wstydzimy się dobrej nowiny’

„Nie wstydzę się (...) dobrej nowiny; jest ona przecież mocą Bożą ku wybawieniu każdego wierzącego” (RZYMIAN 1:16).

1. W jaki sposób zazwyczaj bywa przyjmowana dobra wiadomość? Jak jednak pozbawieni wiary ludzie ze świata mieli się zapatrywać na dobrą nowinę o Królestwie Bożym?

WIADOMOŚĆ, która jednej osobie wydaje się dobrą nowiną, może wcale nią nie być w oczach kogoś innego. Na ogół ten, kto przynosi dobre wieści, jest mile widziany i napotyka uszy chętne do słuchania. Niemniej jednak Biblia zapowiada, że wyzuci z wiary ludzie ze świata nie będą uważali dobrej nowiny o Królestwie Bożym ani jego orędzia o zbawieniu za informację budzącą zachwyt (por. 2 Koryntian 2:15, 16).

2. Co napisał apostoł Paweł o głoszonej przez siebie dobrej nowinie i dlaczego jego orędzie po dziś dzień jest dobrą wieścią?

² Człowiekiem posłanym z misją rozgłaszania dobrej nowiny był między innymi apostoł Paweł. Jak odnosił się do tego zlecenia? Oto jego wypowiedź: „Mam w sobie wielką ochotę, aby opowiadać dobrą nowinę również u was tam w Rzymie. Nie wstydzę się bowiem dobrej nowiny” (Rzymian 1:15, 16). Wiadomość, która miałaby być dobra dzisiaj, po upływie blisko 2000 lat od chwili, gdy apostoł Paweł pisał do chrześcijan mieszkających w Rzymie, musiałaby być naprawdę trwałą dobrą nowiną. W rzeczy samej jest to „wieczna dobra nowina” (Objawienie 14:6).

3, 4. Dlaczego apostoł Paweł oświadczył, że nie wstydzi się dobrej nowiny?

³ Dlaczego Paweł oświadczył, że się nie wstydzi dobrej nowiny? A dlaczego miałby z jej powodu odczuwać zażenowanie? Otóż orędzie to nie było popularne, gdyż powoływało się na człowieka, który został przybity do pala męki niczym pogardzany przestępca, co według wszelkich zewnętrznych pozorów stawiało go doprawdy w jak najgorszym świetle. Mężczyzna ten przez trzy i pół roku przemierzał wzdłuż i wszerz Palestynę z omawianą dobrą nowiną, napotykając silny sprzeciw Żydów, a zwłaszcza ich przywódców religijnych. Teraz zaś Paweł, występujący w imieniu tego wzgardzonego człowieka, zetknął się z równie wrogą postawą (Mateusza 9:35; Jana 11:46-48, 53; Dzieje Apostolskie 9:15, 20, 23).

⁴ Ze względu na taki sprzeciw Paweł i inni uczniowie Jezusa mogli uchodzić za ludzi, którzy mają się czego wstydzić. W gruncie rzeczy Paweł obstawał teraz przy czymś, co niegdyś sam traktował jako rzecz haniebną. Brał wtedy bezpośredni udział w zniesławianiu naśladowców Jezusa Chrystusa (Dzieje Apostolskie 26:9-11). Później jednak zaniechał tego i w rezultacie znosił gwałtowne prześladowanie na równi z innymi osobami, które się stały chrześcijanami (Dzieje Apostolskie 11:26).

5. Jak Paweł wyjaśnił swoje stwierdzenie, iż nie wstydzi się dobrej nowiny?

⁵ Gdyby ktoś czuł się zażenowany tylko dlatego, że jest naśladowcą Jezusa Chrystusa, znaczyłoby to, iż patrzy na sprawę z czysto ludzkiego punktu widzenia. Apostoł Paweł myślał całkiem inaczej. Chcąc wyjaśnić, dlaczego nie odczuwa zawstydzenia z powodu głoszonej przez siebie dobrej nowiny, oświadczył: „Jest ona przecież mocą Bożą ku wybawieniu każdego wierzącego” (Rzymian 1:16). Moc Boża nie prowadzi do zawstydzenia, gdy poprzez danego chrześcijanina działa w celu urzeczywistnienia cudownego zamierzenia chwalebnego Boga, którego czcił i wysławiał sam Jezus Chrystus (por. 1 Koryntian 1:18; 9:22, 23).

Obwieszczanie dobrej nowiny po całym świecie

6, 7. (a) Jakiemu obowiązkowi dotyczącemu dobrej nowiny starają się sprostać Świadkowie Jehowy i z jakim skutkiem? (b) Co niekiedy jest konieczne, chociaż nie chcemy dopuścić, żeby strach powstrzymał nas od dania świadectwa? (zob. przypis).

⁶ Nowożytni świadkowie na rzecz Jehowy, podobnie jak Paweł, są uczniami Jego okrytego chwałą Syna, Jezusa Chrystusa. Właśnie tym swoim świadkom Jehowa powierzył skarb „chwalebnej dobrej nowiny” (1 Tymoteusza 1:11). Jego świadkowie nie uchylają się od związanych z tym poważnych obowiązków i są usilnie zachęcani, żeby się jej nie wstydzili (2 Tymoteusza 1:8). Niezmiernie ważną jest rzeczą, byśmy nigdy nie dali bojaźni czy lękliwości powstrzymać się od głoszenia i otwartego występowania w roli Świadków Jehowy.a

⁷ Takie śmiałe, nieustraszone świadczenie zaowocowało obwieszczaniem po całej ziemi imienia Boga Najwyższego oraz głoszeniem na skalę ogólnoświatową dobrej nowiny o Jego Królestwie. Syn Boży oświadczył: „Ta dobra nowina o Królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom; i wtedy nadejdzie koniec”. Jego zapowiedź w żadnym wypadku nie może spełznąć na niczym (Mateusza 24:14). Dobra nowina jest dziś głoszona w ponad 210 krajach i działalność ta bynajmniej jeszcze nie dobiegła kresu. Nie wstydząc się dobrej nowiny i śmiało patrząc w przyszłość, modlimy się tak jak pierwsi uczniowie Jezusa Chrystusa: „A teraz, Jehowo, (...) pozwól swym niewolnikom dalej głosić słowo Twoje z całą odwagą” (Dzieje Apostolskie 4:29).

8. Dlaczego Świadkowie Jehowy nie powinni się zniechęcać sprzeciwem we wszystkich krajach na ziemi?

⁸ Prawdą jest, że w każdym narodzie Świadkowie Jehowy spotykają się ze sprzeciwem i nienawiścią, ale w ten sposób staje się widoczny zapowiedziany znak rozpoznawczy szczerych czcicieli jedynego żywego i prawdziwego Boga (Jana 15:20, 21; 2 Tymoteusza 3:12). Zamiast więc z tego powodu ulegać zniechęceniu i przygnębieniu, głosiciele dobrej nowiny nabierają pewności, że cieszą się upodobaniem Bożym i należą do organizacji, która ma uznanie Pana Wszechwładnego, Jehowy.

9. Dlaczego niewiele znaczy okoliczność, że mamy przeciwko sobie cały świat?

⁹ Nigdy nie zapominajmy: Wspiera nas najwyższy Bóg całego wszechświata! Jakież to więc ma znaczenie, że świat oraz wszystkie jego sekty religijne i partie polityczne występują przeciwko nam? Jednorodzony Syn Boży musiał stawić czoło całemu światu i my w podobnej sytuacji również nie odczuwamy zawstydzenia. Jezus otwarcie powiedział apostołom: „Jeżeli świat was nienawidzi, wiecie, że mnie znienawidził wcześniej niż was. Gdybyście należeli do świata, świat lubiłby, co swoje. Ponieważ jednak nie należycie do świata, ale ja was ze świata wybrałem, więc świat was nienawidzi” (Jana 15:18, 19).

10. Z której strony po większej części pochodzą prześladowania Świadków Jehowy i dlaczego słudzy Boży się ich nie wstydzą?

¹⁰ I rzeczywiście we wszystkich częściach świata, a zwłaszcza w tak zwanych krajach chrześcijańskich, Świadkowie Jehowy znosili prześladowania. Takie traktowanie ze strony chrześcijaństwa bynajmniej nie dowodzi, iżby Świadkowie Jehowy nie byli naśladowcami Chrystusa. Dowodzi to raczej słuszności ich twierdzenia, że są prawdziwymi chrześcijanami, świadkami na rzecz Jehowy — Boga i Ojca Jezusa Chrystusa. A ponieważ są świadkami Bożymi, nie wstydzą się, gdy cierpią prześladowania na tle religijnym. Wezwanie zatem, jakie apostoł Paweł skierował do chrześcijan w pierwszym stuleciu, by nie czuli się zawstydzeni, słusznie odnosi się teraz do Świadków Jehowy (zob. Filipian 1:27-29).

Ogłaszanie najlepszej z nowin

11. Dlaczego przyjmując nazwę „Świadkowie Jehowy” nie przestaliśmy być naśladowcami Jezusa Chrystusa?

¹¹ Świadkowie Jehowy odważnie przyjęli nową nazwę i w ten sposób spełniła się obietnica dana przez Jehowę ludowi związanemu z Nim przymierzem, zapisana w Księdze Izajasza 43:10. Nie znaczy to wszakże, jakoby przestali naśladować Jezusa Chrystusa. Uznają go za Wodza i podążają jego śladami. Sam Jezus jest jednym ze świadków na rzecz Jehowy. Co więcej, jest Jego naczelnym Świadkiem (1 Tymoteusza 6:13; Objawienie 1:5).

12. Jakiego rodzaju nowinę Świadkowie Jehowy głoszą po całej ziemi i dlaczego?

¹² Orędzie, jakie Świadkowie Jehowy głoszą po całej ziemi, to najwspanialsza ze wszystkich możliwych nowin. Żaden rząd nie mógłby być dla ludzkości lepszy niż mesjańskie Królestwo ustanowione przez Jehowę. Ma ono panować nad światem ludzi, których Bóg postanowił odkupić i w tym celu posłał swego jednorodzonego Syna (Izajasza 9:6, 7 [9:5, 6, Bw]). Mieszkańcy ziemi, którym jest głoszona dobra nowina o tym Królestwie, mają sposobność, by przez przyjęcie jej okazać się godnymi daru życia wiecznego w stanie człowieczej doskonałości na naszej planecie przeobrażonej w raj.

13. Dlaczego możemy być pewni, że mesjańskie Królestwo będzie najlepszym rządem? Co w związku z tym Świadkowie Jehowy bez skrępowania zalecają drugim?

¹³ Rzeczą oczywistą jest, że skoro Jezus gotów był ponieść okrutną śmierć, aby odkupić swoich przyszłych poddanych, to na pewno zorganizuje dla nich jak najlepszy rząd. Zachęcamy każdego człowieka na ziemi: Zostań wiernym, posłusznym poddanym tego rządu. Nie wstydzimy się Królestwa, które szczerze zalecamy całej ludzkości. Nie wzbraniamy się o nim głosić, mimo iż może to na nas sprowadzić prześladowanie. Każdy z nas powtarza za apostołem Pawłem: „Nie wstydzę się (...) dobrej nowiny”.

14. Na jaką skalę według słów Jezusa miało być w naszych czasach obwieszczane Królestwo?

¹⁴ Jezus podał do wiadomości, że głoszenie dobrej nowiny o Królestwie będzie się odbywać na skalę ogólnoświatową, i całe to wielkie, dalekosiężne proroctwo dobrze pasowało do takiego orędzia (Marka 13:10). Nie wahał się zapowiedzieć obwieszczania Królestwa Jehowy w największym zakresie — aż po krańce ziemi (Dzieje Apostolskie 1:8). Jezus wiedział, że gdziekolwiek będzie można znaleźć ludzi, jego wierni naśladowcy dołożą gorliwych starań, by dotrzeć do nich z dobrą nowiną o Królestwie.

15, 16. (a) Kto zasługuje na to, by do niego dotarła dobra nowina? (b) Dlaczego pomimo sprzeciwu organizacji Diabła dzieło głoszenia zostanie doprowadzone do pomyślnego końca?

¹⁵ Obecnie żyją na ziemi miliardy ludzi, rozproszonych po wszystkich kontynentach i większych wyspach nawet dalekich mórz. Mimo to Świadkowie Jehowy nie uważają żadnej zamieszkanej części świata za zbyt odległą, by warto było podjąć wysiłki w celu zaniesienia tam dobrej nowiny. Cały nasz zaludniony glob jest symbolicznym podnóżkiem Jehowy Boga (Izajasza 66:1). Stworzenia ludzkie zamieszkujące każdą cząstkę tego podnóżka zasługują na to, by dotarło do nich orędzie o zbawieniu.

¹⁶ Teraźniejsza dobra nowina jest uszczęśliwiającą wieścią o już ustanowionym królewskim rządzie, w którym władzę sprawuje Mesjasz. Jezus wiedział, że nawet pomimo najbardziej dokuczliwych prześladowań ze strony organizacji Diabła prawdziwi naśladowcy Mesjasza, pobudzani duchem Bożym, zrobią wszystko, co w ich mocy, żeby „ta dobra nowina o Królestwie” — już istniejącym — rzeczywiście była „głoszona po całej zamieszkanej ziemi” (Mateusza 24:14).

Nie wstydźmy się Jehowy ani Jezusa Chrystusa

17. (a) Czego się nie wstydzą prawdziwi słudzy Boży? (b) Jaką regułę podał Jezus w Ewangelii według Marka 8:38 i jakie jest jej znaczenie?

¹⁷ Bóg Najwyższy nie wahał się nadać sobie imię, które brzmi Jehowa, toteż Jego wierni słudzy nie powinni się wstydzić tego imienia. Prawdziwi czciciele czują się szczęśliwi, będąc znani i identyfikowani jako ludzie, którzy są posłuszni Bogu i składają Mu niepodzielną cześć. Mówiąc o samym sobie, Jezus wyłuszczył następującą regułę czy też zasadę, zanotowaną w Ewangelii według Marka 8:38: „Kto zawstydzi się mnie i moich słów w tym cudzołożnym i grzesznym pokoleniu, tego również Syn Człowieczy będzie się wstydził, gdy przybędzie ze świętymi aniołami w chwale swego Ojca”. Podobnie kto by się wstydził Boga i Ojca naszego Pana, Jezusa Chrystusa, tego słusznie będzie się wstydził sam Jehowa. A wszelkie stworzenie, które swym postępowaniem dałoby Mu powód do zawstydzenia, nie zasługiwałoby na istnienie w żadnej dziedzinie panowania Bożego — ani w niebie, ani na ziemi (Łukasza 9:26).

18. (a) Dlaczego w nasze serca i umysły powinny głęboko zapaść słowa Jezusa zapisane w Mateusza 10:32, 33? (b) Jaki los spotyka tych, którzy ze strachu przed ludźmi wyrzekają się Jezusa i Jehowy? (Podaj przykłady, korzystając z przypisu.)

¹⁸ Oby w naszych sercach i umysłach wyryły się głęboko następujące słowa Jezusa Chrystusa: „Co do każdego, kto przed ludźmi wyznaje jedność ze mną, ja też wyznam jedność z nim przed moim Ojcem, który jest w niebiosach; ale kto się mnie wyrzeka przed ludźmi, tego i ja się wyrzeknę przed mym Ojcem, który jest w niebiosach” (Mateusza 10:32, 33; Łukasza 12:8, 9). Analogicznie ktokolwiek by się zaparł Boga i Ojca naszego Pana Jezusa Chrystusa, tego zaprze się sam Bóg. Człowiek taki nie wart byłby zaliczenia w poczet członków rodziny, w której naczelnym Synem jest Jezus Chrystus. W wyznaczonym przez Boga czasie musiałaby go dosięgnąć zagłada.b

19, 20. (a) Dlaczego ci, którzy się modlili o uświęcenie imienia Jehowy, nie będą mieli czego się wstydzić? (b) Czego dokonują nieustraszeni głosiciele Królestwa i dzięki jakiemu wsparciu?

¹⁹ Wysłuchana zostanie modlitwa wzorcowa, której Jezus nauczył swoich naśladowców: „Nasz Ojcze w niebiosach, niech imię Twoje będzie uświęcone. Niech nadejdzie Twoje Królestwo. Niech wola Twa dzieje się jak w niebie, tak i na ziemi” (Mateusza 6:9, 10). Kiedy już do tego dojdzie, uczniowie miłujący Jezusa nie będą mieli czego się wstydzić. Imię Jehowy będzie poważane i uświęcane nie tylko przez miliony obecnie żyjących, którzy nigdy nie będą potrzebowali umrzeć, ale też przez miliardy ludzi wywołanych z grobów przez Jezusa w okresie jego tysiącletniego królowania. Otworzy się przed nimi sposobność życia bez końca na rajskiej ziemi.

²⁰ Nieustraszeni głosiciele dobrej nowiny o Królestwie nie doznają wstydu i pomimo powszechnego sprzeciwu skutecznie przeprowadzają ogólnoświatowe dzieło świadczenia, gdyż wspiera ich moc nadludzka — są z nimi niebiańscy aniołowie. Dlatego też Świadkowie Jehowy ‛boją się Boga i dają Mu chwałę’ (Objawienie 14:6, 7).

Bez zawstydzenia bójmy się Boga i dawajmy Mu chwałę

21. Czego nie wstydzą się czynić Świadkowie Jehowy i jakie daje to rezultaty?

²¹ Świadkowie Jehowy udowodnili i dalej dowodzą, że nie wstydzą się odczuwać bojaźń przed Bogiem i dawać Mu chwałę, używając przy tym Jego osobistego imienia — Jehowa. Dostępują dzięki temu niewymownych błogosławieństw. Są one rezultatem dokładnego spełnienia się obietnic Najwyższego. Jakże dobitnie potwierdza to Jego pozycję żywego i prawdziwego Boga, suwerennego Władcy całego wszechświata!

22. Dlaczego na Świadków Jehowy spadnie gwałtowne prześladowanie? Jaka jednak czeka ich radość?

²² W niedalekiej przyszłości rządy polityczne zwrócą się przeciwko zwierzchnościom religijnym — także w obrębie chrześcijaństwa — i obrócą je wniwecz (Objawienie 17:16, 17). Następnie Świadkowie Jehowy popadną w okres gwałtownych prześladowań ze strony czynników świeckich. Nie zdołaliby wytrwać ani ocaleć, gdyby nie był z nimi wieczysty Bóg. On jednak ich wspomaga, toteż z radością ujrzą, jak wszyscy tacy nieprzyjaciele szczerych chrześcijan i samego Jehowy zostaną zgładzeni przez Boga, któremu Świadkowie niezachwianie oddają cześć. W przeciwieństwie do wrogów prawdziwej teokracji nie będą musieli znosić wstydu z powodu zdemaskowania i wytracenia, lecz doznają niezmiernej radości, śpiewając Jehowie: „Od czasu niezmierzonego aż po czas niezmierzony jesteś Bogiem” (Psalm 90:2).

23. Dlaczego Świadkowie Jehowy nie mają się czego wstydzić i co w rezultacie osiągną?

²³ Będą się oni chlubić Bogiem, Ojcem Jezusa Chrystusa, poprzez którego rodzina człowiecza dostąpiła odkupienia umożliwiającego życie wieczne na rajskiej ziemi w pełni ludzkiej doskonałości i szczęścia. Jakimż potężnym Bogiem okazał się Jehowa za pośrednictwem Chrystusa Jezusa! Jakże cudownie udowodnił, że w sposób mądry i nacechowany miłością używa, ale nie nadużywa swej wszechmocy! A zatem nie istnieje nic, czego byśmy się musieli wstydzić w związku z Nim albo z Jego jednorodzonym Synem, Jezusem Chrystusem. Nie wstydzimy się być głosicielami chwalebnej dobrej nowiny o niespożytej potędze Jehowy Boga, objawiającej się za pośrednictwem Jezusa Chrystusa, który w ostatnich godzinach swego życia na ziemi powiedział: „Odwagi! Ja przezwyciężyłem świat” (Jana 16:33). Obierając taki sposób postępowania, zawsze naśladujmy przykład apostoła Pawła, który nigdy się nie wstydził dobrej nowiny. Jeżeli na to się zdobędziemy, Bóg Wszechmocny i nas się nie powstydzi.

[Przypisy]

Pytania do podsumowania

◻ Jaką postawę względem głoszenia dobrej nowiny powinniśmy przybrać wzorem apostoła Pawła i dlaczego?

◻ Dlaczego orędzie rozgłaszane przez Świadków Jehowy jest najlepszą z wszelkich wieści?

◻ Przed czym Jezus ostrzegł każdego, kto by się go wstydził podczas jego przybycia w chwale Królestwa?

◻ Co spotyka tych, którzy się zapierają Jezusa i Jehowy?

◻ Czego zdołali bez zawstydzenia dokonać głosiciele dobrej nowiny, a to dzięki czemu?