„Które przykazanie jest pierwsze ze wszystkich?”

Co trzeba robić, żeby podobać się Bogu? Czy istnieje niekończąca się lista przepisów i reguł, których musimy przestrzegać? Na szczęście odpowiedź brzmi: nie. Jak wyjaśnił sam Jezus Chrystus, wymagania Boże zamykają się w jednym słowie. Odszukaj Ewangelię według Marka 12:28-31.

Warto poznać najpierw tło tej wypowiedzi Syna Bożego. Padła ona 11 Nisan, krótko przed jego śmiercią. Jezus nauczał wtedy w świątyni, a wrogowie próbowali go podejść, zadając mu podchwytliwe pytania. Za każdym razem jego odpowiedzi zamykały im usta. W końcu pojawiło się pytanie: „Które przykazanie jest pierwsze ze wszystkich?” (werset 28).

Odpowiedź wcale nie była oczywista. Wielu Żydów toczyło dyskusje, który z przeszło 600 przepisów Prawa Mojżeszowego jest „pierwszy”, czyli najważniejszy. Zapewne byli też tacy, którzy twierdzili, że wszystkie one są jednakowo ważne i że nie wolno ich wartościować. Jaka była reakcja Jezusa?

Wymienił on nie jedno, lecz dwa przykazania. Najpierw powiedział: „Masz miłować Jehowę, twojego Boga, całym swym sercem i całą swą duszą, i całym swym umysłem, i całą swą siłą” (werset 30; Powtórzonego Prawa 6:5). Zakresy znaczeniowe takich pojęć, jak „serce”, „dusza”, „umysł” i „siła”, w jakimś stopniu się nakładająa. Miłość do Jehowy musi więc przenikać całego człowieka, oddziaływać na to, jak korzysta on ze wszystkich swoich umiejętności, sił i środków. W pewnym komentarzu biblijnym tak to ujęto: „Boga należy miłować całkowicie, bez reszty”. Kto w ten sposób kocha Boga, ten każdego dnia stara się żyć tak, żeby zasłużyć na Jego aprobatę (1 Jana 5:3).

Następnie Jezus przytoczył drugie przykazanie: „Masz miłować swego bliźniego jak samego siebie” (werset 31; Kapłańska 19:18). Miłość do Boga i miłość do bliźnich są ze sobą nierozerwalnie związane. Ta druga wynika z pierwszej (1 Jana 4:20, 21). Jeśli kochamy bliźnich jak samych siebie, to traktujemy ich tak, jak sami chcielibyśmy być traktowani (Mateusza 7:12). Jednocześnie dajemy tym dowód miłości do Boga, na którego obraz przecież wszyscy zostaliśmy stworzeni (Rodzaju 1:26).

Jak ważne są te dwa przykazania? Jezus wyjaśnił: „Nie ma żadnego innego przykazania większego od tych” (werset 31). Według równoległej relacji ewangelicznej Jezus wskazał, że na nich ‛zawisły’ wszystkie pozostałe prawa (Mateusza 22:40).

Zaskarbienie sobie uznania Bożego nie jest zatem rzeczą skomplikowaną. Wszystko, czego Bóg od nas wymaga, zawiera się w jednym słowie: miłość. To właśnie ona jest — i zawsze będzie — istotą religii prawdziwej. Ale miłość to nie tylko uczucia czy słowa; muszą o niej świadczyć również czyny (1 Jana 3:18). Czy chciałbyś się dowiedzieć, jak rozwijać i okazywać miłość do Jehowy — Boga, który „jest miłością”? (1 Jana 4:8).