„I stało się, że umarł żebrak, i zanieśli go aniołowie na łono Abrahamowe; umarł też bogacz i został pochowany. A gdy w krainie umarłych cierpiał męki i podniósł oczy swoje, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie”.

Skoro bogacz i Łazarz nie są konkretnymi osobami, lecz przedstawiają grupy ludzi, więc logicznie rzecz biorąc ich śmierć jest także symboliczna. A co w takim razie wyobraża?

Jezus przed chwilą wskazał na zmianę warunków; nadmienił, że ‛do czasów Jana Chrzciciela był zakon i prorocy, lecz od tego czasu jest zwiastowane Królestwo Boże’. A zatem nie co innego, tylko działalność kaznodziejska Jana oraz Jezusa Chrystusa spowodowała śmierć bogacza i Łazarza w odniesieniu do ich poprzedniego stanu czy może raczej położenia.

Osoby należące do pokornej, skruszonej klasy Łazarza umierają względem swego dotychczasowego położenia, charakteryzującego się niedostatkiem duchowym, i osiągają pozycję ludzi cieszących się uznaniem Bożym. Dawniej musieli spoglądać ku przywódcom religijnym, by ci rzucili im jakieś okruchy z duchowego stołu, a teraz ich potrzeby zaspokajają prawdy biblijne przekazywane przez Jezusa. W ten sposób zostają przeniesieni na łono Większego Abrahama, Jehowy Boga; innymi słowy zaskarbiają sobie Jego uznanie.

Tymczasem osoby stanowiące klasę bogacza popadają w niełaskę u Boga, gdyż uporczywie odmawiają przyjęcia ogłaszanego przez Jezusa orędzia Królestwa. Dlatego umierają w odniesieniu do swej poprzedniej pozycji pozornej łaski. Mało tego — powiedziano o nich, iż w sensie symbolicznym przeżywają męki. Posłuchajmy, co mówi bogacz:

Jakże słuszne i uzasadnione jest takie odwrócenie sytuacji klas Łazarza i bogacza! Dochodzi do tego kilka miesięcy później, w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e., gdy miejsce starego przymierza Prawa zajmuje nowe przymierze. Staje się wówczas rzeczą najzupełniej jasną, że uznaniem Bożym cieszą się ci uczniowie, a nie faryzeusze ani inni przywódcy religijni. „Wielka przepaść”, oddzielająca symbolicznego bogacza od naśladowców Jezusa, wyobraża więc niezmienny, sprawiedliwy osąd Boży.