BIBLIOTEKA INTERNETOWA Strażnicy
BIBLIOTEKA INTERNETOWA
Strażnicy
polski
  • BIBLIA
  • PUBLIKACJE
  • ZEBRANIA
  • w90 1.2 ss. 8-9
  • Nie zdołali podejść Jezusa

Brak nagrań wideo wybranego fragmentu tekstu.

Niestety, nie udało się uruchomić tego pliku wideo.

  • Nie zdołali podejść Jezusa
  • Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 1990
  • Podobne artykuły
  • Udaremnione podstępy
    Największy ze wszystkich ludzi
  • Jezus nie daje się sprowokować przeciwnikom
    Jezus — droga, prawda i życie
  • „Strzeżcie się zakwasu faryzeuszy i saduceuszy”
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 1995
  • Taktyka kół religijnych w czasie działalności kaznodziejskiej Jezusa
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 1961
Zobacz więcej
Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 1990
w90 1.2 ss. 8-9

Życie i służba Jezusa

Nie zdołali podejść Jezusa

JEZUS nauczał w świątyni i dopiero co przedstawił swym przeciwnikom religijnym trzy przypowieści, w których zdemaskował ich niegodziwość. Faryzeusze wpadają w gniew i naradzają się, jak usidlić Jezusa, żeby wypowiedział coś, za co mogliby go aresztować. Zawiązują spisek i posyłają swoich uczniów oraz stronników Heroda, aby spróbowali go w czymś podejść.

„Nauczycielu”, mówią ci mężczyźni, „wiemy, że jesteś prawdomówny i nauczasz drogi Bożej zgodnie z prawdą, a nie dbasz o nikogo, bo nie patrzysz na wygląd zewnętrzny ludzi. Powiedz nam zatem: Jak uważasz, czy należy płacić podatek pogłówny Cezarowi?”

Jezus nie daje się nabrać na te pochlebstwa. Zdaje sobie sprawę, że jeśli powie: ‛Nie, nie jest rzeczą konieczną ani słuszną płacić ten podatek’, będzie można go oskarżyć o bunt przeciw Rzymowi. Natomiast gdyby oświadczył: ‛Tak, powinniście płacić ten podatek’, wzbudziłby przeciw sobie nienawiść Żydów, których mierzi narzucona im zależność od Rzymu. Odpowiada więc: „Dlaczego mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy? Pokażcie mi monetę podatku pogłównego”.

Kiedy mu ją przynieśli, pyta: „Czyj to obraz i napis?”

„Cezara”, odpowiadają.

„Spłacajcie więc Cezarowi, co należy do Cezara, a co jest Boże — Bogu”.

Usłyszawszy tę mistrzowską odpowiedź, wysłańcy popadają w zdumienie. Odchodzą i pozostawiają Jezusa w spokoju.

Widząc, że faryzeusze nic nie zdziałali przeciwko Jezusowi, podchodzą do niego saduceusze, którzy twierdzą, iż nie ma zmartwychwstania. Mówią: „Nauczycielu, Mojżesz rzekł: ‛Jeżeli ktoś umrze nie mając dzieci, brat ma się ożenić z jego żoną i wzbudzić potomstwo swemu bratu’. Otóż było u nas siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i zmarł, a nie mając potomstwa, pozostawił żonę swemu bratu. Podobnie było też z drugim i trzecim, i aż do siódmego. Na końcu po wszystkich umarła ta kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc którego z tych siedmiu będzie żoną? Wszyscy przecież ją mieli”.

Odpowiadając, Jezus rzekł: „Czy nie dlatego jesteście w błędzie, że nie wiecie nic o Pismach ani o mocy Bożej? Kiedy bowiem wstaną z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebiosach. A co do umarłych, że podlegają wskrzeszeniu, czyż nie czytaliście w księdze Mojżesza, w doniesieniu o krzaku ciernistym, jak Bóg do niego rzekł: ‛Jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba’? On nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych. Jesteście w wielkim błędzie”.

Tłumy jeszcze raz zdumiewają się nad odpowiedzią Jezusa. Nawet niektórzy z uczonych w Piśmie przyznają: „Nauczycielu, powiedziałeś dobrze”.

Faryzeusze widzą, że zamknął usta saduceuszom, toteż podchodzą do niego całą grupą. Chcąc znowu wystawić Jezusa na próbę, jeden z nich pyta: „Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?”

Jezus odpowiada: „Pierwsze brzmi: ‛Słuchaj, Izraelu, Jehowa — nasz Bóg — to jeden Jehowa, a ty będziesz miłować Jehowę, twego Boga, całym swym sercem i całą swą duszą, i całym swym umysłem, i całą swoją siłą’. Drugie jest to: ‛Będziesz miłować swego bliźniego jak siebie samego’. Żadne inne przykazanie nie jest większe od tych”. Jezus nawet dodaje jeszcze: „Na tych dwóch przykazaniach zawisło całe Prawo i Prorocy”.

„Dobrze, Nauczycielu, powiedziałeś zgodnie z prawdą”, przyznaje jeden z uczonych w Piśmie. „‛Jest Jeden i poza Nim nie ma innego’; a to miłowanie Go całym sercem i całym zrozumieniem, i z całej siły, oraz to miłowanie bliźniego jak samego siebie jest warte znacznie więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary”.

Widząc, że ów znawca Pism odpowiedział rozumnie, Jezus mówi do niego: „Niedaleko jesteś od Królestwa Bożego”.

Tak więc przez trzy dni — niedzielę, poniedziałek i wtorek — Jezus naucza w świątyni. Lud słucha go chętnie, ale rozgoryczeni przywódcy religijni chcą go zabić. Mateusza 22:15-40; Marka 12:13-34; Łukasza 20:20-40.

◆ Jaki spisek organizują faryzeusze, by podejść Jezusa, i co by się stało, gdyby im odpowiedział „tak” lub „nie”?

◆ Jak Jezus pokrzyżował też plany pragnących go usidlić saduceuszy?

◆ Jak faryzeusze próbują jeszcze raz wystawić Jezusa na próbę i z jakim rezultatem?

◆ Ile dni Jezus naucza w świątyni w końcowym okresie swej działalności w Jeruzalem i z jakim skutkiem?

    Publikacje w języku polskim (1960-2025)
    Wyloguj
    Zaloguj
    • polski
    • Udostępnij
    • Ustawienia
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Warunki użytkowania
    • Polityka prywatności
    • Ustawienia prywatności
    • JW.ORG
    • Zaloguj
    Udostępnij