Jezus uwypuklił ten fakt, mówiąc: „Jeżeli ktoś nie narodzi się ponownie, nie może ujrzeć królestwa Bożego” (Jana 3:3). Słowa te wskazują, że ponowne narodzenie jest czymś koniecznym. Załóżmy, że ktoś mówi: „Jeżeli nie pojawią się chmury, nie może spaść deszcz”. Rozumiemy, że chmury są nieodzowne, aby zaczęło padać. Podobnie Jezus zwrócił uwagę, że ponowne narodzenie jest absolutnie niezbędne, żeby ktoś ‛ujrzał królestwo Boże’.

Wczytanie się w słowa Jezusa pozwala zrozumieć, że decyzja o ponownym narodzeniu nie należy do człowieka. Skąd taki wniosek? Grecki zwrot przetłumaczony na ‛narodzić się ponownie’ można też oddać jako ‛narodzić się z góry’a. Zgodnie z tym alternatywnym tłumaczeniem ponowne narodzenie pochodzi „z góry”, czyli z nieba, „od Ojca” (Jana 19:11; Jakuba 1:17). I rzeczywiście, to Bóg sprawia, że ktoś dostępuje ponownego narodzenia (1 Jana 3:9).