• „Pocieszajcie mój lud”
    Proroctwo Izajasza światłem dla całej ludzkości, tom I

    • 5, 6. (a) Dlaczego długa podróż z Babilonu do Jerozolimy nie stanie na zawadzie spełnieniu obietnicy Bożej? (b) Jak powrót Żydów do ojczyzny wpłynie na inne narody?

      5 Podróż z Babilonu do Jerozolimy wymaga pokonania jakichś 800 do 1600 kilometrów, zależnie od obranej drogi. Czy długa wędrówka nie stanie na zawadzie spełnieniu obietnicy Bożej? W żadnym wypadku! Izajasz pisze: „Słuchajcie! Ktoś woła na pustkowiu: ‚Oczyśćcie drogę Jehowy! Prostujcie dla naszego Boga gościniec wiodący przez pustynną równinę. Niech każda dolina się podniesie, a każda góra i wzgórze się obniży. I teren pagórkowaty ma się stać równiną, a nierówny teren — dolinną równiną. I objawi się chwała Jehowy, a ujrzy ją pospołu wszelkie ciało, bo usta Jehowy to powiedziały’” (Izajasza 40:3-5).

      6 Wschodni władcy przed wyruszeniem na wyprawę często wysyłali najpierw ludzi, którzy mieli przygotować drogę, usuwając duże kamienie, a nawet budując groble i równając wzniesienia. Przed powracającymi Żydami będzie szedł i usuwał wszelkie przeszkody sam Bóg. Są przecież ludem, z którym wiąże się Jego imię, a dotrzymanie przyrzeczenia co do oddania im ojczyzny okryje Go chwałą wobec wszystkich narodów. Narody te, czy to im się podoba, czy nie, będą zmuszone uznać Jehowę za Boga spełniającego obietnice.

      7, 8. (a) Jak słowa z Księgi Izajasza 40:3 spełniły się w I wieku n.e.? (b) Jak proroctwo Izajasza urzeczywistniło się na większą skalę w roku 1919?

      7 Proroctwo to urzeczywistniło się nie tylko w czasie odrodzenia w VI wieku p.n.e. Ziściło się także w I stuleciu n.e. Głosem ‛wołającego na pustkowiu’, zapowiedzianym w Księdze Izajasza 40:3, okazał się Jan Chrzciciel (Łukasza 3:1-6). Pod wpływem natchnienia Jan odniósł słowa Izajasza do siebie (Jana 1:19-23). Począwszy od roku 29, zaczął przygotowywać drogę Jezusowi Chrystusowi.a Wcześniejsza działalność Jana skłoniła ludzi do wypatrywania obiecanego Mesjasza, co z kolei mogło ich pobudzić do usłuchania go i pójścia w jego ślady (Łukasza 1:13-17, 76). Za pośrednictwem Jezusa Jehowa miał poprowadzić skruszonych ludzi ku wolności, jaką może zapewnić jedynie Królestwo Boże — wolności od grzechu i śmierci (Jana 1:29; 8:32). Na większą skalę słowa Izajasza spełniły się w roku 1919, gdy ostatek Izraela duchowego został oswobodzony z Babilonu Wielkiego i podjął czyste wielbienie Boga.