1, 2. Dlaczego Jezus miłował Martę, ale co dowodzi, że nie była ona doskonała?

Z CZYM ci się kojarzy biblijna Marta? Była ona jedyną wymienioną z imienia kobietą, o której napisano, że Jezus ją miłował — choć tym czystym, niesamolubnym uczuciem darzył on też inne pobożne kobiety, na przykład swą matkę czy siostrę Marty, Marię (Jana 11:5; 19:25-27). Dlaczego więc w relacji ewangelicznej tylko o Marcie wspomniano w ten sposób?

⁴ Marta jednak, chcąc uprzyjemnić Jezusowi pobyt, przygotowuje specjalny posiłek i zajmuje się innymi obowiązkami. Ale cała ta praca przysparza jej niepotrzebnych trosk, przez co zaczyna się ona denerwować na Marię. Jezus zauważa, że Marta stara się zrobić za dużo, więc mówi do niej życzliwie: „Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele rzeczy”. Następnie sugeruje, że wystarczyłaby tylko jedna potrawa. Kierując uwagę na Marię, wskazuje, że niczego nie zaniedbała: „Maria zaś wybrała dobrą cząstkę i ta nie zostanie jej odebrana”. Być może Maria szybko zapomniała, co jadła tamtego wyjątkowego dnia, ale zapewne nigdy nie zapomniała pochwały i wybornego pokarmu duchowego, który otrzymała dzięki temu, że poświęciła Jezusowi całą swoją uwagę. Ponad 60 lat później apostoł Jan napisał: „Jezus miłował Martę oraz jej siostrę” (Jana 11:5). Te natchnione słowa z pewnością świadczą, że Marta wzięła sobie do serca życzliwe skarcenie udzielone jej przez Jezusa i dokładała starań, by przez resztę życia wiernie służyć Jehowie.