4, 5. Jak Paweł i jego towarzysze odczuli kierownictwo ducha świętego?

⁴ Zacznijmy od tego, że apostołowie pilnie wypatrywali wskazówek, gdzie mają głosić. Jedna z relacji donosi, jak Jezus posłużył się duchem świętym, otrzymanym od Jehowy, by pokierować Pawłem i jego towarzyszami podczas pewnej niezwykłej podróży (Dzieje 2:33). Prześledźmy ich marszrutę (odczytaj Dzieje 16:6-10).

6, 7. (a) Co przydarzyło się Pawłowi i jego towarzyszom w okolicach Bitynii? (b) Jaką decyzję podjęli ci chrześcijanie i jaki przyniosło to rezultat?

⁶ Gdzie się udali ci gorliwi ewangelizatorzy? Werset 7 wyjaśnia: „Potem, dotarłszy do Mizji, usiłowali pójść do Bitynii, lecz duch Jezusa im nie pozwolił”. Powstrzymani od głoszenia w okręgu Azji, udali się na północ, zamierzając nauczać w miastach Bitynii. Gdy jednak znaleźli się w pobliżu tej krainy, Jezus za sprawą ducha świętego powstrzymał ich po raz kolejny. Zapewne poczuli się wtedy zdezorientowani. Wiedzieli co i jak mają głosić, ale nie wiedzieli gdzie. Można by to ująć następująco: Zapukali do drzwi prowadzących do Azji, lecz na próżno. Zapukali do drzwi prowadzących do Bitynii — i znów to samo. Czy przestali pukać? Dla tych gorliwych kaznodziejów było to nie do pomyślenia!