SAKKUT

Prawdopodobnie bóstwo astralne (gwiezdne), na co wskazuje okoliczność, że imię Sakkut występuje paralelnie z wyrażeniem „gwiazda waszego boga” (Am 5:26). W tekście masoreckim celowo opatrzono je takimi samymi znakami samogłoskowymi jak słowo szikkúc, czyli „obrzydliwość”. Babilończycy imieniem Sakkut nazywali Saturna (boga gwiazdy). Jednakże w greckiej Septuagincie odpowiednik określenia „swego króla Sakkuta” został oddany jako „namiot Molocha”; Szczepan, który przypuszczalnie cytował z Septuaginty, także użył tego sformułowania (Dz 7:43). Nasuwa się stąd wniosek, że Sakkut mógł być przenośnym przybytkiem w postaci namiotu lub szałasu, w którym trzymano posąg Molocha (zob. ASTROLODZY [Moloch i astrologia w Izraelu]).