3. W czym zgodnie z 1 Koryntian 15:30-32 pomogła Pawłowi wiara w zmartwychwstanie?

³ Wiara w zmartwychwstanie pomogła Pawłowi przetrwać różne próby (odczytaj 1 Koryntian 15:30-32). Do chrześcijan w Koryncie napisał: „Śmierć codziennie zagląda mi w oczy”. Dodał też: „Walczyłem w Efezie z dzikimi zwierzętami”. Być może miał na myśli rzeczywistą walkę ze zwierzętami na efeskiej arenie (2 Kor. 1:8; 4:10; 11:23). Albo nawiązywał do sprzeciwu ze strony Żydów oraz innych wrogów, którzy byli jak „dzikie zwierzęta” (Dzieje 19:26-34; 1 Kor. 16:9). Tak czy inaczej, Pawłowi groziły różne niebezpieczeństwa. Mimo to patrzył w przyszłość z optymizmem (2 Kor. 4:16-18).

5. Jaki niebezpieczny sposób myślenia mógłby osłabić naszą wiarę w zmartwychwstanie?

⁵ Paweł ostrzegł współwyznawców przed pewnym niebezpiecznym sposobem myślenia: „Jeśli umarli nie będą wskrzeszeni, to ‚jedzmy i pijmy, bo jutro umrzemy’”. Takie nastawienie nie było w czasach Pawła niczym nowym. Możliwe, że cytował on słowa z Księgi Izajasza 22:13, które opisywały postawę Izraelitów. Zamiast przybliżać się do Boga, gonili oni za przyjemnościami. Można powiedzieć, że kierowali się dewizą, która jest popularna również dzisiaj: „Życie jest krótkie, trzeba z niego korzystać”. Jednak tragiczne konsekwencje postępowania Izraelitów są nam dobrze znane (2 Kron. 36:15-20).

6. Jaki wpływ nadzieja zmartwychwstania ma na nasz wybór towarzystwa?

⁶ To, że Jehowa wskrzesi zmarłych, niewątpliwie powinno mieć wpływ na nasz wybór towarzystwa. Chrześcijanie w Koryncie musieli wystrzegać się towarzystwa osób, które podważały wiarę w zmartwychwstanie. Wyciągamy z tego ważny wniosek: Gdybyśmy regularnie spędzali czas z ludźmi, którzy żyją chwilą, mogłoby się to dla nas źle skończyć. Moglibyśmy przejąć ich sposób myślenia, zaniedbać swoje chrześcijańskie zwyczaje, a nawet zacząć postępować w sposób, którego Bóg nienawidzi, czyli grzeszyć. Dlatego Paweł przestrzegł: „Opamiętajcie się i czyńcie to, co prawe, nie trwajcie w grzechu” (1 Kor. 15:33, 34).