Nabierz wstrętu do haniebnych postępków świata
„Zdziwieni są tym, że nie biegniecie z nimi dalej ku temu samemu nurzaniu się w rozpasaniu, toteż wypowiadają się o was obelżywie” (1 PIOTRA 4:4).
1. Jak w Biblii opisano postępki, którym oddawało się wielu ludzi z I wieku, zanim zostali chrześcijanami?
„NURZANIE się w rozpasaniu”. Takimi słowami apostoł Piotr opisuje upodlenie, w jakim żyło wielu ludzi w I wieku, zanim zostali chrześcijanami. W innych przekładach nazwano je „zlewiskiem rozpusty” (Wujek), „pławieniem się w rynsztoku” (Kleist i Lilly). Na czym polegało owo nurzanie się w rozpasaniu? Apostoł wyszczególnia wyuzdanie, lubieżność, nadużywanie wina, hulanki, orgie pijackie i występne bałwochwalstwo (1 Piotra 4:3, 4).
2. Dlaczego dzisiejsi chrześcijanie zasługują na pochwałę?
2 Jakże różni się od tego świata zbór prawdziwych chrześcijan! Piotr, pisząc do nich, szczerze pochwalił ich za to, że się odłączyli od byłych przyjaciół i przestali nurzać się z nimi w zlewisku czy rynsztoku znikczemnienia. Bardzo nas cieszy, że podobnej pochwały można udzielić chrześcijanom w dobie obecnej, gdy warunki są jeszcze gorsze niż w pierwszym stuleciu. Świadkowie Jehowy usilnie zabiegają o to, by oddawać cześć Bogu i Ojcu w sposób czysty i nieskalany, co wymaga między innymi ‛zachowywania siebie bez splamienia światem’ (Jakuba 1:27). Trzymają się wzniosłych zasad moralnych, przysparzając tym szacunku imieniu Jehowy.
3. Co smuciło Pawła, podobnie jak dzisiaj nas?
3 Jednakże utrzymanie organizacji w stanie czystym, zgodnym z tymi wysokimi miernikami, wymaga niekiedy napominania, a nawet wykluczania ze społeczności ludu Bożego stosunkowo nielicznych jednostek, zwabionych przez rozpasanie tego świata. Zasmuca nas to, podobnie jak analogiczna sytuacja martwiła w I wieku apostoła Pawła. Napisał on: „Wielu bowiem jest takich, o których częstokroć wspominałem i wspominam również teraz, choć z płaczem, a którzy postępują jak wrogowie pala męki Chrystusa; końcem ich jest zagłada i bogiem ich — własny brzuch, przy czym ich chwała tkwi w ich hańbie, a umysły swe mają przy rzeczach ziemskich” (Filipian 3:18, 19). Co robić, żeby nikomu z nas się to nie przydarzyło? Trzeba się uczyć takiego umiłowania szczytnych zasad Jehowy, jakim się odznaczał Jezus, a prócz tego znienawidzić panującą w tym świecie nieczystość (Hebrajczyków 1:9).
Nie oglądaj się wstecz
4. (a) Dlaczego możemy zostać zwabieni przez upadlające praktyki świata? (b) Co nam pomoże uniknąć rozwinięcia w sobie złego pragnienia?
4 Nigdy nie bagatelizuj mocy grzechu. Świeckie pokusy są silne i liczne, Diabeł jest podstępny i złośliwy, a w sercu ludzkim kryje się zdrada (1 Jana 2:15-17; 1 Piotra 5:8; Jeremiasza 17:9). Często staje się ono głuche na głos rozsądku, gdy przy czymś się uprze. Właśnie dlatego otrzymujemy za pośrednictwem Słowa Bożego tyle napomnień, dzięki którym nasze serca wciąż są oddane Jehowie oraz spełnianiu Jego woli. Jest rzeczą niezwykle ważną, żeby nie dopuścić nawet do zakiełkowania złego pragnienia (Jakuba 1:14, 15; Mateusza 5:27-30). Musimy umacniać swe serca tłumacząc sobie, dlaczego należy miłować to, co słuszne, oraz brzydzić się plugawymi zwyczajami świata i stronić od nich. Apostoł Paweł ujął to następująco: „Miłość wasza niech będzie bez obłudy. Miejcie wstręt do tego, co niegodziwe, lgnijcie do tego, co dobre” (Rzymian 12:9).
5. Dlaczego staranne badanie swych pragnień i pobudek świadczy o mądrości?
5 Z uwagi na niebezpieczeństwo porzucenia chrześcijańskiego trybu życia każdy z nas zrobi mądrze, jeśli będzie bezustannie sprawdzać swe pobudki, pragnienia i cele. Czy Ty osobiście jesteś podobny do chrześcijan, których Piotr mógł pochwalić za to, że nie wracają do „nurzania się w rozpasaniu”? A może niekiedy swym usposobieniem przypominasz żonę Lota, która oglądała się wstecz, tęskniąc za tym, od czego została uwolniona? (Rodzaju 19:26; Łukasza 17:31-33).
Ogrom niegodziwości w „dniach ostatnich”
6, 7. (a) Jaki stosunek do rozrywek miał według Biblii być cechą znamienną „dni ostatnich”? (b) W jaki sposób ludzie ze świata demonstrują swe nieczyste myśli i uczynki?
6 Pomyśl przez chwilę, w jakim świecie żyjemy pod koniec XX wieku. Ileż wokół niegodziwości! Tak jak przepowiedział apostoł Paweł, mężczyźni i kobiety ‛lubują się raczej w rozrywkach niż w Bogu’. Nie da się ukryć, że ‛ludzie podli i oszuści posuwają się od złego ku gorszemu, wprowadzając w błąd i będąc w błąd wprowadzani’ (2 Tymoteusza 3:1, 4, 13).
7 Zdrada małżeńska, rozpusta, homoseksualizm, miłość lesbijska i przerywanie ciąży — te i inne słowa słyszy się już codziennie. Przychylnie i bez skrępowania komentuje się takie sprawy w radiu i telewizji, wśród duchownych i nauczycieli. W wielu krajach materiały pornograficzne są ogólnie dostępne, a handel nimi przynosi duże dochody. Różnego rodzaju niemoralność stanowi temat często podejmowany w najpopularniejszych filmach, sztukach teatralnych i serialach telewizyjnych. Jakże wdzięczni jesteśmy, że nie mamy z tym nic wspólnego! I jakże ciężką walkę musimy toczyć, aby ta podstępna propaganda nie znalazła drogi do naszych serc!
8. Co zaleca, a przed czym ostrzega Biblia w związku z niemoralnymi postępkami świata?
8 Chrześcijanie odznaczający się mądrością słuchają przestrogi Pawła: „Rozpusta i wszelka nieczystość albo chciwość niech nawet nie będą wspominane między wami, jak się należy u świętych (...). Upewniajcie się wciąż o tym, co jest przyjemne Panu (...). Zatem pilnie czuwajcie nad tym, żebyście postępowali nie tak, jak niemądrzy, ale jak mądrzy”. Apostoł napisał też, że powinniśmy raczej myśleć o tym, co prawdziwe, sprawiedliwe, czyste, miłe i szlachetne (Efezjan 5:3-16; Filipian 4:8).
9. Do czego łatwo może dojść, jeśli decydujemy się na rozrywki wątpliwej wartości?
9 Czy skrupulatnie kierujesz się tą zdrową radą przy wyborze rozrywki? Pamiętaj, że im więcej się słucha o upadlających rzeczach, tym silniejsze jest wrażenie, że świecki styl życia można zaakceptować i że wcale nie jest taki zły. Można wręcz zacząć skrycie podziwiać lub naśladować znanych sportowców, piosenkarzy czy aktorów, którzy tak się prowadzą. Strzeż się wszelkich takich skłonności.
Nie daj się usidlić świeckiemu rozumowaniu
10. Jaką filozofię życiową wyznawali w I wieku epikurejczycy?
10 Za czasów Pawła wielu ludzi hołdowało filozofii epikurejczyków, którzy żyli dla przyjemności, dla zaspokojenia zmysłów. Mawiali, że gdy człowieka dosięga śmierć, wszystko się dla niego kończy. Jutro możesz umrzeć, dlaczego więc nie korzystać z życia, ile się tylko da?
11. Jak swoim sposobem myślenia i postępowania wielu ludzi ze świata naśladuje dziś epikurejczyków?
11 Sporo osób również dziś przyjmuje taką postawę życiową. Bez skrupułów uganiają się za różnymi przyjemnościami, nie przejmując się tym, jak ich postępowanie oddziałuje na drugich. Uważają, że Boga nie ma, a jeśli istnieje, to nie widać, by się interesował sprawami ludzi. Człowiek jest rzekomo wytworem ewolucji, więc w gruncie rzeczy ponosi się odpowiedzialność jedynie wobec samego siebie i społeczeństwa. Można nawet usprawiedliwić zachowywanie się na wzór zwierząt. Jeżeli niemoralne czyny zabronione przez Biblię dogadzają zmysłom, to przecież nie sposób ich potępiać. Po cóż prowadzić życie pełne wyrzeczeń i nie spełnionych pragnień, argumentują rzecznicy owych poglądów, kiedy i tak wszyscy zdążamy w to samo miejsce — do grobu?
12, 13. (a) Co może grozić chrześcijanom, którzy stykają się ze świeckim rozumowaniem? (b) W czym tkwiło sedno problemów zboru w Koryncie? (c) Co musimy robić, by nie przybrać samolubnej postawy wobec życia?
12 Warto zaznaczyć, że podobne rozumowanie udzieliło się chyba niektórym chrześcijanom w Koryncie. Pisząc do tamtejszego zboru, Paweł przyznał, że „skoro umarli nie mają powstać”, to można by się doszukać logiki w popularnym wówczas powiedzeniu: „Jedzmy i pijmy, bo jutro przyjdzie nam pomrzeć”. Zaraz jednak wykazał, że taki sposób myślenia jest zwodniczy: „Nie dajcie się wprowadzić w błąd: Złe towarzystwo psuje pożyteczne zwyczaje. Ocknijcie się, aby na trzeźwo postępować sprawiedliwie, a nie uprawiajcie grzechu, bo niektórym brak wiedzy o Bogu. Mówię to, aby was zawstydzić” (1 Koryntian 15:32-34).
13 Zwróćmy uwagę, jak Paweł trafia w samo sedno problemu chrześcijan z Koryntu. Źródłem ich błędnych zapatrywań było złe towarzystwo. Wypływa stąd nauka dla nas. Jeżeli nie będziemy przezorni, to może się nam nasunąć myśl, że powinniśmy zakosztować pewnych zakazanych przyjemności, zanim umrzemy lub będziemy zbyt starzy, by ich zażywać. Gdybyśmy dostrzegli u siebie podobną skłonność, powinno nas to pobudzić do szybkiej zmiany sposobu myślenia. Jak to zrobić? Pamiętajmy, że kto wyznaje takie samolubne poglądy, lekceważy sprawiedliwe mierniki ustanowione przez Boga. Okazuje brak wiary w Jego niezawodne obietnice łącznie z nadzieją zmartwychwstania. Nawet jeśli spojrzeć od strony praktycznej, to widać, że ludzie rozwiąźli przyczyniają sobie mnóstwa trosk i zgryzot. Jeśli mają ujrzeć sprawę we właściwym świetle, muszą się ‛ocknąć, aby na trzeźwo postępować sprawiedliwie’. Nie mogą rozumować poprawnie i rzeczowo, jeśli im „brak wiedzy o Bogu”.
14. Kto nie odziedziczy błogosławieństw Królestwa Bożego? Co jednak przyznał Paweł, jeśli chodzi o przeszłość niektórych osób?
14 Nieco wcześniej w tym samym liście apostoł Paweł wyjaśnił Koryntianom, że rozpustnicy, cudzołożnicy, bałwochwalcy, homoseksualiści, złodzieje, chciwcy, pijacy, miotający obelgi oraz zdziercy — a ludzi tego pokroju było pełno w owym mieście — nie wejdą w skład Królestwa Bożego. Dodał też: „A właśnie takimi byli niektórzy z was. Ale zostaliście obmyci, ale zostaliście uświęceni”. Oczyszczenie ich w ten sposób świadczyło o mocy Słowa Bożego i ofiary okupu (1 Koryntian 6:9-11). Powrót do brudów starego świata byłby doprawdy szczytem głupoty!
15. Jakim obrazowym językiem posłużył się Piotr, aby opisać stan tych, którzy wracają do plugawych występków świata?
15 Piotr powiedział: „Oczywiście jeśli uszedłszy od plugastw świata dzięki dokładnej wiedzy o Panu i Zbawicielu, Jezusie Chrystusie, znowu wdają się w to samo i temu ulegają, końcowe warunki stają się dla nich gorsze od pierwszych. Sprawdza się na nich treść trafnego przysłowia: ‛Pies powraca do swoich wymiocin, a świnia umyta do tarzania się w błocie’” (2 Piotra 2:20, 22). Mocne słowa! Jednakże niekiedy są one potrzebne, by uzmysłowić nam wagę udzielanej rady. Powyższa przestroga odnosiła się do chrześcijan w I wieku, ale dla nas jest jeszcze bardziej stosowna.
Żniemy to, co siejemy
16. Jak osoba prowadząca rozwiązłe życie ‛żnie to, co sieje’?
16 Wszędzie dokoła chrześcijanie widzą dowody, iż niemoralny, rozwiązły tryb życia tego świata jest zgubny, wręcz śmiercionośny (Rzymian 1:18-32). Pomyśl tylko, ile zgryzot i cierpień przysparza chociażby nieposzanowanie Boskich norm moralnych w sferze życia płciowego: Rozbite rodziny, pozamałżeńskie ciąże, sztuczne poronienia, gwałty, napastowanie dzieci i choroby przenoszone przez kontakt płciowy — to tylko niektóre wynikające stąd następstwa. Należy też wspomnieć o kłopotach ze zdrowiem, jakie się pojawiają, gdy organizm jest obciążony nadmierną ilością jedzenia i picia oraz zażywaniem narkotyków w poszukiwaniu mocnych wrażeń. Z kolei chciwość często prowadzi do oszustw i kradzieży. Naruszanie prawa Bożego niemal zawsze wyrządza grzesznikowi szkodę pod względem fizycznym lub uczuciowym. Potwierdza się to, o czym przypomniał chrześcijanom apostoł Paweł: „Nie dawajcie się wprowadzić w błąd: Bóg nie jest kimś, kogo można wydrwić. Co człowiek sieje, to będzie też żąć; kto bowiem sieje z uwagi na swe ciało, z ciała będzie żąć zepsucie, lecz kto sieje z uwagi na ducha, z ducha żąć będzie życie wieczne” (Galatów 6:7, 8).
17. Co powinno pobudzać chrześcijanina do kierowania się w życiu sprawiedliwymi miernikami Bożymi?
17 A jakże istotne powody, by trzymać się zasad Bożych, wyłuszcza Pismo Święte! Ileż prawdy jest w słowach Biblii: „Człowiek wierny w czynach dostąpi wielu błogosławieństw”! (Przysłów 28:20). Tych, którzy czują wstręt do haniebnych postępków świata, omijają tragiczne skutki rozwiązłości. Pozostają oni w czystych stosunkach ze swymi braćmi i siostrami oraz z Bogiem Jehową. Co więcej, przyświeca im wspaniała nadzieja uzyskania nagrody życia wiecznego w nowym świecie ustanowionym przez Boga. A obecnie, kiedy bliski jest kres tego systemu rzeczy, należący do „drugich owiec” oczekują czegoś nadzwyczajnego — spodziewają się przeżyć „wielki ucisk” i w ogóle nie umrzeć. Niezachwianie wierzą, iż gdyby wcześniej spotkała ich śmierć, mogą polegać na Bożej obietnicy wskrzeszenia wszystkich, którzy są w grobowcach pamięci (Jana 5:28, 29; 10:16; Objawienie 7:14). Czy z uwagi na to wszystko warto choć przez chwilę myśleć o wdawaniu się w obmierzłe uczynki tego świata? (Rzymian 6:19-23; 1 Piotra 4:1-3).
18. (a) Jak w „wielkim ucisku” Jehowa ogłosi swój wyrok na „ludzi bezbożnych”? (b) Jaki wyrok wydaje sam Jehowa w ostatniej ze swych wypowiedzi zanotowanych w Biblii?
18 Biblia wyraźnie wskazuje, iż żyjemy u schyłku okresu, który nazywa „zakończeniem systemu rzeczy” (Mateusza 24:3). Piotr oznajmił, że „teraźniejsze niebiosa i ziemia są odłożone na ogień i zachowane na dzień sądu oraz zagłady ludzi bezbożnych” (2 Piotra 3:7). Kiedy ten dzień rozrachunku wreszcie nadejdzie, twierdzenie, iż człowiek może być niezależny od Boga, a jego niemoralne i agresywne zachowanie jest po prostu wynikiem ewolucji, rozwieje się niby dym (Kolosan 3:5, 6). Posłuchajmy, jak w swej ostatniej wypowiedzi zawartej w Biblii sam Bóg opisuje, co spotka tych, którzy Mu służą, a co tych, którzy tego nie czynią: „Oto przybywam szybko, a nagrodę, którą daję, mam ze sobą, aby ją wręczyć każdemu stosownie do jego pracy. (...) Szczęśliwi ci, którzy piorą swe szaty, żeby mogło im przysługiwać prawo pójścia do drzew życia i żeby mogli uzyskać wstęp do miasta przez jego bramy. Na zewnątrz pozostają psy i ci, którzy uprawiają spirytyzm, oraz rozpustnicy i mordercy, i bałwochwalcy, jak też każdy, kto się lubuje w kłamstwie i w nim trwa” (Objawienie 22:12-15).
19. Na co powinniśmy być zdecydowani w odniesieniu do przyszłości?
19 Mocno sobie postanów, że chociaż stan moralny tego świata się pogarsza, będziesz sprawiał radość Jehowie, postępując w sposób czysty, czcigodny i prawy. Zabiegaj wytrwale o nagrodę życia. Nie daj się wciągnąć w prowadzące do śmierci „nurzanie się w rozpasaniu”. Możesz wygrać walkę z rozumowaniem usprawiedliwiającym rozwiązłość, jeśli nabierzesz wstrętu do haniebnych postępków świata!
Jak byś odpowiedział:
◻ Dlaczego istnieje niebezpieczeństwo uwikłania się w haniebne postępki świata?
◻ Dlaczego musimy być bardzo wybredni w doborze rozrywki?
◻ Jakie zgubne rozumowanie łatwo może się nam udzielić, gdy przestajemy z nowożytnymi epikurejczykami?
◻ Jak Jehowa osądzi tych, którzy zawracają do haniebnych postępków świata i nie okazują skruchy?
◻ Jakie błogosławieństwa czekają ludzi, którzy nie dadzą się uwikłać w obmierzłe praktyki świata?
[Ilustracja na stronach 16, 17]
Nabranie wstrętu do haniebnych postępków świata pomoże sługom Bożym wejść do nowego świata sprawiedliwości
[Ilustracja na stronie 18]
Haniebne świeckie rozrywki mogą usidlić nieostrożnego chrześcijanina