Młodzi ludzie pytają:

Jak zaprzyjaźnić się z Bogiem?

„LOJALNOŚĆ”. „Oddanie” — takich słów ludzie często używają, gdy mówią o swych najbardziej zażyłych przyjaźniach. Czy wiedziałeś, że tak samo można opisać więź z Wielkim Stwórcą naszego zdumiewającego wszechświata — że sam Bóg może być twoim przyjacielem? Otóż Biblia wspomina o zbożnym oddaniu, a wyrażenie to nie oznacza jedynie posłuszeństwa, ale też osobistą, bliską więź z Bogiem, wypływającą z serca przepełnionego wdzięcznością.

Poprzednie artykuły z tej serii wykazały, iż zadzierzgnięcie takiej więzi jest możliwe i korzystne.a Ale jak nawiązać przyjaźń z Bogiem? Nie jest to coś, z czym się człowiek rodzi albo co dziedziczy po bogobojnych rodzicach. Wręcz przeciwnie, taka przyjaźń to wyłącznie rezultat szczerych wysiłków. Apostoł Paweł radził młodemu Tymoteuszowi, by ‛ćwiczył się, mając na celu zbożne oddanie’. Musiał się więc wysilać niczym sportowiec na treningu! (1 Tymoteusza 4:7, 8, 10). Ty również musisz się na to zdobyć, jeśli chcesz zyskać przyjaźń Boga. Od czego jednak zacząć?

Osobiste poznawanie Boga

Ponieważ zbożne oddanie wypływa z serca, musisz je napełnić wiedzą o Bogu. Niestety, gdy ponad 500 młodych ludzi zapytano: „Jak często sam czytasz Biblię?”, aż 87 procent odpowiedziało: „Od czasu do czasu”, „Bardzo rzadko”, „Nigdy”. Najwyraźniej większość młodzieży uznaje lekturę Pisma Świętego za nudną. Wcale jednak nie musi tak być! Pomyśl: Dlaczego niektórzy młodzi uczą się na pamięć najróżniejszych statystyk sportowych albo słów ulubionych piosenek? Ponieważ się tym interesują. Podobnie studiowanie Biblii stanie się ciekawe, jeśli będziesz nim pochłonięty (1 Tymoteusza 4:15). Apostoł Piotr zachęcał: „Rozwińcie gorące pragnienie nie sfałszowanego mleka mającego związek ze słowem” (1 Piotra 2:2). A zatem musisz rozwijać zainteresowanie Pismem Świętym. Może cię to kosztować trochę wysiłku, ale rezultaty są tego warte.b

Dzięki czytaniu i studiowaniu Słowa Bożego oraz opartych na nim publikacji dostrzeżemy „łaskawość Jahwe” (Psalm 27:4, BT). Młoda chrześcijanka imieniem Amber postanowiła przeczytać całą Biblię. Zajęło jej to prawie rok. „Nie sądzę, żeby w moim życiu było dużo zajęć, które wymagałyby tyle czasu i wysiłku, a jednocześnie tak wiele mi dały” — wyjaśniła Amber. „Kiedy ją czytałam, wydawało mi się, że Jehowa trzyma mnie na kolanach i uczy jak ojciec. Dowiedziałam się o Jehowie mnóstwa rzeczy, które mnie do Niego przybliżyły i sprawiły, że pragnę przez resztę życia okazywać bojaźń wobec Niego”.

Czytając Biblię, poznajesz doniesienia o tym, jak przy wielu okazjach Bóg lojalnie wspierał swych przyjaciół (Psalm 18:26; 27:10). Przekonujesz się, że Jego mierniki są zawsze najlepsze i służą naszemu wiecznotrwałemu dobru (Izajasza 48:17). Zgłębianie niezrównanych przymiotów Boga, takich jak miłość i mądrość, budzi pragnienie, by Go naśladować (Efezjan 5:1). Ale jeśli te wiadomości mają poruszyć twe serce, musisz nad nimi rozmyślać. Podczas lektury zadawaj sobie pytania: „Co ten fragment mówi o Jehowie? Jak powinien wpłynąć na mój sposób myślenia i postępowania? Jak potwierdza, że Bóg jest moim najlepszym przyjacielem?”

Wiedza o Bogu zdobywana podczas osobistego i zborowego studium pomoże ci zbliżyć się do Niego jeszcze pod jednym względem. Francuskie przysłowie mówi: „Prawdziwymi przyjaciółmi są tylko ci, którzy myślą tak samo”. Ale jak ty i Bóg możecie ‛myśleć tak samo’? Dziewczyna imieniem Denise wyjaśnia: „Im więcej postudiujesz na dany temat, tym lepiej poznasz pogląd Jehowy na tę sprawę. Dobrze jest wiedzieć, co On myśli”.

Znaczenie prawego postępowania

Bóg wybiera na przyjaciół jedynie tych, którzy szanują jego mierniki moralne. „Przyjaźnią darzy On prawych” — czytamy w Księdze Przysłów [Przypowieści] 3:32 (Biblia poznańska). Młoda osoba, która pragnie być prawa, ‛stara się postępować według zakonu Pana’ (2 Królewska 10:31). Jak zażyłe więzi powstają między człowiekiem a Bogiem dzięki takiemu posłuszeństwu? Jezus Chrystus powiedział: „Mój Ojciec będzie go miłował i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać” (Jana 14:21-24). Cóż za pokrzepiająca perspektywa! Wyobraź sobie, dwie największe osobistości we wszechświecie są gotowe stale poświęcać myśli i uwagę jakiemuś człowiekowi! Tym człowiekiem możesz być ty, jeśli tylko będziesz się starał postępować zgodnie z prawem Jehowy.

Czy to znaczy, że osoba prawa musi być doskonała? Ależ nie. Popełnienie jakiegoś błędu wskutek słabości nie świadczy, że zboczyłeś ze ‛ścieżki przykazań Bożych’ (Psalm 119:35). Zwróć uwagę, co Biblia mówi o królu Dawidzie. Chociaż był lojalnym przyjacielem Boga, z powodu słabości dopuścił się poważnych wykroczeń. Mimo to Jehowa powiedział o nim, że chodził „w szczerości serca i w prawości” (1 Królewska 9:4). Król Dawid zawsze okazywał szczerą skruchę za złe postępki i dokładał starań, by czynić to, co podoba się Bogu (Psalm 51:1-4).

Chociaż Dawid kochał Boga, wiedział, że czasami trudno jest postąpić właściwie. Dlatego błagał Go: „Prowadź mnie w prawdzie swojej”. Rozwinął w sobie bojaźń Bożą, czyli głęboki lęk przed pobudzaniem Boga do gniewu. Mógł więc powiedzieć: „Społeczność z Panem mają ci, którzy się go boją” (Psalm 25:5, 14). Nie chodzi tu o chorobliwy strach, lecz o głęboki szacunek dla Stwórcy i zdrowy lęk przed wywołaniem Jego niezadowolenia. Taka zbożna bojaźń jest fundamentem właściwego postępowania. Ilustruje to przykład młodego chrześcijanina imieniem Joshua.

Joshua otrzymał od koleżanki z klasy list, w którym napisała, że go lubi i chciałaby z nim „chodzić”. Chociaż dziewczyna mu się podobała, chłopiec zdał sobie sprawę, że zażyłość z osobą niewierzącą może się skończyć niemoralnym postępkiem i zrujnować jego więź z Jehową. Dlatego zdecydowanie oznajmił koleżance, że nie jest nią zainteresowany. Kiedy później opowiedział o tym mamie, ta bez zastanowienia wykrzyknęła: „Och, Joshua, na pewno zraniłeś jej uczucia!” Chłopiec odrzekł: „Mamo, wolę zranić ją niż Jehowę”. Do takiego prawego postępowania pobudziła Joshuę zbożna bojaźń — lęk przed ściągnięciem na siebie niezadowolenia niebiańskiego Przyjaciela.

Przebywaj w dobrym towarzystwie

Natomiast młoda dziewczyna imieniem Lynn ciągle popadała w tarapaty. Dlaczego? Przebywała w złym towarzystwie (2 Mojżeszowa 23:2; 1 Koryntian 15:33). Jakie było rozwiązanie? Znalezienie nowych przyjaciół! Lynn doszła do następującego wniosku: „Przebywanie z ludźmi, którzy kochają Jehowę, pomaga zachowywać czułe sumienie i zaoszczędza kłopotów. Kiedy na karygodne postępowanie reagują odrazą, podobne uczucie rodzi się we mnie”.

Prawdę mówiąc, zły wybór przyjaciół może być największą przeszkodą w nawiązaniu przyjaźni z Bogiem. „Towarzystwo, w jakim przebywasz, ma na ciebie duży wpływ” — mówi 18-letnia Ann. „Prędzej czy później upodobnisz się do nich. Urobią cię na swoją modłę. Rozmawiają głównie o seksie. Może cię to zaciekawić. Zaczniesz myśleć o tym, jak to jest”. Ann doświadczyła tego na własnej skórze. „Wiem, że właśnie tak się dzieje” — wyznaje. „Wdałam się w niemoralne stosunki i mając 15 lat, zaszłam w ciążę”.

W końcu Ann przekonała się o prawdziwości słów biblijnych: „Kto więc chce być przyjacielem świata, czyni siebie nieprzyjacielem Boga” (Jakuba 4:4). Wcześniej zdecydowanie chciała przyjaźnić się ze światem. Ale przysporzyła sobie jedynie wielu zgryzot. Na szczęście opamiętała się. Bardzo żałowała swego postępowania i zwróciła się o pomoc do rodziców i starszych zboru. Znalazła też nowych przyjaciół (Psalm 111:1). Dzięki usilnym staraniom uzdrowiła swoje stosunki z Bogiem. Po latach mówi: „Moja więź z Jehową jest teraz znacznie mocniejsza”.

Osobiste studium Biblii, rozmyślanie, prawe postępowanie oraz budujące towarzystwo również tobie pozwoli nawiązać bliską przyjaźń z Bogiem. Niemniej utrzymanie tej więzi to już inna sprawa. Jak można to zrobić pomimo kłopotów oraz osobistych słabości? Kwestię tę omówimy w innym artykule z tej serii.

[Przypisy]

[Ilustracja na stronie 13]

Czy moi koledzy pomogą mi zaprzyjaźnić się z Bogiem?