Błogosławieństwa lub przekleństwa — ostrzegawcze przykłady

„To wszystko spotkało ich jako przykład i zostało zapisane dla ostrzeżenia nas, na których przyszły końce systemów rzeczy” (1 KORYNTIAN 10:11).

1. Jaką analizę przypominającą sprawdzanie narzędzia powinniśmy przeprowadzać?

NA METALOWYM narzędziu pokrytym farbą rdza pojawia się nieraz zupełnie niezauważalnie. Na powierzchni staje się widoczna dopiero po jakimś czasie. Podobnie złe nastawienie i niewłaściwe pragnienia mogą zrodzić się w sercu na długo przedtem, zanim pociągną za sobą poważne konsekwencje lub będą dostrzegalne dla drugich. Chcąc sprawdzić, czy narzędzie nie rdzewieje, trzeba je dokładnie obejrzeć, i tak samo rzetelna analiza naszego serca i systematyczne dbanie o jego stan pomoże nam niezłomnie trzymać się zasad chrześcijańskich. Dzięki temu dostąpimy błogosławieństw od Boga, a unikniemy Jego przekleństwa. Ktoś mógłby sobie myśleć, że błogosławieństwa i przekleństwa zapowiedziane starożytnemu Izraelowi nie mają większego znaczenia dla ludzi żyjących podczas zakończenia tego systemu rzeczy (Jozuego 8:34, 35; Mateusza 13:49, 50; 24:3). Jest jednak inaczej. W 10 rozdziale Listu 1 do Koryntian opisano ostrzegawcze przykłady z dziejów Izraela — przykłady, z których można się dużo nauczyć.

2. Co w Liście 1 do Koryntian 10:5, 6 powiedziano o przeżyciach Izraelitów na pustyni?

² Apostoł Paweł przyrównuje chrześcijan podporządkowanych Chrystusowi do Izraelitów podlegających przewodnictwu Mojżesza (1 Koryntian 10:1-4). Chociaż mogli wejść do Ziemi Obiecanej, „większości z nich Bóg nie okazał uznania, gdyż zostali powaleni na pustkowiu”. Dlatego Paweł oznajmił współchrześcijanom: „To wszystko stało się dla nas przykładem, abyśmy nie pragnęli tego, co szkodliwe, tak jak oni tego pragnęli” (1 Koryntian 10:5, 6). Ponieważ pragnienia rodzą się w sercu, musimy zważać na ostrzegawcze przykłady opisane przez Pawła.

Ostrzeżenie przed bałwochwalstwem

3. Jaki grzech popełnili Izraelici, sporządzając złotego cielca?

³ Pierwsza przestroga Pawła brzmi: „Nie stawajcie się bałwochwalcami, jak niektórzy z nich; tak jak jest napisane: ‚Lud zasiadł, aby jeść i pić, i wstali, aby się zabawić’” (1 Koryntian 10:7). Ten ostrzegawczy przykład nawiązuje do sytuacji, gdy Izraelici zwrócili się ku bałwochwalczym zwyczajom egipskim i sporządzili sobie złotego cielca (2 Mojżeszowa, rozdział 32). Uczeń Szczepan wyjaśnił, dlaczego do tego doszło: „Nasi praojcowie nie chcieli okazać posłuszeństwa [Mojżeszowi, przedstawicielowi Bożemu], lecz go odrzucili i w swych sercach zawrócili do Egiptu, mówiąc do Aarona: ‚Uczyń nam bogów, aby szli przed nami. Bo nie wiemy, co się stało z owym Mojżeszem, który nas wyprowadził z ziemi egipskiej’. Toteż w owych dniach uczynili cielca i przynieśli temu bożkowi ofiarę, i zaczęli się cieszyć z dzieł swoich rąk” (Dzieje 7:39-41). Warto zaznaczyć, że Izraelici popadli w bałwochwalstwo, ponieważ żywili „w swych sercach” niewłaściwe pragnienia. „Uczynili cielca i przynieśli temu bożkowi ofiarę”. Co więcej, „zaczęli się cieszyć z dzieł swoich rąk”. Przy dźwiękach muzyki śpiewali, tańczyli, jedli i pili. Bałwochwalstwo najwyraźniej wydawało im się kuszące i zajmujące.

4, 5. Jakich bałwochwalczych praktyk musimy się wystrzegać?

⁴ Pozaobrazowy Egipt — świat podlegający władzy Szatana — dosłownie czci rozrywkę (1 Jana 5:19; Objawienie 11:8). Ubóstwia aktorów, gwiazdy sportu i piosenkarzy, ich taniec i muzykę, ich poglądy na zabawę i przyjemności. Niejeden ulega pokusie i bez reszty oddaje się rozrywce, chociaż twierdzi, że wciąż wielbi Jehowę. Gdy kogoś z chrześcijan trzeba skarcić za niewłaściwe postępowanie, nierzadko okazuje się, że u podstaw jego słabości duchowej leży nadużywanie alkoholu, taniec i zabieganie o przyjemności w sposób graniczący z bałwochwalstwem (2 Mojżeszowa 32:5, 6, 17, 18). Pewne formy rozrywki są zdrowe i przyjemne. Jednakże dzisiejsza świecka muzyka, taniec i film na ogół służą zaspokajaniu nieczystych pragnień cielesnych.

⁵ Prawdziwi chrześcijanie nie czczą idoli, czyli bożków (2 Koryntian 6:16; 1 Jana 5:21). Oby każdy z nas równie starannie wystrzegał się popadnięcia w uzależnienie od bałwochwalczej rozrywki i nie doznał zgubnych skutków oddawania się świeckim przyjemnościom. Jeżeli ulegniemy wpływom świata, w naszym umyśle i sercu prawie niedostrzegalnie mogą się zrodzić szkodliwe pragnienia i spaczone nastawienie. A gdy się ich nie skoryguje, doprowadzą w końcu do tego, że ‛zostaniemy powaleni na pustkowiu’ szatańskiego systemu.

6. Jakie zdecydowane działania musimy podjąć w kwestii rozrywki?

⁶ „Niewolnik wierny i roztropny” w gruncie rzeczy nawołuje tak samo jak Mojżesz, gdy sporządzono złotego cielca: „Kto jest po stronie Jehowy? Do mnie!” Podjęcie zdecydowanego działania na dowód, że całkowicie popieramy prawdziwe wielbienie, może stanowić o naszym życiu. Plemię Lewiego, z którego pochodził Mojżesz, bezzwłocznie przystąpiło do wykorzenienia deprawujących wpływów (Mateusza 24:45-47; Wyjścia [2 Mojżeszowa] 32:26-28, NW). A zatem dokładnie przeanalizuj rozrywki, z których korzystasz — muzykę, filmy i tak dalej. Jeżeli dostrzeżesz w nich jakieś oznaki zepsucia, stań po stronie Jehowy. Niezachwianie polegając na Nim, dokonaj zmian w doborze muzyki i innych form rozrywki, niszcząc to, co może być szkodliwe pod względem duchowym, tak jak Mojżesz zniszczył złotego cielca (2 Mojżeszowa 32:20; 5 Mojżeszowa 9:21).

7. Jak możemy chronić nasze symboliczne serce?

⁷ Jak zapobiegać korozji serca? Przez pilne studiowanie Słowa Bożego i pozwalanie, by prawdy w nim zawarte zapadały w nasz umysł i serce (Rzymian 12:1, 2). Oczywiście powinniśmy przy tym regularnie chodzić na zebrania chrześcijańskie (Hebrajczyków 10:24, 25). Jednakże bierna obecność na nich przypomina zamalowywanie farbą rdzy. Wprawdzie może nas na krótko ożywić, ale to nie rozwiązuje zasadniczego problemu. Z drugiej strony przygotowywanie się do zebrań połączone z rozmyślaniem i branie w nich czynnego udziału pomoże nam zdecydowanie usunąć wszystkie przyczyny korozji duchowej tkwiące w zakamarkach naszego symbolicznego serca. Dzięki temu zdołamy trzymać się ściśle Słowa Bożego, nabierzemy sił do wytrwania w próbach wiary i staniemy się „pod każdym względem zdrowi” (Jakuba 1:3, 4; Przypowieści 15:28).

Ostrzeżenie przed rozpustą

8-10. (a) O jakim ostrzegawczym przykładzie jest mowa w Liście 1 do Koryntian 10:8? (b) Jaki pożytek może przynieść zastosowanie się do słów Jezusa z Ewangelii według Mateusza 5:27, 28?

⁸ Podając następny ostrzegawczy przykład, Paweł radzi: „Ani nie dopuszczajmy się rozpusty, jak niektórzy z nich dopuścili się rozpusty i jednego dnia padło ich dwadzieścia trzy tysiące” (1 Koryntian 10:8).a Apostoł nawiązuje do tego, jak Izraelici zaczęli kłaniać się fałszywym bogom i „uprawiać nierząd z Moabitkami” (4 Mojżeszowa 25:1-9). Niemoralność prowadzi do śmierci! Kto nie kiełzna niemoralnych myśli i pragnień, ten pozwala „rdzewieć” swemu sercu. Jezus oznajmił: „Słyszeliście, że powiedziano: ‚Nie wolno ci cudzołożyć’. Ale ja wam mówię, że każdy, kto się wpatruje w niewiastę, aby do niej zapałać namiętnością, już popełnił z nią cudzołóstwo w swym sercu” (Mateusza 5:27, 28).

⁹ O konsekwencjach ‛wpatrywania się w niewiastę, aby do niej zapałać namiętnością’, świadczą skutki zdeprawowanego myślenia nieposłusznych aniołów przed potopem za dni Noego (1 Mojżeszowa 6:1, 2). Warto przypomnieć też, iż niestosowne wpatrywanie się w kobietę doprowadziło do jednej z największych tragedii w życiu króla Dawida (2 Samuela 11:1-4). Natomiast żonaty Job ‛zawarł umowę ze swoimi oczyma, że nie spojrzy pożądliwie na pannę’, dzięki czemu uniknął niemoralności i dowiódł niezłomnej prawości (Joba 31:1-3, 6-11). Można powiedzieć, iż oczy są oknami serca. A z zepsutego serca pochodzi wiele niegodziwości (Marka 7:20-23).

¹⁰ Kto się stosuje do słów Jezusa, ten nie pozwoli myślom błądzić po bezdrożach i nie będzie oglądał wydawnictw pornograficznych ani snuł niemoralnych marzeń o współwyznawcy, współpracowniku czy o kimś innym. Rdzy na metalu nie da się usunąć zwykłą szczotką. Dlatego nie traktuj lekko niemoralnych myśli lub skłonności. Zastosuj radykalne środki, aby się ich wyzbyć (porównaj Mateusza 5:29, 30). Paweł nawołuje współwyznawców: „Zadajcie śmierć członkom waszego ciała, które są na ziemi, jeśli chodzi o rozpustę, nieczystość, żądzę seksualną, szkodliwe pragnienie oraz zachłanność, która jest bałwochwalstwem. Z powodu tych rzeczy nadchodzi srogi gniew Boży”. A zatem niemoralność i podobne występki ściągają na człowieka przekleństwo Boga, będące wyrazem Jego srogiego gniewu. Musimy więc pod tym względem ‛zadać śmierć’ członkom naszego ciała (Kolosan 3:5, 6).

Ostrzeżenie przed buntowniczym narzekaniem

11, 12. (a) Jakie ostrzeżenie zawiera List 1 do Koryntian 10:9 i do jakiego zdarzenia tam nawiązano? (b) Jak powinno na nas wpłynąć to ostrzeżenie Pawła?

¹¹ Następnie Paweł ostrzega: „Ani nie wystawiajmy Jehowy na próbę, jak niektórzy z nich wystawili go na próbę i poginęli od węży” (1 Koryntian 10:9). Kiedy naród izraelski wędrował po pustyni w pobliżu granicy Edomu, „zaczął (...) mówić przeciw Bogu i przeciw Mojżeszowi: Po co wyprowadziliście nas z Egiptu, czy po to, abyśmy pomarli na pustyni? Gdyż nie mamy chleba ani wody i zbrzydł nam ten nędzny pokarm” — dostarczana w cudowny sposób manna (4 Mojżeszowa 21:4, 5). Pomyśl tylko! Izraelici ‛zaczęli mówić przeciw Bogu’, gardząc Jego darem!

¹² Swym narzekaniem Izraelici wystawiali na próbę cierpliwość Jehowy. Nie ominęła ich kara — Jehowa zesłał jadowite węże i wielu umarło od ukąszeń. Plaga ustała dopiero po wstawiennictwie Mojżesza, gdy lud okazał skruchę (4 Mojżeszowa 21:6-9). To zdarzenie niewątpliwie powinno nas pobudzić do wystrzegania się buntowniczego ducha narzekania, zwłaszcza gdy chodzi o Boga i Jego teokratyczne postanowienia.

Ostrzeżenie przed szemraniem

13. Przed czym ostrzega List 1 do Koryntian 10:10 i o jakim buncie mówił Paweł?

¹³ Podając ostatni przykład z pobytu Izraelitów na pustyni, Paweł pisze: „Ani nie bądźcie szemraczami, tak jak niektórzy z nich szemrali i poginęli za sprawą niszczyciela” (1 Koryntian 10:10). Korach, Datan, Abiram i ich towarzysze postąpili w sposób nieteokratyczny, gdy podali w wątpliwość przewodnictwo Mojżesza i Aarona, wzniecając tym bunt (4 Mojżeszowa 16:1-3). Kiedy jego uczestników dosięgła zagłada, Izraelici zaczęli szemrać. Uważali, iż na buntowników spadła niesłuszna kara. W Księdze 4 Mojżeszowej 17:6 powiedziano: „Nazajutrz znowu cały zbór synów izraelskich szemrał przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi, mówiąc: Wyście spowodowali śmierć ludu Pana”. Doszukiwali się błędu w sposobie wymierzenia sprawiedliwości, wskutek czego 14 700 Izraelitów zginęło od plagi zesłanej przez Boga (4 Mojżeszowa 17:14).

14, 15. (a) Na czym polegał jeden z grzechów „ludzi bezbożnych”, którzy się wśliznęli do zboru? (b) Jaka nauka płynie z przeżyć Koracha?

¹⁴ W I wieku n.e. do zboru chrześcijańskiego wśliznęli się „ludzie bezbożni”, którzy okazali się fałszywymi nauczycielami i szemraczami. ‛Lekceważyli zwierzchnictwo oraz mówili obelżywie o chwalebnych’, czyli pomazańcach sprawujących wtedy duchowy nadzór nad zborem. O tych bezbożnych odstępcach uczeń Juda napisał: „Są to szemracze, ludzie, którzy się skarżą na swój los w życiu, postępujący według swoich pragnień” (Judy 3, 4, 8, 16). Obecnie niektórzy stają się szemraczami, gdyż pozwalają, by w ich sercach rozwinęło się nastawienie powodujące duchową korozję. Często skupiają się na niedoskonałościach osób przewodzących w zborze i zaczynają szemrać przeciw tym braciom. To szemranie i narzekanie może się nawet przerodzić w krytykowanie publikacji ‛wiernego niewolnika’.

¹⁵ Nie ma nic złego w zadawaniu szczerych pytań dotyczących jakiegoś zagadnienia biblijnego. Ale co wtedy, gdy zaczynamy przejawiać negatywne nastawienie i dajemy temu wyraz w krytycznych rozmowach z bliskimi przyjaciółmi? Warto zadać sobie pytanie: „Jak się to może skończyć? Czy nie lepiej zaniechać szemrania i pokornie pomodlić się o mądrość?” (Jakuba 1:5-8; Judy 17-21). Korach i jego poplecznicy, którzy zbuntowali się przeciw władzy Mojżesza i Aarona, zapewne byli tak bardzo przeświadczeni o swej słuszności, że w ogóle nie analizowali własnych pobudek. Tymczasem zupełnie nie mieli racji. To samo można powiedzieć o Izraelitach szemrzących z powodu zgładzenia Koracha i reszty buntowników. Jakże mądrze postąpimy, jeśli pobudzeni takimi ostrzegawczymi przykładami, zaczniemy badać swe pobudki, stronić od szemrania i narzekania i pozwolimy, by Jehowa nas oczyszczał! (Psalm 17:1-3).

Ucz się i zaznawaj błogosławieństw

16. Jaki jest sens napomnienia z Listu 1 do Koryntian 10:11, 12?

¹⁶ Pod wpływem natchnienia Bożego Paweł podsumowuje te przestrogi następującym napomnieniem: „A to wszystko spotkało ich jako przykład i zostało zapisane dla ostrzeżenia nas, na których przyszły końce systemów rzeczy. Kto zatem myśli, że stoi, niech się strzeże, aby nie upadł” (1 Koryntian 10:11, 12). Obyśmy nigdy nie uznali swej przynależności do zboru za coś oczywistego!

17. Co powinniśmy zrobić, jeśli odkryjemy w swym sercu niewłaściwe pobudki?

¹⁷ Jak żelazo jest podatne na rdzę, tak my, potomkowie grzesznego Adama, mamy wrodzoną skłonność do zła (1 Mojżeszowa 8:21; Rzymian 5:12). Nie czujmy się więc zniechęceni, jeśli odkryjemy w sercu niewłaściwe pobudki. Poczyńmy raczej zdecydowane kroki. Jeżeli żelazo jest narażone na działanie wilgotnego powietrza lub substancji żrących, proces rdzewienia postępuje szybciej. Musimy więc unikać wystawiania się na wpływ „powietrza” szatańskiego świata z jego niegodziwą rozrywką, wszechobecną niemoralnością i pociągiem do zła (Efezjan 2:1, 2).

18. Co uczynił Jehowa, jeśli chodzi o złe skłonności ludzi?

¹⁸ Jehowa przedsięwziął środki umożliwiające ludziom przezwyciężanie odziedziczonych złych skłonności. Dał swego jednorodzonego Syna, aby ci, którzy w niego wierzą, mogli dostąpić życia wiecznego (Jana 3:16). Jeżeli dokładnie podążamy śladami Jezusa i odznaczamy się chrześcijańską osobowością, okażemy się dobrodziejstwem dla innych (1 Piotra 2:21). Naszym udziałem staną się błogosławieństwa Boże, a nie przekleństwa.

19. Jaki pożytek możemy odnieść z rozważania przykładów biblijnych?

¹⁹ Chociaż tak jak starożytni Izraelici popełniamy błędy, to jednak mamy kompletne spisane Słowo Boże i możemy się kierować jego radami. Z kart Biblii dowiadujemy się, jak Jehowa obchodził się z ludźmi, i poznajemy Jego przymioty, które uosabiał Jezus, będący „odbiciem chwały Boga i dokładnym wyobrażeniem samej jego istoty” (Hebrajczyków 1:1-3; Jana 14:9, 10). Dzięki modlitwie i pilnemu studium Pisma Świętego możemy posiąść „umysł Chrystusowy” (1 Koryntian 2:16). Kiedy staniemy w obliczu pokus lub innych prób wiary, wiele korzyści odniesiemy z przeanalizowania zarówno starożytnych przykładów biblijnych, jak i najwspanialszego wzoru zostawionego nam przez Jezusa Chrystusa. Jeżeli tak postępujemy, nie dosięgną nas skutki przekleństw Bożych. Przeciwnie — już dziś zaskarbimy sobie uznanie Jehowy i zawsze będziemy się cieszyć Jego błogosławieństwami.

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

◻ Jak możemy się zastosować do przestrogi Pawła przed bałwochwalstwem?

◻ Co możemy uczynić, aby odnieść pożytek z apostolskiego ostrzeżenia przed rozpustą?

◻ Dlaczego powinniśmy unikać szemrania i narzekania?

◻ Jak możemy uniknąć przekleństw, a dostąpić błogosławieństw?

[Ilustracja na stronie 18]

Chcąc dostąpić błogosławieństw Bożych, musimy wystrzegać się bałwochwalstwa

[Ilustracje na stronie 20]

Podejmujmy zdecydowane działania, by z naszych serc usunąć „rdzę” niewłaściwych pragnień